Lord*s Lovingly [ 花花遊龍 ]

♥️ 03 ♥️

🌿🌿🌿🌿🌿

အားျပင္းလွေသာ ဤ႐ိုက္ခ်က္က အၾကင္သူႏွစ္ဦး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ၿပီး LuCang ကို နန္းေတာ္သို႔ ျပန္ေခၚေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ကာလေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ Jing လက္ပါမိျခင္းျဖစ္သည္။

ၿမိဳ႕စားက်န္းက်ီတုန္းႏွင့္ ဓားျပညီေနာင္တစ္သိုက္ . . ျပႆနာတက္၍ LuCang ဝင္ပါကာ Jing ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့ရသည္က ေနာင္တအရမိဆံုးျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ ထိုေနာက္မ်ားတြင္ လက္ပါဖို႔ မဆိုထားဘိ။
လက္ဖ်ားႏွင့္ပင္ မရြယ္ရက္ေတာ့ေပ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ပါေစ . . သူ စိတ္ထိန္းႏိုင္ေအာင္ ထိန္းခဲ့သည္။
ခ်စ္သူအား ကိုယ့္လက္ႏွင့္ မထိခိုက္ မနာက်င္ေစလိုျခင္းက ခြၽင္းခ်က္မရိွ ေစာင့္ထိန္းရမည့္ သူ၏ေမတၱာတရားပင္ ျဖစ္သည္မို႔။

သို႔ေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းအား ေလ်ာ့နည္းသြားပံုရသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ပို ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ Jing မႀကိဳးစားေတာ့တာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

LuCang သူ႕ကို အ႐ိုအေသကင္းမဲ့စြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံတာရယ္၊ အျမတ္တႏိုးအပ္ႏွင္းထားတဲ့ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ကို ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ထံ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ ေပးပစ္ႏိုင္ရက္တာရယ္က Jing ကို အလြန္အမင္း အမ်က္ထြက္ေစခဲ့၏။

ပါးျပင္ထက္သို႔ လက္ေခ်ာင္းလွလွေတြရဲ႕ ႐ိုက္ခတ္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းသူက ေတာ္တန္႐ံု လူသားမဟုတ္တာမို႔ ဘယ္ေလာက္အထိနာက်င္ေနမလဲဆိုတာ ပြဲခန္းမအတြင္းက လူအားလံုး သိရိွေသာ္လည္း ကာယကံရွင္ သခင္Luကေတာ့ အနည္းငယ္မွ်ေသာ နာက်င္မႈကိုေတာင္ မေဖာ္ျပဘူး။

မ်က္ဝန္းေထာင့္မွ စီးက်လာေသာ ေသြးစက္အခ်ဳိ႕အား လက္ဖမိုးျဖင့္ ပြတ္သုတ္လိုက္ကာ လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ၿပီး အရွင္မင္းျမတ္အား စူးနစ္စြာ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့၏။
'ေနာက္ထပ္ ႐ိုက္ရဲရင္ ႐ိုက္ၾကည့္လိုက္စမ္း' ဟူေသာ စိန္ေခၚမႈ မ်က္ဝန္းနက္မ်ားႏွင့္။

* မင္း သိပ္ကို အတင့္ရဲေနတာပဲ
ငါ့ကို ေမာက္မာတဲ့ဟန္ပန္နဲ႔ အမိန္႔ေပးရဲရေအာင္ မင္းကိုယ္မင္း ဘာထင္ေနလဲ!!! ? *