ရည္းစားေဟာင္း

Chapter 2

"Mama သားသြားေတာ့မယ္ေနာ္...
ေန႔လည္စာက စားခါနီးရင္အေဒၚႀကီးကိုေႏႊးခိုင္းေနာ္
ေဆးကထမင္းစားပြဲေပၚမွာပဲေနာ္...
စားၿပီးတာနဲ႔ေသာက္ရမယ္ေနာ္"

ေနာ္ခ်င္းထပ္ေနေအာင္ေျပာေနရင္း...
အိမ္ေရွ႕ေျပးလိုက္ေနာက္ကိုေျပးလိုက္နဲ႔Jiminရယ္ပါ..

သားေလးဟာအရမ္းလိမၼာလာတာ....
သူ႔အေဖဆုံးသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း..
သူမေအာက္ပိုင္းေသသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း...
အရင္Park Jiminလိုခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္ေလးမဟုတ္ေတာ့ပဲ အရမ္းလိမၼာလာသည္။
သူမကိုလည္းအရမ္းဂ႐ုစိုက္သည္။

"သားတကယ္သြားၿပီေနာ္...Mama"

"အမ္း...အမ္း..."

ေလျဖတ္ထား၍စကားသံပီပီသသမထြက္ႏိုင္ေသာ
မားက သူၾကားသည္ဆိုတာသိေအာင္
ႀကိဳးစားၿပီးေျပာသည္။

သူတံခါးဝကေနမွ အိမ္ထဲကိုျပန္ဝင္လိုက္ၿပီး....

"ဘာစားခ်င္ေသးလဲ မား
သားဘာဝယ္ခဲ့ရဦးမလဲ...."

"အာ....အ...ဝူး..ဝူး"

မဝယ္ခဲ့နဲ႔လို႔လက့္လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ျပသည္။
စကားကိုပီပီသသမေျပာႏိုင္ေတာ့တဲ့မားကိုၾကည့္တိုင္း
သူလည္းရင္နာသည္။

"မားစားခ်င္တာမေျပာရင္သားေတြ႕သမွ်အကုန္ဝယ္ခဲ့မွာေနာ္"

"ဝူး....မ.....ဝူး..."

"ဟား.....ဟား...
ဟုတ္ပါၿပီ...နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ဝယ္ခဲ့မယ္ေနာ္
သားမွာပိုက္ဆံရွိပါေသးတယ္...
သြားၿပီေနာ္ Bye...bye..."

႐ုံးကိုသြားရင္း လမ္းမွာ
ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ကိုခ်စ္သူပုံစံနဲ႔ေတြ႕လိုက္ေတာ့
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ကထိုလူကို သတိသြားရလိုက္သည္။

ငါးႏွစ္...
ဟုတ္တယ္ ငါးႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီ...
Jungkookနဲ႔လမ္းခြဲခဲ့တာ....

သူနဲ႔လမ္းခြဲၿပီးတဲ့ငါးႏွစ္ေျမာက္valentine day
ေတာင္ေရာက္ေတာ့မည္။

အရမ္းခ်စ္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို
ေမ့ပစ္လိုက္ဖို႔ ငါးႏွစ္ဆိုတာကလုံေလာက္တဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

သြားဖူးတဲ့ေနရာေတြကို‌ေျခဦးမလွည့္မိေအာင္ႀကိဳးစားသည္။
အမွတ္တရေတြကိုျပန္မေတြးမိေအာင္ေနသည္။