Idyllic /TaeGguk/

[05]

Come little children by Eruten

---

"Seni, seni istiyorum TaeHyung."

Yüzümde mimik oynamazken gözlerimi sertçe irislerine odakladım.

"Bunun bir şaka olduğunu falan mı sanıyorsun?"

JeongGuk kafasını direkt iki yana sallarken aramızdaki mesafeyi sıfıra indirip burnunu burnuma sürterken içine derin bir nefes çekti.

"Biliyorum dönüşemediğinden dolayı sadece feromonları hissedebiliyorsun ama kokun,"

Burnu bu sefer yanağıma doğru kayarken oraya kuş tüyü kadar hafif olan dokunuşlarını armağan etti.

"Kokun, kokuma karışmak için yaratılmış sanki."

Gözleri irislerimi işgal ederken burnunu yavaşça sürterek dudaklarıma indirmişti. İki et parçasını da koklarken gözleri kısıldı.

"Sen, sen çok güzelsin TaeHyung."

Burnunu biraz kaldırıp dudağıma dokunurken istemsiz bir şekilde dudaklarımı geri çekip ıslattım.

Kısık gözleri anında ıslattıktan sonra serbest bıraktığım parlak dudaklarıma kayarken kafasını yukarı kaldırıp dudaklarını benimkiler ile eşitledi.

Aramızdaki küçük mesafeyi aşacakken kafamı iki yana sallayarak bir kaç adım geri çekildim.

Kokusunu alamazken ona nasıl güvenebilirdim ki? Onun 'gerçek' eşim olduğunu nereden bilebilirdim?

"Bunu düşüneceğim kral Jeon. Siz sadece dinlenin. Sürünüz gelince size fikrimi beyan edeceğim."

JeongGuk'un kısık gözlerine bakarken orada olduğundan emin olduğum hizmetlileri çağırdım.

"Hey, orada kim varsa gelsin."

Yüksek çıkan sesimle kapı saniyesinde açılırken içeri eğik bir şekilde duran ChaeYoung girmişti.

"ChaeYoung kral Jeon'u en iyi şekilde ağırlayın. Kendisi artık bir esir değil misafirimizdir."

ChaeYoung anladığını belirtmek için biraz daha eğilirken gözlerimi JeongGuk'tan çekip arkamı dönerek büyük merdivenleri çıkmaya başladım.

Merdivenin bittiği yerde sırtımdaki izlenme hissiyatı da gitmiş ben yerime oturduğum an kapıdan çıkan Jeon'un uçuşan eteğini görmüştüm.

Tanrım, bu adam benim gerçek eşim mi?

-

"O sizin gerçek eşiniz kralım."

Yaşadığımız zamanların en iyi kâhini olan Lalisa önünde simsiyah dumanlar yaratan ateşe bakarken mırıldanmıştı.

"İlerde, ilerde çok mutlu olacaksınız. A-ama,"

Zar zor duyduğum kelimeler ile içim amansız bir şekilde rahatlarken gözlerim Lalisa'ya takıldı.

"...Ama?"

Lalisa önündeki dumanlardan gözlerini çekip bana bakarken irislerinde gördüğüm kızıllık ile irkilerek geri çekildim.

Bana öylece bakan Lalisa da gözlerimi gezdirirken burnunda da gördüğüm kırmızılık ile ellerimi uzatarak onun kolundan tuttum.

"La-lalisa, neyin var?!"

Kanlanmış gözleri ile bana bir kaç saniye daha bakarken aniden kollarıma yığıldı. Onunla birlikte ben de yere düşerken telaşla Lalisa'nın kafasını kucağıma çektim.