MELEZ ALFA (DOĞUŞTAN ALFA 2)

BÖLÜM 11 : KÜÇÜK KIZ MAGGİE

MERHABAAA :D DAHA DÜN YENİ BÖLÜM PAYLAŞMIŞTIM VE DAHA SEYREK YENİ BÖLÜM YAYİNLAYACAGİMİ SOYLEMİSTİM. AMA SONRA BİR BAKTIM 18. SIRAYA YÜKSELDİM VE ÇOK SEVİNDİM. BEN DE İLK 15 E GİRME UMUDU TAŞIYAN BİRİSİ OLARAK BELKİ OLABİLİR DİYEREK BU BÖLÜMÜ PAYLAŞTIM . LÜTFEN BUNU BANA VERİN :) VOTE VE YORUMLARİNİZİ BEKLİYORUM . OKUDUGUNUZ İÇİN SONSUZ TEŞEKKÜR EDERİM :) İYİ OKUMALAR UMARIM BEYENİRSİNİZ .

---Dean---

Lanet olsun lanet olsun lanet olsun.. Bu durumda tek söyleyebildiğim şey bu çünkü kolumdaki lanet olası bitki başka bir şey düşünmeme engel oluyor . Canımı o kadar çok yakıyor ki gözlerimin önünde şimşekler çakmasına neden oluyor. Ne olurdu normal bir insan gibi evde cipsim kucağımda , karşımda televizyon benim gibilerin dizilerini izlemem. Ama yok.. Ne gezer bende normallik ?

"Dean beni duyuyor musun ?"

"Evet Alex." Konuşurken bile dişlerimi birbirine kenetlemiştim .

"Sakın bayılma. Anladın mı beni ? Sakın bayılma !" Bunu da söylemesinin bir nedeni vardı.. Ben uyanıkken vücudum bitkiyle savaşabilir ve etkisini yavaşlatabilirdi . Ama uykuya daldığım an bitkinin etkisinde gözle görülür bir hızlanma olacağı kesindi ..

"Dayanmaya.. çalışıyorum ..Alex.. ama.. kolay.. olduğunu söyleyemem .." Her kelimenin arkasından nefes almam gerekmişti. Bu bana evrenin acı çekerken sus deme şekli miydi ? Evet tabii ya evrenin işi gücü yok benimle konuşacak ..

"Tamam ne olursa olsun. Sen daha fazla konuşup enerji tüketme . Benim sesime odaklan.. bayılmamaya çalış. Başarabilirsin .."

O bunları söylerken ben de cidden bayılmamaya çalışıyordum . Aklıma beni ayık tutacak bir şeyler getirmeye çalıştım . Ne olabilirdi bu ? Belki de Dodds'a olan öfkem ? Ama geride kaldı o. Onu öldürdükten ve intikamımı aldıktan sonra rahatlamıştım. Peki başka ne olabilirdi ? Belki de annem.. Ama o da üzülüp ağlama isteğinden başka bir işe yaramıyordu .. Başka başka.. Heh buldum.. Eve.. ismi bile beni rahatlatmaya yetiyor. Acı hafiflemeye bile başlamıştı sanki .. Acı yoksa bayılmak da yok. Değil mi ?

Alex'in düşüncelerimin arka planında kalan sesini duysam da artık ne dediğini anlamıyordum. tek anladığım ve anlamak istediğim Eve ve onun güzel suratıydı .. Arada sırada utangaç bir şekilde saçlarını kulağının arkasına atması.. Ya da saçlarını arkaya doğru savurması .. Güldüğünde binbir çiçek açan eşsiz yüzü.. Daha birçok kusursuz yeri. Tek kelimeyle harika insan. Ben tanrının yerinde olsaydım Eve'e bakıp şöyle söylerdim :

"Vay be ne güzel yaratmışım .."

Çünkü Eve ve mükemmeliği bunu hakediyordu ..

"Dean .. Hey Dean !!"

"Ha ? ne ne oldu ??"

"Lanet olsun kaç dakikadır tepki vermiyorsun . Bayıldın sandım .." Açıkçası transa girmiş gibiydim ama gerçek dünyaya dönünce acı tekrar bastırdı .Kolumda kocaman bir yarık oluşmuştu ve kemiğim görünüyordu .. Ve bundan nasıl kurtulacağıma dair hiçbir fikrim yoktu..

---Alexandra---

Dean'in önümde böyle acı çekmesini izlemek ve acı içinde bağırmasını duymak artık ağır gelir olmuştu . Gözlerimi kapayıp izlemesem bile kulaklarımı kapatacak imkanım ya da sesi duymayacağım bir yere gitme imkanım yoktu. Ne yapacağımı şaşırmıştım . Onu ayık tutmaktan başka elimden bir şey gelmiyordu .Buraya geldiğimizden beri düzenli olarak kurtboğanın sıvılaştırılmış halini damarlarımıza enjekte ettikleri için zincirleri kıracak kadar gücümüz de yoktu . Kısacası yapacak hiçbir şeyimiz yoktu.. Adeta kapana kısılmış fareler gibiydik. Ne yapacağını bilemez bir halde..