Taehyung przeżył wiele, jak na tak młody wiek. Dom dziecka, poprawczak, a na koniec ulica, która od pół roku była jego domem. Chłopak miał pod górkę od samego początku, lecz pewnej nocy, gdy zapukał do drzwi sporej rezydencji jego życie się odmienił...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Po sporym i bogato urządzonym mieszkaniu Jeona, rozeszło się ciche, wręcz nieśmiałe pukanie do drzwi. Wysoki, umięśniony i bardzo przystojny brunet ruszył niechętnie w stronę wejścia, zły, że ktoś mu przeszkodził właśnie w chwili, gdy kładł się do łóżka zmęczony po długiej pracy. Otworzył drzwi z rozmachem, jakby chcąc tym czynem odstraszyć niespodziewanego gościa, lecz jedynie co dostrzegł, to siedzącego na białych płytkach chłopaka. Jego włosy były zlepione od błota i deszczu, twarz brudna i poraniona, a ubranie postrzępione. Wpierw myślał, że to jakiś bezdomny chłopak chcący wyżebrać od niego forsę zapewne na alkohol, lecz gdy spojrzał w te zapłakane, duże i ciemno-brązowe tęczówki zrozumiał, że to był zupełnie ktoś inny niż pierwszy lepszy ochlaptus.
— Proszę, czy mógłby mi pan dać chociażby kawałek chleba? Od tygodnia nic nie jadłem. — wyszeptał pełen wstydu, że prosił kogoś nieznajomego o jedzenie, lecz co mógł zrobić? Miał tylko osiemnaście lat, był bez domu i rodziców, a jedynie co było jego środkiem utrzymania, to puszki po alkoholu, które zbierał ze śmietników.
— Och, wejdź do środka — odparł po chwili ciszy, podnosząc młodszego z ziemi. Sam był zaskoczony swoim zachowaniem, zwłaszcza, że mało kiedy komuś pomagał, lecz wzrok tego chłopaczka sprawił, że zrobiło mu się go po prostu żal.
— Nie, nie — odparł od razu wyraźnie zażenowany i przestraszony szatyn — Ja... Um... Chcę tylko troszkę jedzenia... — Od razu Jeon zdał sobie sprawę, że tamtego po prostu przerażał widok takiego przepychu i mimo wszystko, dobrze ubranego właściciela budynku.
—Proszę, wejdź do środka. Nie zrobię ci krzywdy. — Posłał mu słaby uśmiech i zrobił miejsce w drzwiach. Kim westchnął cicho pod nosem i przekroczył powoli próg domu Jeongguka, nie zdając sobie sprawy, że od tamtej pory, będzie w ciągłym kontakcie z właścicielem budynku.
~ ~ ~
Na mój profil po roku nieobecności wraca poprawione Ugly Baby, więc mam nadzieję, że ponownie odnajdziecie coś ciekawego w tym opku :)
