Toxic Lips | The Marauders

Chapter 38

Skylar pov

'Dus jij en Caleb?' 'Jij en Marlene.' Zeg ik terug. Ik zal het niet toegeven, maar het kwetst me dat hij zo snel weer naar haar toe rent. 'Caleb en ik zijn niks. We hebben nog nooit gezoend, we zijn alleen maar vrienden.' Ik voel alsof ik mezelf moet verklaren, ook al weet ik dat ik dat niet hoef te doen. Hij buigt wat naar me toe en legt zijn lippen tegen de mijne. 'Je bent als een drug voor me, Sky.' Mompelt hij als hij me loslaat. 'En ik weet niet of ik wel wil afkikken.' Fluistert hij voordat hij weg stapt en wegloopt.

*

De volgende ochtend mocht ik al vroeg weg van de ziekenzaal. Mijn arm zit nog in verband omdat ik moet 'rusten', volgens Pomfrey. Prima. Dat betekent geen lessen voor mij vandaag. Als ik de grote zaal in loop, zie ik Maddy gebaren naar de tafel van Ravenclaw waar Caleb en Lily in een hevige discussie zijn. Ik grijns even naar Maddy en loop dan op ze af. Vanuit mijn linker ooghoek zie ik hoe Maddy lachend de jongens aanstoot en naar mij wijst en aan de rechter kant zie ik James en Sirius, rechter op gaan zitten. 

'Hee Caleb. Ik wilde nog even bedankt zeggen voor het opvangen.' Glimlach ik als aankom. Lily kijkt me boos aan. 'Ik laat je toch niet te pletter vallen.' Zegt hij grijnzend. 'Dat had je wel moeten doen.' Zegt Lily tegen hem. 'Ze is het niet waard om opgevangen te worden.' 'Nah! Thanks Evans. Dat zou bijna pijn doen.' Zeg ik niet gemeend. Ook de vrienden van Caleb kijken grijnzend naar het geheel. 'Hou je mond!' Sist ze boos. 'Misschien moet jij je mond houden! Je jaloezie slaat over, voel ik als competitie voor je?' Vraag ik op een zielig toontje. 'Of ben je bang dat hij liever mij zou zoenen dan jou?' Ga ik verder. Hij wilt zijn mond open trekken. 'Sorry Caleb, maar ik zie je meer als een vriend.' Zeg ik gauw. 'Ik zit gewoon veilig hoor, ik voel me niet bedreigd door zo'n hoer als jij!' Autsch. 'Je zou geld moeten vragen voor de seks, dan kan je rijk worden met waar je goed in bent. Een bitch zijn en hoertje spelen.' Volgens mij is ze buiten zichzelf van woede. Ze weet me wel behoorlijk boos te maken. Ik sluit mijn ogen en mijn haar wordt van boven naar onder zwart. Mijn ogen zijn groener dan ooit en ik kijk haar scherp aan. 'Denk je nou echt. Dat je het recht heb om me zo te beledigen.' Ik stap een beetje naar voren en kijk haar strak aan. 'Denk je echt, dat ik al die dingen nog niet eerder heb gehoord.' Ze stapt een beetje naar achteren als ik weer naar voren stap. 'Denk je echt dat jij Caleb mag beschuldigen van vreemd gaan op het punt dat jij dat al gedaan heb?' Sis ik naar haar toe. Dan slaat ze me hard in mijn gezicht. Direct is de zaal stil. Niemand durft iets te zeggen. Ik kijk haar kil aan en een moment later krimpt ze ineen van de pijn, een hele erge pijn. 'Het was een onaangenaam genoegen.' Sis ik boos voordat ik mijn haar in haar gezicht zwaai en met grote passen richting mijn eigen tafel loop. Ik moet me zo erg inhouden om haar niet te vervloeken.

'Caleb... Ik-' 'Nee Lily, nu niet.' Voetstappen en dan loop Caleb naast me. 'Je weet dat ik naar de tafel van Slytherin ga?' 'Jaa, maar ik heb een beter idee.' Zegt hij en hij trekt me de zaal uit. Hij rent richting het  schilderij van de fruitschaal. 'De keukens hmm? Ik had niet gedacht dat meneer Ravenclaw zou weten waar je die kon vinden.' Grijns ik een beetje. Hij glimlacht zwak en kietelt de peer en het schilderij zwaait open. 

Direct komen allemaal huiselven op ons af. We bestellen wat we willen. Dan gaan we zitten aan een tafeltje. 

'Lily ging te ver Skylar, ik wil dat je dat weet.' Zegt Caleb terwijl hij zijn hoofd laat rusten op zijn handen. Hij kijkt me even aan. 'Je wilt weten of het waar was wat ik zei.' Zeg ik enkel. 'Het spijt me Caleb, Maddy heeft Lily James zien zoenen op de gang. James duwde haar dan wel weg, maar ze zoenden wel. Ik wilde je het eerst niet vertellen omdat het leek alsof ze echt spijt had, maar ze deed me pijn en als je mij pijn doet, dan ben ik 3 keer zo hard tegen jou.' Hij zakt in en slaat nu zijn handen voor zijn hoofd. Ik schuif mijn stoel zo dat ik naast hem zit en sla mijn arm om hem heen en leg mijn hoofd op zijn schouder. Zo zitten we een tijdje. 

Na het ontbijt heb ik voor Caleb besloten dat ook hij niet meer naar de lessen gaat. We lopen nu buiten en een spreuk houdt ons warm. We gaan naar mijn rustplaats.  Hij heeft dat nodig en ik nu ook. 

'Dit is heel gaaf.' Zegt hij als hij rond kijkt in de boom. 'Ik weet het. Ik vond hem in mijn 2e week hier.' Hij pakt een boek van de plank en kijkt erin. 'Hierdoor weet je al die dingen?' Mompelt hij. 'Hmm?' 'Nou, L- Evans vertelde me dat je dingen wist in de les die niemand anders wist, maar dat staat allemaal in die boeken.' Ik haal glimlachend mijn schouders op. 'Ja, geloof het of niet, maar ik houd van lezen.' 'Ik ben verbaasd, mevrouw Slytherin.' Lacht hij terwijl hij het boek dichtklapt en terug zet.

*

We zijn nu in de bibliotheek. 'Zeg eens eerlijk. Had je ruzie met Li- Evans? Voor dat je mij ontmoette bedoel ik.' 'Ja, ik had ruzie met haar, maar het is niet dat dit allemaal gepland was. Ik wilde sowieso bijles geven en ik kreeg de keuze uit James, Regulus en jij. Ik zou James nooit bijles kunnen geven vanwege Maddy en Regulus doet me te veel denken aan zijn broer en toen bleef jij over. Bekijk het van de andere kant, als ik één van die andere had gekozen dan waren we nooit vrienden geworden.' Lach ik. 'Dat is waar.' Glimlacht hij. Vanuit mijn ooghoeken zie ik James naar ons kijken. Heerlijk. 'Zeg eens eerlijk..-' Hij grijnst een beetje als hij mijn woorden hoort. 'Waarom noem je haar Evans? Ik bedoel...-' Hij negeert me en kijkt in het boek dat hij in zijn handen heeft. Ik trek hem uit zijn handen en houdt hem achter mijn rug. 'Geef hem terug Skylar.' Hij probeert hem te pakken maar ik stap naar achteren. Ik had alleen niet verwacht dat hij me zou volgen. Ik blijf naar achteren lopen totdat ik tegen een boekenkast aanloop. 'Kom op Cal. Het is niet erg dat je gekwetst bent. Ik snap je.' 'Geef hem gewoon terug.' Hij pakt hem bijna maar ik houdt hem boven mijn hoofd. 

Nog een stap, we staan nu bijna tegen elkaar aan. Hij pakt het boek ook vast en kijkt me aan. 'Ik zeg het nog 1 keer Sky. Laat los.' 'Je weet dat het niet erg is om je gevoelens te laten zien.' Hij pakt het boek af en pint mijn handen boven me. Met een klap valt het boek op de grond. 'Om erover te praten.' Ga ik verder. 'Begrijp dat dan! Ik wil er niet over praten.' Zegt hij gefrustreerd. Voor een moment denk ik dat hij naar mijn lippen kijkt, maar lang kan ik niet nadenken want mijn gedachtes worden bevestigd als ik zijn lippen op de mijne voel. Gewillig zoen ik terug maar na een tijdje laat ik hem toch los. 'Ik kan dit niet Caleb.' 'Ik heb geen gevoelens voor je.' Fluistert hij terug. 'Ik had dit nodig.' Hij kijkt even moeilijk. 'Wij zijn beter als vrienden.' Zeggen we in koor. Ik ben blij dat hij me begrijpt. 'Ik wil je niet-' 'Kwetsen? Dat doe je niet. Ik voelde niks.' Ik weet dat hij het meent, dat zie ik in zijn ogen. 'Je bent mijn beste vriend Caleb.' 'Jij ook de mijne mevrouw Slytherin.' Lacht hij en ik grijns.

----------------------

OEHOE!!!!!

DAT IS OOK EEN UIL I KNOW

OKAY DIT WAS RANDOM, BYE LELIES

XXX JONNA