My Mafioso ✔

Κεφάλαιο 41ο

Ο Μάριος εδώ και μέρες βρισκόταν σε κόμμα.

Η κατάσταση του ήταν σταθερή και κρίσιμη.

Οι τύψεις την έτρωγαν για αυτό που έκανε.

Για κάποιο λόγο μόνο για τον Μάριο ένιωθε τύψεις για την Αντιγόνη καθόλου.

Χαιρόταν... Χαιρόταν και ήλπιζε να πεθάνει για να είναι δικός της ο Μάριος.

Το ήξερε ότι ήταν εγωιστικό αυτό, αλλά ήταν μια ερωτευμένη γυναίκα, τρελά ερωτευμένη με εκείνον.

"Σε παρακαλώ Μάριε ξυπνά"

Παρακάλεσε κοιτώντας την φωτογραφία του που κρατούσε στα χέρια της νοσταλγωντας το χαμόγελο του.

Ο ήχος της πόρτας ακούστηκε και ο Αχιλλέας άνοιξε την πόρτα.

Η ανάσα της κόπηκε όταν είδε αστυνομικούς να βρίσκονται έξω από την πόρτα της.

Ήξερε πως την ανακάλυψαν.

Γνώριζε πως θα μπει στην φυλακή.

"Τι έγινε Στάθη;" ρώτησε τον έναν αστυνομικό και εκείνος έβγαλε τις χειροπέδες.

"Συλλαμβάνεσαι για επίθεση κατά της οικογένειας Αλεξίου" είπε και τα μάτια μου γουρλωθηκαν όπως και τα δικά της.

Δεν μπορούσε να πιστέψει πως κατηγορούσαν τον Αχιλλέα αφού εκείνη τον σκότωσε.

"Τι;" τσίριξε. "Ποιοι είναι αυτοί; Δεν έχω κάνει τίποτα"

"Το όπλο σου βρέθηκε στο σπίτι τους, δίπλα από τα τραυματισμένα σώματα"

Η αναμνήσεις της τρεξανε σε εκείνη την μέρα.

Φορούσε τα ειδικά γάντια του Κώστα ώστε να μην αφήσει τα αποτυπώματα της και θυμήθηκε πως εκείνη την νύχτα της έπεσε το όπλο και δεν το σήκωσε το άφησε εκεί.

Όσο εκείνη συλλογιζοταν όλα αυτά, ο Αχιλλέας είχε μπει στο περιπολικό.

Έπεσε πίσω στον καναπέ με τα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια της.

"Θεέ μου! Τι έκανα; Τι έκανα; Τι έκανα; Του κατάστρεψα την ζωή!"

Έλεγε και ξανά έλεγε χτυπώντας της παλάμες τις στο κεφάλι της.

Ένιωσε ένα απαλό άγγιγμα στον ώμο της.

Γύρισε και κοίταξε την Αννούλα να κλαίει φοβισμένη.

Την τοποθέτησε στην αγκαλιά της και την ψιθύρισε στο αυτί ότι την αγαπάει πολύ.

Story by ~ntani_ela