Married to a Stranger [R-18] [Completed] [Published]

11 Pagkabunyag

11

Pagkabunyag

NAALIMPUNGATAN AKO SA huni ng mga ibon sa labas. Nagbalik na ang aking kakahayahan na makakakita kaya nakikita ko na ang aking kapaligiran. Inilibot ko ang aking paningin sa aking paligid. Wala si Casper sa kahit saang sulok ng kuwarto kaya nakahinga ako ng maluwag. Hinanap ko ang aking cellphone ngunit hindi ko iyon makita kaya sumilip na lang ako sa labas ng bintana para tantiyahin ang oras. Makulimlim na ang kalangitan at malakas ding hinahangin ang mga damo sa labas. Siguro ay nasa bandang alas cuatro na ng hapon ang oras.

Lumabas ako ng kuwarto para hanapin si Casper. Nakita ko ang pamilyar na hagdan na nalakaran ko na rati noong inaakala ko na panaginip lang ang lahat ng nagaganap. I heard indistinct voices talking, it is coming from a room near me. Marahan akong naglakad papalapit sa kuwartong pinanggagalingan ng mga boses na naririnig ko. Iniwasan kong lumikha ng kahit anong ingay habang sumisilip ako sa nakaawang na pinto para hindi nila malaman na nagising na ako. Mula sa pintong sinisilip ko ay nakita kong nakatayo si Casper. May kausap si Casper na dalawang lalaki na hindi ko makita ang mukha dahil nakatalikod ang mga ito sa direksiyon ko.

Mukhang abala si Casper sa pakikipag-usap kaya sinamantala ko ang pagkakataong iyon para libutin ang buong bahay at makapaghanap ng pintong maaari kong labasan sa oras ng aking pagtakas. Nagpunta ako sa bandang likod ng bahay. May nakita akong isang pinto na maaari kong labasan kaya hindi na ako nagsayang ng oras at mabilis na akong umakyat pabalik sa kuwarto sa taas. Binuksan ko ang isang malaking aparador na matatagpuan dito sa loob ng kuwarto para maghanap ng damit na isusuot ko. Kumuha ako ng isang plain white dress saka ko iyon ipinalit sa suot kong uniform. Kumuha ako ng bag saka ko isinilid doon ang uniform ko. Bumalik na ako sa baba. Pinakiramdaman ko ang aking paligid. Mukhang abala pa rin si Casper sa pakikipag-usap sa mga kasama niya kaya nagpunta na ako sa likod ng bahay at lumabas sa pintong naroon.

Kakahuyan ang agad na sumalubong sa akin. Kahit walang sapin ang aking paa ay tinahak ko iyon. Mas naging mabilis ang aking pagtakbo ngayon kaysa sa pagtakbo ko noong tao pa ako. Wala akong suot na sapatos kaya nagkasugat-sugat ang aking mga paa dahil sa mga matatalim na bato at mga nakakalat na matutulis na putol na sangang nadaraanan ko habang ako ay tumatakbo. Nasugatan ang mga paa ko ngunit mabilis ding gumagaling iyon dahil bampira na ako ngayon. I regenerate faster than before.

Madilim ang loob ng gubat dahil sa mga nagtataasang mga puno na humaharang sa liwanag ng araw. Nang makalabas ako sa gubat ay nakakita ako ng isang patag na kalsada. Nilakad ko ang mahabang daan na iyon. Habang naglalakad ako ay nakarinig ako ng ugong ng sasakyan na papalapit sa akin. Huminto iyon sa gilid ko. Isa iyong truck na may kargang mga gulay sa likod. A handsome man with gray eyes stared at me.

"Binibini," tawag sa akin ng lalaking may kulay abo na mga mata. Ang tantiya ko ay nasa treinta na ang edad nito, ngunit gwapo pa ring tingnan. "Kailangan mo ba ng masasakyan?"

Tatanggi sana ako sa alok nito ngunit nagbago ang isip ko nang ma nakita akong isang cute na maliit na bata na nakadungaw din sa bintana para tingnan ako. Siguro hindi naman masama ang lalaking kaharap ko dahil may kasama siyang bata. "Puwede niyo po ako ng dalhin sa pinakamalapit na bayan dito?"

Ngumiti ang lalaki sa akin. "Tamang-tama, sa bayan din ang punta namin ng anak ko. Sumakay ka na sa likod dahil wala nang puwesto rito sa harapan."

Tumango ako rito saka nagpasalamat. Sumakay ako sa likuran ng truck. Puro kahon ng iba't ibang uri ng gulay ang naroon. Pumuwesto ako sa sulok ng truck kung saan walang masyadong kahon. Bumaba ang lalaki sa truck saka nagpunta sa akin. Buhat buhat nito ang bata niyang anak na babae.

"Anak, huwag kang maglilikot dahil baka mahulog ka sa daan, tumabi ka lang sa ate," sabi nito sa batang babae habang isinasakay niya ito sa likod ng truck. Nakangiting tumakbo ang bata papalapit sa akin. "Huwag kang malikot baka pagalitan ka ng ate," bilin ng lalaki bago ito tuluyang bumalik sa loob ng sasakyan para magmaneho.