Innocently Ferocious

Chapter 5✔

Dedicated to dani_gonzaga
Hi beshy😉😉

—                            

"Cosa stai facendo qui?" (what are you doing here?) tanong ko sakanya sa salitang italiano. Patuloy pa rin ako sa pag huhugas ng kalan ng nagsalita siya sa wika na ginamit ko sa pag tatanong sa kanya.

"Perché non lo vedi? Voglio solo che tu sia felice." (Bakit bawal ba kitang kamustahin?) tsk asar talag tong lalaking to hindi niya ba alam na ayaw ko siyang makita? Lalo na sa sitwasyon ko ngayon naganito. "Non mi interessa!" (Wala akong pakialam!) inis na sabi ko sakanya. "hayss! anche ora ascoltami" (kahit ngayon lang pakinggan mo ako) "e cosa spieghi?" (at ano naman ang ipaliwanag mo?)

"Prego" (please) pag mamakaawa niya sakin. Bahala sa diyan gutom na ako.

"Geh makikinig ako sa paliwanag mo kung ano man yan. Bilhan mo muna kami ng makakain ngayong hapunan." Nag liwanag agad ang kanyang mata sa sinabi ko.

Ewan ko ba sa lalaking to wala naman talaga siyang dapat ipaliwanag sakin kung tutuosin, sila dapat ang gumawa ng paraan para mapatawad ko sila.

Hindi yung iba pang tao ang gagamitin nila para mabigay ko lang ang tawad na gusto nila. Mga hiprokrito.

"Davvero?" tinasan ko siya ng kilay. "Bingi ka ba?" lumabas na ako sa kusina at iniwan siyang tuliro. Ibang klase din.

Tinignan ko lang si drick na nag lalaro mag isa sa sala. "Drick halika mag bihis ka ng maganda kakain tayo sa mamahaling restu." Tinignan naman niya ako na parang napaka imposibleng mangyari yun.

"San ka naman kukuha ng pera ate?" tanong niya na may kunot sa noo. "Wag ka na lang kasi mag tanong, dami pang sinabi pasalamat ka may grasyang dumating."

"Ano ba yan ate baka kakain lang tayo ng asin sa tabing dagat nyan eh!" ah naalala niya pala hanggang ngayon ang nangyari noong mga panahun, na may nag invite sakin na birthday party malamang dinala ko na ang kapatid ko dahil sa may pagkain.

Pag dating namin dun WALA! as in wala talaga! pinag loloko lang pala ako. Kaya bumili na lang ako ng asin dalawang piso kasi madami na ang laman ng isang plastik.

At bumili ako ng isang order na rice sampung piso kaya sulit na sulit. At dahil malapit lang naman kami sa tabing dagat dun na lang kami kumain.

"Hindi na mangyayari yun ok? tiwala ka lang kay ate" Napakamot siya ng ulo at tumayo para mag bihis na.

Medyo late na nga kaya sure ako gutom talaga yun. Ano pa bang ginagawa ni Ron sa kusina? matignan nga. Naglakad ako pabalik sa kusina na walang ingay.

Walang ya! naka tayo lang na tulala tanga lang? "Ho!" (hey!) "è un parassita!" (Ay peste!). "Huy wag mo nga akong gaguhin! ano pang tinatayo mo dyan! nagugutom ako!" nataranta naman siya dahil alam naman niya na ayaw ko talagang gutom. Papatay ako ng tao pag ganun.

"Apo opo!" (yes boss!). Kailangan talaga mag italian? asar ha? Nakaintindi naman ako at nakapag salita ng Italian pero masyado atang OA.

"Wag ka ngang magsalita ng italian, mag tagalog ka nga!" asar nasabi ko sa kanya.
"Perché è il capo, per il piacere di sentire" (bakit boss, para naman astig pakinggan diba?)