Επίλογος

3.8K 138 18
                                    

Ο Μάριος βρισκόταν στο πλευρό της Ελίνας. Με την παλάμη του χάιδευε την κοιλιά της καθώς την κοιτούσε.

"Ξυπνά μωρό μου" της είπε ψιθύρισε στο αυτί.

Περίμενε πως και πως να ξυπνήσει και να βεβαιωθεί πως είναι καλά. Εδώ και δύο 24ωρα κοιμάται και δεν λέει να ξυπνήσει.

Τα μάτια της άνοιξαν και εκείνος ενθουσιασμένος σηκώθηκε από την καρέκλα του. Την είδε να κοιτά πέρα δώθε πρώτου κοιτάξει εκείνος. Της χάρισε ένα από τα πιο αστραφτερά χαμογελά του.

"Που είμαι;" ρώτησε αδύναμα πιάνοντας τον από το χέρι. "Η αδελφή μου πέθανε;" τον ρώτησε και ο νεαρός άνδρας έγνεψε θετικά.

"Μην κλάψεις άλλο μωρό μου σε παρακαλώ, δεν θα κάνει καλό στο παιδί μας" την παρακάλεσε χαϊδεύοντας την κοιλιά της. "Το μωράκι μας κλαίει όταν κλαις και εσύ" συνέχισε ενώνοντας τα χείλη τους.

******

"Αντιγόνη μην ενοχλείς τον αδελφός σου" ακούστηκε η αυστηρή φωνή του Μάριου και το μικρό κοριτσάκι θύμωσε.

"Δεν τον ενοχλείς" είπε όλο παράπονο στον πατέρα της.

"Τον ενοχλείς σε βλέπω. της είπε και η μικρή έβγαλε την γλώσσα της θυμωμένη.

Η Ελίνα γέλασε στην θέα τους. Η μικρή της κόρη ήταν τόσο πειραχτηρι όπως η αδελφή της, η Αντιγόνη. Στην θύμηση της άφησε έναν αναστεναγμό να ξεφύγει. Είχε φύγει πολύ άδικα από την ζωή.

Αφού είδε τα μωρά της να παίζουν κατευθύνθηκε προς το παλιό δωμάτιο του Μάριου και της αδελφής της. Είχε έρθει πλέον η στιγμή να το διαβάσει. 5 χρόνια μετά τον θάνατο της αδελφής της.

Άνοιξε το συρτάρι και πήρε τον ανοιγμένο φάκελο που έλεγε το όνομα της και του Μάριου.

Αγαπητέ μου Μάριε και αγαπητή μου Ελίνα,

Όταν θα διαβάζετε αυτό το γράμμα τότε εγώ ίσως έχω φύγει κάπου μακριά ή πάλι έχω φύγει μακριά σε έναν άλλο κόσμο. Άθελά μου, για την ακρίβεια όχι άθελά μου προκάλεσα πόνο και στους δυο σας. Σε ερωτεύτηκα Μάριε με την πρώτη ματιά. Σε ήθελα δικό μου και σε πήρα. Όμως η καρδιά μου μετά από λίγο καιρό χτύπησε και για τον καινούριο μου συμφοιτητή..... Δεν ξέρω πώς αλλά σας ήθελα και τους δύο... Πολλές φορές Μάριε έβλεπες μια διαφορετική Αντιγόνη, έβλεπες αυτή την διαφορετική Αντιγόνη επειδή δεν ήταν η Αντιγόνη αλλά η Ελίνα. Πολλές φορές σας βόλευε και τους δύο η ιδια ώρα για να βρεθούμε και επειδή ο συμφοιτητής μου ήξερε την ύπαρξη της Ελίνας δεν μπορούσε να πάει η Ελίνα στην θέση μου και εγώ να έρθω σε εσένα γιατί θα μας καταλάβαινε.... για αυτό η Ελίνα ερχόταν σε εσένα που δεν ήξερες την ύπαρξη της.... Η Ελίνα όταν μου αποκάλυψε την εγκυμοσύνη της έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου, για αυτό σκέφτηκα ένα δαιμόνιο σχέδιο.... Είπα ψέματα ότι ήμουν έγκυος... Δεν μπορούσα να την αφήσω να σε πάρει από εμένα για αυτό όταν ήρθε η ώρα να δει το παιδί σας το φως του ήλιου είπα ψέματα ότι το δικό της παιδί πέθανε και ότι ο γιος μας γεννήθηκε .... Ο  Γιωργάκης  δεν είναι γιος μου αλλά δικός σας.... Θέλω να ζητήσω συγγνώμη και από τους δύο σας. Σας προκάλεσα τόσο πόνο άθελά μου.... Μάριε, δεν ξέρω άμα την συναντήσεις ποτέ την Ελίνα,  αλλά βρες την και δείξε το γράμμα....

Σας αγαπώ και τους δύο,
με αγάπη η γυναίκα σου
και η αδελφή σου.

Από τα μάτια της κύλησαν δάκρυα. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι τόσο καιρό ζούσε σε ένα ψέμα.

"Το διάβασες και εσύ" της είπε βάζοντας την στην αγκαλιά της. "Μικρή μου πριγκίπισσα, άσε το παρελθόν και κοιτά το μέλλον μας. Το μέλλον μας ανήκει"






Φτάσαμε στο τέλος μετά από 3 χρόνια. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους σας που με συντροφεύσατε σε όλο αυτό το ταξίδι και... συγγνώμη για τα νευράκια που σας προκάλεσα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην corfuhello γιατί την ιδέα εκείνη μου την έδωσε οπότε της αξίζει ένα ευχαριστώ.

Τα λέμε σε κάποια άλλη ιστορία μου.

*Την  Ψεύτικη Αντιγόνη την φάγατε κακούργες, όπως και την αληθινή*  Τσάο!!!!

My Mafioso ✔Where stories live. Discover now