Circle of Friends 2; Neptune

Chapter 4

NEPTUNE

Naiinis na naisuklay ni Neptune ang kamay sa kanyang buhok. After three weeks! Sa wakas! Nahanap na rin nya ito.

A

kalin mo nga naman ang pagkaka taon. Sa restourant lang pala ni Howard makikita ang babae.

Nagising sya ng umagang iyon na unan nalang ang kayakap. Hinalughog nya ang buong kwarto pero walang iniwang bakas ang babaeng naka niig. At matapos ang pinag saluhan nilang dalawa, nag ka problema na nga sya. May partikular ng hina hanap ang katawan nya.

"Badtrip!"

Napa hawak nalang ako sa bewang at tinanaw ang papalayong jeep na sinakyan ni Tamara. Sa kagustuhang maka layo sa kanya ng babae ay naki pag patintero talaga ito sa mga sasakyan patungong kabilang panig ng kalsada.

Hinimig ko ang sarili. Nakawala si Tamara dahil na gulat talaga ako sa sinabi nito kanina. Hindi talaga ako maka paniwala.

Bahaw akong napa tawa. Umuukil pa sa isipan ang mga sinabi nito.

"Tamara--"

"Hindi. Neptune. Makinig ka--"

Umiling ako ng sunod sunod. Humigpit ang kapit sa mag kabilang braso nito. Sigurado ako sa nararamdaman.

"Tamara. I like you. At wala akong makitang mali roon."

Ito naman ang umiling.

"Natitiyak akong marami kang pinag kaka abalahan. At hindi sa iyo mahirap ang maka hanap ng babae. Hindi naman ako iba. Neptune, nakuha mo na ako. Hindi ba dapat wala na tayong paki alaman? Hindi ba dapat parang baliwala na ako? Yung tipong pag naka salubong mo ko sa daan hindi mo ako kilala? Di ba? One night stand lang yung nangyare sa atin diba?"

"NO!!" Malakas kong singhal rito.

Marahil ay naguguluhan lamang ito, nabibilisan sa pangyayari.

"Sinabi nang hindi iyon basta one night stand lang, Tamara. Alam mo iyan!? At hindi lang iyon basta sex lang. We make love--"

"Sandali! Teka nga! Ano bang pinag sasasabi mo." Pilit itong bumibitiw.

"Alam mo kung anong pinag sasasabi ko Tamara." Natigilan ito.

Alam ko. Dama ko na pareho sila nang nararamdaman. Hindi iyon basta init lang ng katawan. Pero anong dahilan kung bakit ayaw nito. Bakit hindi sila pwede.

"Neptune, makinig ka. Hindi kasi talaga pwede--" tuluyan itong naka alis sa hawak ko.

"Bakit nga?! Bigyan mo ako ng matinding rason!" Hindi ko pinuputol ang koneksyon ng kanilang mga mata.

"R-rason?"

"Yeah. Yung matinding rason na hindi kita dapat magustuhan." Nahihirapan ang kalooban ko.

"Rason? Gusto mo ng rason?! Sige! Hindi pwede kasi may anak ako! Kaya kung ano man iyong namagitan sa atin, hanggang doon nalang iyon!!" Sigaw nito sa pag mumukha ko. Saka dali daling lumabas ng sasakyan.