💙თავი მეთვრამეტე💙

4.5K 227 30
                                    

მეორე დღეს

ლეა: საწოლში ჯიმინს ვეძებ მაგრამ ვერ ვნახულობ.

ჯიმინ...

ავდექი და მთელს სახლში დავუწყე ძებნა, მაგრამ უშედეგოდ.

მაგიდაზე წერილი ვნახე.

სადაც ეწერა რომ საღამოს დაბრუნდებოდა და იქვე დაწყობილი ტანსაცმელი ჩამეცვა.

ნეტავ რა ხდება?

საღამოს

ჯმ: მოვედი სიხარუ...

ლეა: *ვიღიმი* რაიყო არ მოგწონს?

ჯმ: არა, უბრალოდ ულამაზესი ხარ.

ლეა: მადლობა...

ჯმ: თუ მზად ხარ წავიდეთ.

*ჯიმინმა მანქანის კარი გააღო და შიგნით ჩავჯექი, გვერით მომიჯდა, ღვედი შეიკრა და მანქანა დაძრა*

ლეა: სად მივდივართ?

ჯმ: ჩუმად საყვარელო მივალთ და ვნახავთ.

ლეა: კარგი...

ჯმ: *ხელი ხელზე დავადე*

ლეა: *გამეღიმა*

ჯმ:* მივედით ერთ პატარა შენობასთან.
ლეას კარი გავუღე*

გთხოვ...

ლეა: მადლობა.
*მანქანიდან გადმოვედი*

შიგნით რომ შევედით იქ დაგვხვდა ორისთვის გაშლილი მაგიდა.
ხოლო ეს მაგიდა წითელი ვარდის ფურცლების შუაგულში იდგა.

ლეა: რა სილამაზეა...

ჯმ: *სკამი გამოვწიე* გთხოვ...

ლეა: მადლობა...
*ჯიმინმა ღვინო ჩამოასხა*

ჯმ: იმედია ცოტას დალევ...
*ვიღიმი*

ლეა: კი რათქმაუნდა...

*ჯიმინმა თავისი ადგილი დაიკავა*

ჯმ: მოგწონს აქაურობა?

ლეა: კი ძალიან.
იცი სულ შეიცვალე, სასტიკი და დაუნდობელი ჯიმინიდან გადახვედი საყვარელ და რომანტოს ჯიმინთან.

ჯმ: მართლა? და შენ რომელი უფრო მოგწონს?

ლეა: არვიცი ორივე...
*ვიღიმი*

ჯმ: კარგი აქ ჩემზე სასაუბროდ არ მოვსულვართ.

წამოდი ტერასაზე გავიდეთ.

ლეა: კარგი...

*ტერასაზე გავედით*

ლეა: რა ლამაზია აქაურობა.

ჯმ: ჰოო ძალიან ლამაზია...

მოკლედ ლეა, შენ პირვლივე დანახვიდან შემიყვარდი, როცა სკოლაში ვსწავლობდით მინდოდა თითოეული წუთი შენთან ერთად გამეტარებინა, დღითიდღე უფრო და უფრო მიყვარდებოდი და ოცნებად მქონდა ქცეული რომ ერთხელ მაინც შემეგრძნო შენი ტკბილი და ნაზი ტუჩების გემო.

თითოეული უშენოდ გატარებული წუთი ნელ ნელა მკლავდა.
როცა გხედავდი ცხოვრება მშვენიერი იყო.
სურვილები ახლაც არ შემცვლია და მინდა რომ სამუდამოდ ჩემთან ერთად იყო.
*დავიჩოქე და ჯიბიდან ბეჭედი ამოვიღე*

ცოლად გამომყვები?

ლეა: აიშ ჯიმინ სიტყვები არ მყოფნის.
*ცრემლები მომდის*
რათმაუნდა თანახმა ვარ.

*ჯიმინმა ლეას ბეჭედი გაუკეთა, ფეხზე  წამოდგა და ხელში აიტაცა*

ჯმ: მიყვარხარ სიყვარულო...

ლეა: მეც მეც...

ცოტა ხნით ვყკბებოდით ულამაზესი ხედით მერე კი სახლში დავბრუნდით...

სახლში

ჯმ: მინდა რომ ჩვენი ქორწილი მალე შედგეს...
და ამისთვის უკვე მზადება დავიწყე.

ლეა: და იქნებ უარს ვამბობდი. *ვიცინი*

ჯმ: აი მაგ შემთხვევაში არ ვიცი რას ვიზავდი...

ლეა: ჩემი სულელი, ძალიან მიყვარხარ...

ჯმ: მეც...

*****************

ბოდიშით დადება ძალიან  დავაგვიანე.
იაქტიურეთ...
2 თავში ვამთავრებ.



სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)Where stories live. Discover now