Volgends de regels

2

Faysal. Faysal. Faysal. Faysal.

Wat haat ik die naam zeg. Nee wacht, ik haat de persoon die die naam draagt.

De herinneringen aan hem van vroeger laten me doen huiveren. De enige vraag die ik heb is waarom ik zo dom ben geweest. hoe kon ik zo dom zijn. Zo naïf. Ergste fout in mijn leven.

Neem ik het hem kwalijk? Tuurlijk! Maar ik neem het mezelf nog veel meer kwalijk. Ik had naar de regels moeten luisteren. Dan was dit nooit gebeurd. Ik had op mijn hoede moeten zijn.

Maar dat maakt voor nu niets meer uit. Het gaat erom wat mijn volgende zet zal zijn. Het enige wat ik wil is mijn eigendom terug. Het behoort aan mij toe. Dus ik zal het ook zeker krijgen. Zonder enige twijfel.

Maar ik weet ook dat hij zeker een zet zal zetten om mij uit de weg te krijgen. Zal ik dat toelaten? Neh nooit. Nooit meer.

Ik zorg ervoor dat ik altijd minstens eén stap voor ben. dat verzeker ik je.

-

Zo snel als ik kan ren ik vanuit mijn zolder naar beneden wegens de deurbel die meerdere keren achter elkaar blijft gaan. Welke debiel komt zo laat nog naar iemands huis om duizend keer een bel in te drukke?

Als ik de deur open maak heb ik gelijk mijn antwoord. Faysal.

"Deze debiel dus." Zeg ik geïriteerd waarna ik de deur gelijk weer dicht wil slaan maar jammer genoeg laat meneer dat niet toe. Hij duwt de deur zo hard terug dat ik een meter zo wat naar achter vlieg door de deur die tegen me aan vliegt.

"Doe eens normaal! Wat kom je mijm huis binnen?!" Roep ik boos terwijl ik op sta van de grond waar ik op beland was. In plaats van dat hij mijn vraag beantwoord zit hij mij maar aan te staren. Yeh creep.

" meneer el Bakkali ik verzoek u vriendelijk om mijn huis per direct te verlaten of anders ben ik genootzaakt om de politie te bellen." Zeg ik zonder enige emotie in mijn stem waar na ik hem strak in zijn ogen aan staar.

"Waar sloeg dat telefoontje op? Denk je nou serieus dat ik bang van je zou worden door die loze dreigenmenten van je? Dat ik me zorgen zou maken over wat jij zei en wat je mogelijk zou kunnen doen? Denk je dat echt?" Zegt hij met een spottende lach , mijn woorden totaal negerend.

"Of ik dat denk? Nee. Ik weet het. Sterker nog, ik weet het heel zeker. Als het je niet kon schelen en je je er niet druk om zou maken, zou je niet nu in mijn gang staan. Heb ik het juist of juist." Zeg ik grijnzend. Ik zei het toch.

Zonder ook maar een woord te zeggen blijft hij me boos aanstaren.

" juist dus. Nou hier heb je je eigen antwoorden al. Dus als je nou zo vriendelijk zou willen zijn om mijn huis te verlaten. Het begint namelijk al aardig laat te worden." Zeg ik terwijl ik met mijn handen naar de deur wijs.

Maar in plaats van dat hij aanstalte maakt om naar de deur te gaan loopt hij juist de tegenovergestelde richting in. Richting mij.

-----------

Babes ik weet is alweer best wel kort deel maar dst komt omdat in de komende delen zal er steeds een grooter deel komen aangezien het binnenkort pas spannend gaat worden. Alle puzzelstukjes zullen bij elkaar komen. Is alleen nog een zoektoch naar welke stukjes waar horen...