Sampu silang umalis, sampu rin silang bumalik. Ang hindi nila alam, isa sa kanila ang naiwan. Sino ang nagbabalatkayo? Sino ang hunyango? (Watty Awards Winner 2019 under Horror category)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SAVANNA
Nagising ako sa isang malambot na kama. May naririnig akong mga boses kaya naman pinakinggan ko ito nang mabuti habang nakatitig sa kulay puting kisame.
"Masakit ba 'yan?"
"Stethoscope 'to. Gago ka ba?"
"Sabi ni Savanna, siraulo ako."
Mabilis kong hinawi ang kulay asul na kurtinang nakapalibot sa akin at laking gulat ko nang makita si Scotty na nakaupo isang desk at hawak ang isang syringe. Nasa likuran naman niya si Burn na para bang curious na curious kung makatitig dito.
"Gising ka na!" Napangiti si Burn at mabilis na lumapit sa akin. Inalalayan niya akong maupo nang maayos mula sa pagkakahiga. Kung gumalaw siya, akala mo hindi bali ang buto sa kanyang braso.
Pangiti-ngiti siyang naupo sa tabi. Kinuha niya ang Beanie ko na nasa loob pala ng jacket niya. Inagaw ko ito agad mula sa kanya at isinuot.
"Buti naman at nagising ka na! Masisiraan na ata ako dahil sa lalakeng yan!" Pabalang namang bulalas ni Scotty na para bang pagod na pagod na siya dahil kay Burn.
"Asan ako?" tanong ko habang pilit na inaalala kung paano ako napunta rito.
Naglaho ang ngiti sa mukha ni Burn. "Nasa clinic ka. Natagpuan kang walang malay sa CR. Anong nangyari?" Kung makapagsalita akala mo nag-aalala.
"Buti nakita ka naming karga ng guard patungo rito. 'Nubang nangyari?" tanong naman ni Scotty na mukhang abala sa pangingialam sa mga gamit ng nurse na nasa mesa.
Biglang bumalik sa isipan ko ang nakakatakot na hitsura ni Precious... o kung si Precious nga ba iyon. Naramdaman kong nagsitayuan ang balahibo ko lalo na sa batok ko.
"Ba't parang nakakita ka ng multo?" seryosong tanong ni Scotty.
"Hindi ah! Walang multo rito!" Agad napatayo si Burn.
Nasapo ko ang noo gamit ang dalawang palad kong nanlalamig at nangangatog.
"Nakita ko si Precious pero hindi ito si Precious. Ibang-iba ang mga mata niya at parang..." Mariin akong napapikit nang hindi ko mahanap ang mga salitang makakapaglarawan nito.
"Walang buhay?" Si Burn na mismo ang kumompleto sa sa mga salitang hindi ko magawa.
Tumango ako at dumilat. Salitan akong napatingala at napatingin kay Burn at Scotty. "P-paano kung konektado ang lahat ng nangyayari sa ating tatlo?"
"Anong ibig mong sabihin?" kunot-noong tanong naman ni Scotty.
I don't believe in the supernatural. To me, ghosts are nothing but a myth. A figment of imagination driven by fear and hearsay. Para sa akin, kalokohan ang mga pinagsasabi ni Scotty tungkol sa ginawa niya kay Burn kagabi. Pero matapos ang nangyari sa akin kanina... Hindi ko na alam anong tama. Hindi ko na alam kung tama pa ba ang paniniwala ko.
