"သိၿပီဆိုမွဆက္ေျပာတာေပါ့ "
ဒီတခြန္းထဲေျပာကာေက်ာခိုင္းထြက္လို႔သြားပါေသာ N'Beam။
သူ႔ပုံစံေလးျမင္ကြင္းကေပ်ာက္သြားတဲ့ထိကုိေငးလို႔ၾကည့္ေနမိေသးတ့ဲကြၽန္ေတာ့ကုိပုခုံးတဖက္ကုိပုတ္ကာေျပာလာတဲ့ Ai Lam ။
"ဘာလို႔ေငးေနတာလဲAi Forth ။လိုက္ခ်င္လဲလိုက္
သြား ။ေအး လိုက္သြားရင္ေတာ့ခုနကလို P မသိဘူးလို႔ ေတာ့ထပ္ ေျပာလို႔မရဘူး ငါ့ေကာင္ ။ မလိုက္ဘူးဆိုလဲ စိတ္ကိုလႊတ္ခ် လိုက္ေတာ့။မင္းျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပုံစံ အတိုင္းသူျဖစ္ေနၿပီပဲ။ မင္းစိတ္ေအးလက္ေအးေနလို႔ ရၿပီပဲမဟုတ္ဘူးလား၊ဘာေတြ ေတြေ၀ေနေသးတာလဲ "
Ai Lam ေျပာတဲ့စကားေတြအကုန္လုံးကကြၽန္ေတာ္ ကုိယ္တိုင္လဲသိနားလည္ၿပီးသားေတြျဖစ္ေနေပမဲ့ စိတ္ကလက္မခံခ်င္ဘူး။ဒီလိုဆိုၿပီးေရွ႕တိုးလိုက္ပါေတာ့လားဆိုေတာ့လဲတိုးဖို႔ကိုေတြးေၾကာက္ေနမိျပန္တယ္။
"ငါ ဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး Ai Lam ။ငါ့ကုိယ္ငါလဲ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး။သူကေရာဘာလို႔ဒီေလာက္လြယ္လြယ္နဲ႔လက္ေလ်ာ့သြားရတာလဲ၊ငါ့ေနာက္ကုိတေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့တာျဖင့္၊ငါ့ကုိခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တာျဖင့္ဘယ္ေလာက္မွေတာင္မရွိေသးဘူး "
"A hk ... Ai Forth .. Ai Forth မင္းကြာ။အြန္းးး ငါ့အထင္ေျပာရရင္ေတာ့မင္းသူ႔ကုိလုံး၀လက္မခံႏိုင္ဘူးဆို တာသိသြားလို႔သူ႔စိတ္သူအာရုံေျပာင္းေအာင္အရင္လိုႀကိဳးစားေနေနတယ္ထင္တာပဲ။မင္း၀မ္းသာသင့္တာပဲမဟုတ္ဘူးလား။ဘာလို႔မခံခ်ိမခံသာအခြက္ျဖစ္ေနတာလဲ။မင္းေပ်ာ္ေတာင္ေနရအုံးမွာ "
ဒီေကာင္ဟာ ။
ေျပာလိုက္ရင္ပိႆာေလးနဲ႔ပစ္လိုက္သလိုပဲ။
သူမ်ားခံသာေအာင္ေျပာမယ္ဆိုတာမရွိဘူး။
အေၾကာင္းသိေနေတာ့လဲဟင္းခနဲသာစိတ္ေလ်ာ့ခ်လိုက္ရေတာ့တယ္။သူေျပာတာလဲမွားတာတခြန္းမွမပါတာပဲကိုးဗ်ာ။ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတုိင္းျဖစ္လာတာကုိ၀မ္းေတာင္သာရအုံးမွာကုိ N'Beam ကုိမိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ရုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္လို႔မခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြျဖစ္သြားတာေနမွာပါလို႔ပဲစိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္မိေတာ့တယ္။
