სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)

თავი მეთორმეტე

ლეა: თვალები დახუჭული მქონდა და ვფიქრობდი ჩვენს საქციელზე.
ნუთუ მართლა შემიყვარდა?
მაგრამ ეს მე დავიწყე.
ცოტა ხნის წინ მე დავიწყე ყველაფერი მას მე ვაკოცე და მერე...
ვინ ხარ ასეთი პარკ ჯიმინ რომ ასეთ რაღაცეებს მიკეთებ.

ჯმ: რაზე ფიქრობ?

ლეა: ამმ არაფერზე.

ჯმ: აბა ჩუმად რატომ ხარ?

ლეა: რავიცი...
მისკენ გადავბრუნდი და საყვარლად შევხედე.

გინდა რამე მოგიმზადო?

ჯმ: *ვიღიმი* რავიცი კი.

ლეა: რა გავაკეთო?

ჯმ: რაც გინდა.

ლეა: იქნებ... რამიონი.

ჯმ: კარგი...

ლეა: ტანსაცმელი ჩავიცვი და სამზარსულოში შევედი.
რამიონის კეთება დავიწყე.

ჯმ: შარვალი ამოვიცვი და მას გავყევი.

ლეა: უცბად როცა რამიონს ვამზადებდი ჯიმინმა ხელები წელზე შემომხვია და თავი მხარზე დამადო.

ჯმ: ბოდიში რომ ცუდად გექცეოდი.

ლეა: არაუშავს.

ჯმ: ბოდიში ძალიან სასტიკად რომ გექცეოდი.

ლეა: იცი ჯიმინ, მგონი მომწონდა კიდეც სისიასტიკე ანუ ვგულისხმობ...

ჯმ: ვნებიანი სექსი?

ლეა: ხოო.
უცბად შევბრუნდი და ჩავეხუტე.

ჯმ: როგორი სასიამოვნო სურნელი გაქვს პატარავ.

ლეა: მართლა?

ჯმ: ჰოო პატარავ, ცოტა ხნით ასე ვიყოთ რა...

ლეა: კარგი ოღონდ რამიონი არ გავაფუჭოთ.

ჯმ: კარგი.

ლეა: ყელში მაკოცა და დამაჟრიალა.

ჯმ: რაიყო? *ვიღიმი*

ლეა: ყელში კოცნისას ყოველთვის მაჟრიალებს.

ჯმ: რისი სუნია?

ლეა: რა?
აუუუ რამიონი არა არა...