სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)

👙თავი მესამე👙

ასეთი ტკივილი ცხოვრებაში არ მიგძვნია, მთელი სხეული დაწითლებული მქონდა.
საშინლად მეწოდა და მტკიოდა, ხელითაც კი ვერ ვიზელდი დაბმული ვიყავი.

ჯმ: იმის ღირსიც არ ხარ რომ გაჭამო.
მაგრამ ასე დაავადდები, თან არ მინდა ჩემი სიყვარული ცუდად გახდეს.

ლეა: შენი სიყვარული...
ჩუმად ვავიჩურჩილე.

ჯმ: რა თქვი?

ლეა: არაფერი...
ჩემთან მოვიდა და თმაზე მოფერება დამიწყო მერე კი ძლიერად მომქაჩა.

ჯმ: გაიმეორე რა თქვი?

ლეა: აჰჰ არაფერი,  უბ... უბრალოდ ვთქვი რომ... მშიოდა.

ჯმ: კარგი...

ლეა: შვება ვიგრძენი როცა ხელი გამიშვა.
საჭმელი მაგიდასთან მომიტანა.
ასე როგორ ვჭამო, ხელებს არ გამიხსნი?

ჯმ: არა...

ლეა: რაა?
კოვზს ხელი მოკიდა და საჭმელი პირთან მომიტანა.

ჯმ: გააღე პირი.

ლეა: რაა არ მინდა...

ჯმ: გაღეთქო, თორემ ძალით შეგაჭმევ.

ლეა: არა...
ლოყებზე ხელი მომიჭირა და პირში ჩამასხა.

ააააუჩ...

ჯმ: რაიყო...

ლეა: აჰჰ ცხელია.

ჯმ: ხომ არ გინდა გაგიციო?

ლეა: კიი...

ჯმ: *ვიღიმი* კარგი ერთი.

პირი გააღე ბევრს ნუ ტლიკინებ.

ლეა: საჭმელი გემრიელი იყო მაგრამ თან ცხელი.
უცბად გადამცდა და ხველება ამიტყდა.

ჯმ: მორჩი ხველებას?

ლეა: ვის... ვის გაუგია დაწოლილი ჭამა.

ჯმ:*თვალები გადავატრიალე* ეს გოგო ხელმეორედ გადამრევს.

ლეა: ჩამეღიმა.
თეძოებში ხელი ჩამავლო დს ოდნავ წამომსვა.

იქნებ ერთი ხელი მაინც გამიხსნა...

ჯმ: არა... პირი გააღე.