TÖRE UĞRUNA :BEJNA

Gül:Hikayemin başlangıcı

Sallana sallan girdi kapıdan içeri ,yataktan fırlayarak
"ne işin var senin burda git hemen yüzünü dahi görmek istemiyorum Hojin."

"Bir dinle Gül senden önceydi , bilmiyordum başka çarem yok affet beni çok zorlu bir süreç olacak."

"Tek kelime ile bana sabır sana karekter diliyorum şimdi terket odayı."

Bağırışları duymuş olacak ki Bora'n geldi birden odaya Hojini kolundan tutup dışarıya çıkardı 15 dakika sonra ise Benim yanıma geldi

"Biraz konuşalım mı ?"
Başımı sallayarak yanıt verdim olur mayetinde.

"Bak Gül Hojinle birbirinizi sevdiğinizi biliyorum senin için ne kadar zor bir durum ise benim içinde öyle , kardeşim ve abin için bile olsa ben bu evliliği en başından beri istiyordum ,Hojin birgün biriyle birgün biriyle olan bir insan senin gibi saf ve temiz kalpli bir insana bunu yapması affedilir birşey değil ama ne çare ki o benim kardeşim ben bu olanları unutmaya hazırım yarın verilecek karar ne olursa olsun hazırım şimdi uyu çok geç oldu yarın ynei bir gün olacak."

Konuşmama izin vermeden çıkmıştı Bora'n ..1.86 boyunda 83 kiloda çok yakışıklı karizmatik bir ağaydı yaptığı konuşma Benim olayları farkına varmama sebep oldu şimdi ne olacağından habersiz başımı bu yastığa koyuyorum yarın verilecek kararla ya bu evin gelini ya da bu evden kalbi paramparça olmuş bir şekilde çıkacaktım peki ben hangisi olmayı istiyordum ? 

Gül iç sesiyle savaşırken uyuya kaldı artık gücü yoktu şu 3 günde yaşadığı olaylar ona 3 sene yeterdi ...

~Yarın sabah~
Herkes kahvaltı masasının etrafında toplanmış babam ve Şirvan ağayı bekliyorlardı kahvaltı boyunca annem yengem ve dilşah teyze bugün yapacakları Diyarbakır gezisini konuşuyorlardı Sena gözünü Hojine devirmiş anlamsızca izliyordu Bora'n ise nasıl olduğumu merak edercesine kaçamak bakışlar atıyordu ben ise sessize tabağımda ki zeytinlerle uğraşıyordum .

Bugün Hojinin nişanının olacağını söyledi birden Şirvan ağa herkes şaşkın bakışlarla onu izliyordu annemler ise geziyi iptal edelim diye kendi aralarında konuşuyorlardı .

Dilşah -"Kızlar herkes öğlene avlu da olsun gelin alışverişine gideceğiz hep beraber ."
Ne de heyecanlı bir zamanlar aşkla baktığım adamın nişan alışverişine gitmek .

Saat 12'ye geliyordu hazırlanıp merdiven sen aşagıya inerken Karşıma çıkan Bora'nla yüzüm bir anda Gülümsedi.

"Böyle üşürsün ceketini al yanına."
Naifçe beni uyardı sonra ise bizi götürecek araba doldu ve ben dışarı da kaldım kahraman Bora'n ise yardımıma koştu ve beni onun götüreceğini söyledi .

Yolda giderken ;

"Seni kaçırabilir miyim ?
Şaşkın bakışlarla "Kaçıracağın yere bağlı diyip gülümsedim."
Yarım saatlik bir yolun sonunda bir seyir tepesine ulaştık hazırlanmış masa süslenmiş ortam ve biz
O kadar heyecanlandım ki bu kadar kısa bir süre içinde Bora'nla çok yakından birbirimizi tanıma fırsatı bulmuştuk onun bu denli güzel düşüncesi ruhumu okşamıştı..