🍁 HAFIZA 🍁 (Tamamlandı)

🍁 3 🍁 ( part 1 )

Öncelikle uzun bir süreden sonra merhaba arkadaşlar. Bölümün gecikme sebebini bir çoğunuz biliyor. Zaman bulamadığım için bazen günlerce yazamadığım oluyordu, ayrıca oldu bittiye getirmemek için elimden geleni yaptığımdan bitirmesi baya zaman aldı. Beklettiğim için kusura bakmayın ama beklediğinize değecek bir bölüm olmuştur umarım. Bölümün ilk partı'nı paylaşıyorum şimdilik. Kalanını en kısa zamanda bitirip sizlere sunmaya çalışacağım. Zaten diğer part final.

Sözü fazla uzatıp sizi yormak istemiyorum ve hikayeye başbaşa bırakıyorum. İyi okumalar. 💗

Bundan sonra hayatım hep karanlık olacak..
İhtiyacım olan tek şey, ışığımı bulmam,
İhtiyacın olan tek şey, ışığını hatırlaman..

              Ölüm kalım meselesi

Önce boynunda ardından yanaklarında gezinen bir çift dudakla uykulu gözlerini kırpıştırdı adam. Henüz uykusu tamamen açılmış olmasa da zihni uyanmaya başlamıştı yavaş yavaş. Yüzünde gezinen dudaklar teninde dans ettikçe gözlerini açıp o dudakları kendi dudaklarına hapis etmek istiyordu ama göz kapaklarında ağırlık vardı sanki. Kadının bir eli göğsünde gezinmeye başlarken gözleri kapalı olduğu halde gülümsediğini anlıyordu onun. Kadının yüzüne daha da yakınlaştını hissettiğinde ezberlediği kokusu burnuna çalınınca dudakları hafifçe yukarı doğru kıvrıldı.

"Yağız hadi uyan" dedi kadın ipeksi sesiyle. Yağız kafasını yana yatırıp gözlerini açmamaya devam ederken kadın ofladı.  "Sevgilim işe geç kalacaksın hadi" dedi eliyle adamı dürterek.

Yağız sonunda kadının vazgeçmeyeceğini anladığında gözlerini zorlukla araladı. Yatağın kenarına oturup gülümseyerek onu izleyen kadını görünce yüzüne hoş bir gülümseme yerleşti. Ruhuna baharı getirip göğsünde çiçekler açtıran bu kadını görmeyi özlemişti.

"Hazan?.."

Kadın başını sağa yatırıp gülümseyerek adama baktı.

"Eğer hemen kalkmazsan işe geç kalacaksın" dedi kaygıyla.

"Bugün işe gitmek istemiyorum, seninle zaman geçirmek istiyorum" dedi Yağız kadının elini avucunun içine alırken. Kadın gülümseyerek diğer elini adamın yüzüne koyup yanağını okşadı hep yaptığı gibi.

"Bugün önemli toplantın var. Şirket zor günler geçiriyor Yağız. Orada bulunman gerek. Lütfen artık toparlan ve işlerinle ilgilenmeye başla"

"Peki ya sen?" dedi Yağız yutkunarak. "Sen özlemedin mi beni?"

"Ben de çok özlüyorum seni" dedi kadın. Gözleri dolmaya başlamıştı. "Sen kalbimin en derinliklerindesin hep" Adamın elini alıp kalbinin üzerine koydu. "Demiştim sana seni oradan kimse kazıyamaz diye"

"O zaman neden gidiyorsun hep?" dedi Yağız çaresizce. Kadının ayağa kalkmasıyla o da yatakta doğruldu.

"Ben senden gitmedim Yağız. Ben senin kalbindeyim, hatıralarındayım."

"Gitme" dedi Yağız elini uzatıp kadına dokunmak isterken ama kadının bir adım geri çekilmesiyle elleri boşlukta kaldı.

"Ben sana yine gelirim Yağız" dedi kadın geri geri giderek kapıya yaklaşırken. "Ben sana hep gelirim"

Aniden kulak deler gibi çalmaya başlayan telefon sesiyle gözlerini açmadan elini yandaki telefonu alıp arayanın kim olduğuna bile bakmadan meşgule attı adam. Gözlerini açmak istemiyordu. Çok güzel bir rüya görmüştü. Gözlerini açarsa rüyasının kabusa dönüşeceğini biliyordu.