her yıldız bir gün söner.

19. Bölüm

Selam yıldızlarım... Güzel bir yeni bölümle uzun süre sonra tekrar buradayım. Küçük bir ipucu verecek olursam yeni bir aşk daha yeşerecek diyebilirim. Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin. Sizin görüşlerinize ihtiyacım var. Satırlar arası yorumlarınızı mutlaka bekliyorum. Bunun için size birkaç soru soracağım.

👇 Minel karakteri hakkındaki görüşleriniz nelerdir? 👇

👇 Mirza karakteri hakkındaki görüşleriniz nelerdir? 👇

👇 Baran hakkındaki ve Ayça'yla sevgili olması konusundaki görüşleriniz nelerdir? 👇

👇 Kitabı beğeniyor musunuz? Eğer eksik olduğunu düşündüğünüz şeyler varsa buraya yazarak bana yeni fikirler önerebilirsiniz. Düşünceleriniz benim için çok önemli. 👇

👇 Ve son olarak sizce Aksel Aras gerçekten Minel'i seviyor mu? Yoksa kullanıyor mu? Eğer kullanıyorsa Minel neden buna izin veriyor? 👇

🧡 Cevaplarınızı mutlaka bekliyorum.
Bölüm ithafları için yorumlarda kendinizi belli edebilirsiniz. 🧡

☆☆☆☆☆☆

"Senin ne işin var lan burada?!" diye sordu şaşkınlık ve sinirin harmanlanmış olduğu ses tonuyla. Tam bir şey söyleyecektim ki Aksel'in ellerinin öfkeden titrediğini gördüğümde olaya hiç karışmayacağıma dair kendime söz verdim. Büyük ihtimal Baran'dan temiz bir dayak yerdim. Bir de Aksel'in hırsını benden çıkartmasına izin veremezdim.

"Ayça'yla sevgili misiniz?!"

Sorduktan sonra cevap vermesine zaman tanımadan bir hışımla buraya geldi ve yakasını tuttu Baran'ın. "Söylesene lan!"

"Bak, Ayça'nın kardeşisin diye bir şey yapmıyorum. Çek şu elini kolunu."

Keskin ses tonu benim bile ürpermeme sebep olmuştu. Evet, Baran sevdiği kızın kardeşine elini hayatta kaldırmazdı lakin bir yere kadar...

"Çekmiyorum, ne yapacaksın?!"

Aksel'in kışkırtmasıyla kafayı gömdü sevgili (!) üvey abim. Az önce sevgilim olan adam acaba bu gün daha ne kadar dayak yiyecekti. Ama bu sefer düşmedi, birkaç adım sarsıldı sadece. Ve yumruğunu patlattı Baran'ın suratına.

"Ulan it, dua et bende Minel'le sevgili olduğum için seni gebertmiyorum!"

Hass.....!

Geri zekalı resmen birlikte olduğumuzu söyledi Baran'a!

"Ne?!"

Bu sefer müdahale etmezsem ortalık iyice kızışacaktı sanırım. Çünkü şimdi de Baran sinirden kuduruyordu. Besmele çekip aralarına girdim. Gerçi ölürsem zaten VIP'den cehenneme giderdim. "Eee şey canım abiciğim (!) biz, Aksel'le sevgiliyiz de." dedikten sonra celallenmemesi için devam ettirdim cümlemi. "Ama sende Ayça ablayla birliktesin. Yani bize izin vermezsen, Aksel'de size izin vermez."

Derin nefesler alırken öfkesini bastırmaya çalışan üvey abimden sanırım daha önce hiç bu kadar korkmamıştım. Ama bir şey yapmazdı herhalde.

Yani, sanırım...

"Tamam, izin veriyorum ama... Anasını satayım siz bu bebeyle ne yapıyordunuz evde ben gelmeden önce?!"