Melinda // H.S

Chapter 56

Melinda's POV

' من کجایی زندگیتم هری؟ '

برای گفتن این، تمام قدرتم رو جمع کردم. توی اون لحظه نمیدونم این شجاعت رو از کجا پیدا کردم!

هیچ واکنشی از خودش نشون نداد و این فقط منو کلافه تر کرد. هری… چرا هیچ وقت نمیتونم زبان بدنت رو بفهمم؟!

خودش رو عقب کشید و نگاهش رو ازم گرفت، داری چکار میکنی؟! عقب نشینی یا باز هم بی توجهی نسبت به من؟!

دستاش رو داخل جیب های شلوراش فرو برد و به جلو خیره شد.

سرم رو پایین انداختم و نگاهم ناخودآگاه به سمت دست های مشت شدم رفت.
اگه آنقدر بی تفاوت نبودی، اگه آنقدر نادیده ام نمیگرفتی، اگه خودت رو یک مرد غیر قابل لمس و درک قرار نمیدادی، ما الان یک وضعیت کاملا متفاوت داشتیم.
اما درسته … این فقط تو نیستی که مقصری، شاید بخش عمده اش تقصیر خودمه که آنقدر بهت اهمیت میدم!
اما باور کن دیگه به جایی رسیدم که نمیتونم … نمیتونم بیشتر تظاهر کنم.
هرچقدر هم که بد بوده باشی، هرچقدر هم نادیده گرفته باشیم تو هنوزم همونی، همون کسی که با تمام بد رفتاری هاش گاهی اوقات کار هایی میکرد که توی تعجب باقیم میگذاشت، هیچ کس به اندازه ی تو متوجه عمق درد و نگرانی من نشد اما هیچ کس هم به اندازه ی تو نادیده اش نگرفت!

' متنفرم که هربار اینکار رو میکنی! '

بهم نگاه نکرد و فقط چشم هاش رو بست. که چی؟! داری از حرف هام عذاب میکشی؟!

به سمتش رفتم و بازوش رو کشیدم و مجبورش کردم به سمتم برگرده، حتی نمیتونی عصبانیت الانم رو تصور کنی!

' میخوای نادیده ام بگیری؟! اگه اینطوره چرا خودت دنبالم میای؟ باور کن هیچ دلیلی برای اومدنت پیدا نمیکنم؟! پس لطفاً هری، برای یک بار هم که شده باهام صادق باش، چرا؟ '

باز هم با اون نگاه بهم نگاه کرد، سردی نگاهت قلبم رو به درد میاره! حتی بیشتر از قبل!

' چرا برگشتی؟ '

تن صدام تقریبا بلند بود و اون باز هم نگاهش رو ازم گرفت، آنقدر نادیده ام نگیر!

" تا نیازم رو برطرف کنی! "( لطفا منحرفانه فکر نکنید:| بچم نیتش کاملا صاف:/)

توقع زیادی داری!

' هیچ کدوم از نیاز هام رو بر طرف نکردی، قبلا هم بهت گفتم، وقتی بیشتر از همیشه بهم نیاز داری، اون بار منم ردت میکنم! '

نگاه عصبانیش رو به سمتم پرتاب کرد اما با کمال خونسردی بهش نگاه کردم. تازه داریم به  جاهای جالبش میرسیم!

" چرا نمیفهمی برای هم مناسب نبودیم؟ "

' و چی باعث شده که تو فکر کنی حالا برای هم مناسبیم؟ '