Chapter 17

5.3K 127 5
                                    

No one's POV

Time run so fast! As the days go by, their love for each other grow stronger. They fall in love with each other maybe every second. There is no day na hindi sila magkasama. Sa school, sa gimik ng barkada and they even have date on Saturdays. Their relationship went well. No arguments, fights or problems so far, they were just happy. Enjoying and cherishing every moment they are together.

Jema's POV

We're here at school. May pupuntahan kami ngayon. We're going to visit an orphanage. I'm really excited kasi mahilig talaga ako sa mga bata. So we're currently fixing the boxes which we are going to give to the kids. Mga school supplies ang laman ng nga boxes. Bubuhatin ko na sana Yung last two boxes but someone get it. She winked at me.

Deanna: Let me carry it for you ma'am.
Me: Oh thanks Miss Wong

I saw Ponggay laughing. Hahaha I know why is she laughing. Ganyan talaga set up namin ni Deanna when we are in the school. Syempre naman I need to be professional haha.

I think everyone and everything is ready. Mga service ng school gagamitin namin. Every year daw before school year ends they are going to conduct charity events, and I think it's really a good idea. Magkakasama kaming teachers while students have their own services also. I'm excited to meet the kids.

*ORPHANAGE*

Nakarating na kami sa bahay ampunan. Paglabas ko palang ng sasakyan, I saw the kids. Wahhhh so many kids. Some are playing, some are doing artworks, some are just with their friends telling some stories. Agad nila kaming linapitan nang makita nila kami. May mga lumapit din na mga babae na nasa 30's or 40's. Maybe sila mga nag-aalaga ng mga bata dito. Isa isa nila kaming kinamayan.

"Welcome po dito sa aming tahanan. Masaya kami na itong orphanage na ito ang napili niyong mapuntahan at matulungan. Ako nga po pala si Aling Miling."

Sa tinggin ko siya ang pinakamatanda dito, maybe 50's. Kinamayan niya kami, her eyes were full of joy, nangingilid na nga luha niya. Aww maybe we really make the right decision na dito kami pumunta. Some of the faculty stuff ay nakikipag-usap na sa mga tagapag-alaga nitong orphanage. This orphanage is really big but you can observe na mukhang matagal na ito. May pa-program saglit then may nga games din. Ponggay and the other students ang nag manage ng mga games. They are now playing "bring me". Nakakatawa kasi Kung anu-anong bagay Ang mga pinapakuha ni Ponggay. Puting buhok, dahon ng bayabas, tatlong butil ng bigas, babaeng nakadilaw and many more hahaha.

"Okay next, bring meeee. Magandang Babae."

Nagulat ako kase nagsilapitan saken ang mga bata then hinihila ako papalapit kay Ponggay. Hahahaha hindi nagsisinungaling Ang mga bata😏. I saw Deanna also, drag by the kids. Yiee haha ganda din siya syempre. I saw Ponggay smirked nang mag-meet kami ni Deanna sa harap niya.

Ponggay: Okay hahaha very good kids, naghanap pa kayo sa malayo eh nandito na nga ako.

Everyone laugh, hahaha she's right din naman. Bumalik na kami sa pwesto namin kanina. Nagpatuloy pa mga ibang games. Stop dance, river bank, longest line and many more. I'm happy to see the kids that they are really happy and enjoying.

Ponggay: Kids pahinga muna tayo, sigurado ako maraming nagutom sa palaro natin. Kain muna tayo ha.

Nadoble Ang ngiti ng mga bata. Tumulong na ako sa pagbibigay ng mga pagkain. Lahat sila nagtthank you pag nakakatangap ng pagkain. After namin mamigay ng mga pagkain, kumain na din ako. I'm here sa table ng mga bata, nakisabay ako sakanila. The kids keeps on telling stories about their experience.

Kid 1: Ate ako po mag-aaral na sa susunod na pasukan.
Me: Wow, galingan mo ha. Mag-aral ka ng mabuti.
Kid 1: Opo, gusto ko pong maging teacher gaya mo po.
Kid 2: Ako po pulis.
Kid 3: Ako po gusto kong maging doctor.
Kid 4: Ako Naman po sundalo.
Me: Galingan niyong mag-aral para maabot niyo Ang mga pangarap niyo ha.
Them: Opooo.

The Untold StoryWhere stories live. Discover now