↬Επιστρέφω

3.3K 418 40
                                    

Chapter 13

Skylar

«Ελπίζω να βγήκε νόστιμο το κέικ.»

Είπε η γιαγιά του Shane, την ώρα που τρώγαμε βραδινό στην τραπεζαρία.

«Υπέροχο.»

Μίλησα μπουκωμένη. Θυμίζει αρκετά το κέικ που έφτιαχνε η μητέρα μου, αλλά δεν το έφτανε φυσικά.

«Εγώ πάω να ξεκουραστώ, Skylar γλυκιά μου εάν χρειαστείς κάτι μην διστάσεις να μου πεις. Καληνύχτα.»

Μάζεψε τα πιάτα με την βοήθεια μου και φίλησε στο μάγουλο τον εγγονό της, εκνευρίζοντας τον. Χαμογέλασα στην εικόνα. Φαίνεται πως του χαρίζει απλόχερα την αγάπη που πάντα αποζητούσε.

«Πάω και εγώ μέσα. Καλό βράδυ.»

Είπε, χωρίς καν να με κοιτάξει. Κούνησα μπερδεμένη το κεφάλι μου με την περίεργη στάση του.

Αναρωτήθηκα εάν αυτό που ζω τώρα είναι η καθημερινότητα που αποζητούσα. Ο λόγος που έφυγα ήταν για να απομακρυνθώ και ξαφνικά βρέθηκα να ζω σε μια ξένη οικογένεια, νιώθοντας ένα τεράστιο βάρος.

Τον ακολούθησα ως τον διάδρομο όπου και χωριστήκαμε, καθώς εγώ μπήκα στο δωμάτιο που με φιλοξενούσε.

Άνοιξα τα φώτα και μπήκα στο προσωπικό μπάνιο που διέθετε το δωμάτιο. Έβγαλα την μπλούζα μου και παρατήρησα το σώμα μου. Τα σημάδια είχαν υποχωρήσει και οι μελανιές είχαν εξαφανιστεί.

Ξεφύσηξα, παίρνοντας επιτέλους μια μικρή δόση ευτυχίας. Παρ'όλα αυτά, τα σημάδια στο αριστερό μέρος του προσώπου μου παραμένουν και θα παραμείνουν εκεί για αρκετό καιρό.

Ανακουφισμένη πλεον, ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρπαξα το βιβλίο των μαθηματικών για να κάνω μια καλή επανάληψη για το διαγώνισμα της Δευτερας.

Ο ύπνος δυσκολευόταν να με πάρει. Αρνιόμουν να του δωθώ αυτή την στιγμή, το μυαλό μου ήταν τόσο απασχολημένο με το να σκέφτεται τον Ace, την Melissa, αλλά πολύ περισσότερο την περίεργη συμπεριφορά του Shane.

«Ναι, κοιμάται τώρα. Έχει ώρα που κλείστηκε στο δωμάτιο της.»

Άκουσα την φωνή του Shane να συνομιλεί με κάποιον και άνοιξε την πόρτα του προσωρινού δωματίου μου, πιάνοντας με απροετοίμαστη. Προσποιήθηκα οτι κοιμάμαι, μιας και αυτό είχε υποθέσει. Το σώμα μου έτρεμε και ήλπιζα να μην το είχε αντιληφθεί κάτω από το λιγοστό φως του φωτιστικού.

«Ναι, κοιμάται. Ε και τι θες να κάνω τώρα;»

Το άγχος μου είχε κορυφωθεί. Δεν είχα ιδέα με ποιον μιλάει, αλλά τουλάχιστον τώρα έχω σιγουρευτεί οτι μιλούσε για εμένα.

Φλογερές ΨυχέςWhere stories live. Discover now