სისასტიკიდან სიყვარულისკენ (დასრულებული)

თავი მეათე

ჯმ: პატარავ დღეს ჩემს მეგობართან უნდა წავიდეთ.

ლეა: რაა?

ჯმ: რაიყო?

ლეა: არ მინდა წამოსვლა.

ჯმ: და რატო?

ლეა: ოო იმიტომ რომ არ მიყვარს ასეთ დროს სადმე წასვლა...
*თავი ჩავხარე*

ჯმ: აა, მალე წამოვალთ იქედან.

ლეა: შენ რომ წახვიდე?
გპირდები არსად წავალ.

ჯმ: არა შენც უნდა წამოხვიდე.

ლეა: საერთოდ ვისთან მივდივართ?

ჯმ: თეჰიონი იგივე ტაე.

ლეა: რაა?

ჯმ: რაიყო?

ლეა: მაგ სადისტ ადამიანთან მივდივართ?

ჯმ: ხო რა მოხდა?

ლეა: არა მე არ წამოვალ...

ჯმ: წამოხვალ.

ლეა: *ჩემსკენ დაიძრა*
კარგი კარგი წამოვალ.

*სახეზე ჯიმინს ბავშვის ღიმილი მოეფინა*

ლეა: ჩავიცმევ და მოვალ?

ოთახში

ლეა: აუუ არ მინდა წამოსვლათქო რომ ვეუბმები არ ესმის?
ვინაა ეს ხისთავიანი.
აუ ისე სიმპატიურია.

გამოფხიხლდი ლეა რაებს ამბობ.

ჯმ: რას შვები ამდენ ხანს?

ლეა: მოვდივარ...
ჯიმინთან ჩავედი.

მანქანაში ჩამსვა და წამიყვანა.

მივედით.

ტაე: ჰეიი ძმაო როგორ ხარ?
*ჯიმინს გადაეხვია*

ჯმ: კარგად შენ?

ტაე: ვარ რა...
ოჰოო აქ ვინ გვყოლია.
ლეა გახსოვარ?

ლეა: რა დამავიწყებს შენს სახეს, შენ ხომ ცნობილი გიჟი კიმ თეჰიონი ხარ.
*ჩემს გადასხვევად მოდიოდა მაგრამ უკან დავიხიე*

ტაე: რა უკარება ხარ.

ჯმ: შეეშვი ტაე.

ტაე: კაი შემოდით ყველა აქაა.