Quest #17: Agreement

33 5 2
                                    

Serrah's POV...

I'm still sitting beside L, wala pang nagsasalita sa amin simula nang umalis si Shone. Oo, umalis na lang syang bigla matapos nyang marinig ang sinabi ni L. I can't understand them but one thing is sure, Shone caused a deep wound in L's heart.

Tumayo ako at minabuting ibili si L ng maiinom pero bago pa man ako makalagpas sa kanya ay nagulat ako sa paghawak nya sa wrist ko. "Stay here...just stay here with me." He said pero nananatili syang nakatingin sa baba.

I kneel down, enough to level my head to his face. "I'll be back, just wait for me here." I replied and give him a sweet smile.

He automatically let go of my hand and with that ay umalis na ako para pumunta sa vending machine. I grabbed some coffee in can and fruit juice, I'll just let him choose. Pagbalik ko kay nandun pa din sya, but I was surprised when he look at me like he's not in pain a while ago.

"Oh, uminom ka muna." Inabot ko sa kanya yung coffee pero hindi nya ito kinuha, instead tiningnan nya yung fruit juice at agad itong hinablot sa kamay ko.

"I'll go with this one." He said then drink almost the half of it. Hindi naman sya nauuhaw ano?

Hours have passed, nanatili lang kami dito pero ilang sandali ay lumabas na din ang doctor. "Prince L, okay na po si princess Leighn but I'm sorry to tell you that she's still unconscious." Tumango-tango na lang si L dito bago nya hinawakan ang kamay ko at pumasok sa kwarto ni Leighn.

"I let you in but never go near her or ever look at her face, okay? Or else you already know what will happen to you." I just nod my head as answer at umupo sa couch.

I checked the time, it's 8:46 PM. I wasn't able to notice na gabi na pala. "L? Can I go home now?" Tanong ko dito habang inaayos nya ang blanket sa hospital bed.

"Hmm, let's have an agreement first. Choose between staying or leaving..." Panandalian syang tumigil at saka lumapit sakin.

"If you leave, I'll never stop chasing you but if you stay... that means you already agreed in being the chosen one." This time ay kakaiba ang nakita ko sa mga mata nya, nakikita ko pa din yung sakit na nararamdaman nya.

"I'll stay." Kahit ako ay nagulat sa naging sagot ko. What's happening to me?

"That's a great choice." He said while smirking at tinapik-tapik ang kama.

Yes, there's an empty bed in here. But the bed is not that huge, that's okay alam ko namang doon nya ko papatulugin. Naglakad nako papalapit sa kama at saka nahiga, I'm kinda tired too.

"Good night, L." Bati ko sa kanya at saka humarap sa wall pero ikinagulat ko nang bigla kong maramdaman ang paghiga nya sa tabi ko.

I felt his arms around my stomach, he's hugging me right now while he's burying his head on my neck. "Good night, Serrah." Sa sobrang pagkabigla ay lilingunin ko na sana sya pero mas lalo nya lang hinigpitan ang pagyakap nya sa akin.

"You do not have any rights to disobey your Master, now sleep tight between my arms. Good night, my slave." Dagdag nya pa bago sinimulang matulog.

Okay, good luck sa akin kung makakatulog pako nito?!

•••••

Nagising ako ng maramdaman ko ang mahigpit na pagyakap sakin ni L. I'm now facing him at nasa harapan ako ng dibdib nya, I can smell his manly scent. Sheeettt ano ba sinasabi mo Serrah? I was about to get up pero hinatak nya ko pabalik sa higaan.

"L, may pasok pa tayo." Sabi ko habang marahang tinatapik ang braso nya.

Bahagya syang gumalaw kaya nalaman kong gising na sya. Maya-maya pa ay inangat nya ang ulo ko, sapat para makita ko ang gwapo nyang mukha. He look so cool, tantalizing eyes, pointed nose, red lips and messy hair. Nakakahiya kung may panis na laway pako. Jusko!

"What did you call me?" Tanong nya na may kakaibang tingin.

"L--" Hindi ko na naman naituloy ang sasabihin ko dahil sa pag-iling nya at paghawak sa labi ko.

"You should address me properly, Milady. Call me, Master..." Wika nya pa at saka akmang hahalikan ako pero bigla akong umupo

"I told you, you don't have any rights to disobey your Master right?" Hinatak na naman nya ko pabalik at saka pumwesto sa taas ko.

He's now looking at me intensely, "You only belong to me...only to me." This time ay napapikit nako sa pag-aakala na hahalikan nya ko pero nagulat ako ng maramdaman na wala na sya sa itaas ko.

I opened my eyes at nakita syang nakatayo sa gilid ng hospital bed. "Hihiga ka na lang ba dyan?" So hindi nya talaga ako hahalikan? Shet! Nakakahiya.

Pagkaupo ko ay kasabay ng pagbato nya sa bag ko. "Hurry up, papasok pa tayo diba?" Nakangiti na sya ng nakakaloko ngayon, yung para bang nagpipigil ng tawa, seryoso iniinis nya ba ako?

Nakasibangot ko syang sinundan, bakit ganito? Bakit mukha akong disappointed sa nangyari? Hays.

"Kupad naman, pwede bang pakidaliaan? Bagal mo eh." Nasa motor na pala sya at nakahelmet na din kaya naman sinuot ko na din ang helmet ko at umangkas sa likod nya.

Pinaandar nya na yung motor at ilang saglit pa ay nandito na kami sa tapat ng bahay ko, syempre utinuro ko sa kanya kung saan daraan. "Dito na lang ako, thanks for the ride." I said pero parang di sya satisfied sa sinabi ko, instead he hold my wrist firmly.

"I told you to call me---" This time ay hindi ko na sya pinatapos. Syempre ganun talaga, gantihan lang yan.

"See you later, MASTER. I'm going now." I said pero hindi nya pa din ako binibitawan.

"Another thing, as a part of our agreement you're obligated to kiss the side of my lips a sign of respect." He said while smirking. WTF is he saying?!

The Gangsters' QuestOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz