23:37 [SHQIP - ON HOLD]

22. To A New Way (2)

- P R O V I M E T   M B A R U A  N -
Te gjithe ndodheshin ne korridorin e madh per te pare rezultatet e provimeve, nivelet ku do te mbeshteteshin vitin tjeter dhe sigurisht, kureshtja ishte te 5 vendet e para. Cilet kishin fituar.
Ne moment te gjithe heshten kur ndien hapat e tyre. Axel, Lucas, Nancy, Gloria, Helios dhe Daisy zbriten poshte dhe ecen drejt korridorit te madh. Nxenesit mendonin se do habiteshin nga ftohtesia e tyre, por ne fakt cuditerisht po ndodhte krejt e kunderta. Heliosin po e mbate Axel, duke qeshur te dy. Nxenesit u habiten, se kishin pare asnjehere Axel duke buzeqeshur. Lucas po ecte drejt, here duke pare nga djemte dhe here nga vajzat kurse Nancy dhe Daisy po shikonin njera-tjetren me idene se "sa e bukur qene bere sot". Ne moment ata shohin veshtrimen e nxenesve te tjere dhe ecin paralel bashke. 5 yjet e gjimnazit. Shkojne te tabela e rezultateve dhe normalisht, te gjithe ishin goxha te kenaqur me pozicionet e tyre. Me pas u larguan dhe hipen lart ne katin e klubit. Formuan nje rreth, lane tri vende bosh dhe falenderuan njezeri dy personat te cilet i deshen shume dhe i mbeshteten ndonese ndodheshin larg... dhe Glorian, e cila nuk ndodhej pasi kishte shkuar ne nje seminar te superfuqive si perfaqesuese.
- Si mendoni, i bejme nja dy pale pushime pasi te mbaroje shkolla? - pyeti Axel.
- Super ideee!!! - tha Helios i gezuar.
- Jeni ne terezi ju? A nuk mbaroi sot shkolla sepse ishte dita e fundit? - tha Daisy duke vene doren ne koke nga kjo gje.
- Epo, edhe gjenite budallenj jane fundja. - tha Nancy, gje qe beri te gjithe per te qeshur.
- Ku do te shkojme atehere? - tha Lucas teksa vendosi duart ne te dy shpautllat e Nancyt. Nancy u habit paksa por me pas zemra e saj buzeqeshi. Te gjithe dhane sugjerimet e tyre dhe ne fund vendosen te iknin ne plazh per 1 jave dhe me pas ne mal, Axel ka nje shtepi goxha te madhe atje dhe keshtu vendosen te benin goxha pushime. Tani mbetej te merreshin lejet "e famshme" dhe te iknin ku shpirti i tyre deshironte. Pasi bene planet, menduan te dilnin per nje xhiro se bashku. Vendosen te iknin ne "Piano Bar Observator", nje lokal ne katin e 13 te nje ndertese teper prestigjoze, ne qender te qytetit. Helios do t'i shoqeronte te katert pasi te mbaronte oren e fundit te mesimit qe kishte. Nga lart qyteti dukej vertet i bukur. Moren nga nje kapucino secili dhe po mendonin ndonje plan te mundshem per te bere keto pushime qe vendosen se bashku. Ndonese nuk ishin te gjithe te pranishem, ata menduan vendet me te bukura ku mund te kalnin kohe te paharrueshme. Nancy hezitonte pak sepse... Kishte vetem dy semestra me ta, kishte kuptuar qe kishte superfuqi, mesonte shume, plus ngjarjet e fundit... Hezitoi pak per te pranuar per te shkuar me ta.
- Nese deshiron, vijme ne me ty dhe e diskutojme edhe me prinderit e tu. Ndoshta i duket pak shpejt dhe dyshuese, po ne thjesht duam te bejme qejf si gjimnaziste qe jemi! Keto kohe nuk vijne per here te dyte! - tha Daisy. Nancy buzeqeshi dhe tha se do e zgjidhte vete kete. Oret kaluan dhe nuk po vinte me askush. Qeshen me idene se Helios me shume gjasa ka harruar te vije, ose i ka dale ndonje detyre nga drejtoresha apo ai i famshmi profesor Lindi. Por me pas te katert ndjene disa zhurma te cudishtme. Kthyen fytyrat nga njeri-tjetri dhe me pas nga ashensori. Dicka kishte ndodhur... Ajo zhurme degjohej vetem nga ata, qe do te thote se ishin te klubit te superfuqive, po te kujt valle? Tentuan te shtypnin ashensorin, por ishte bllokuar. Me shpejtesine e fuqive zbriten poshte dhe pane dy fytyra shume te njohura. Nje Gloria te ngrysyr dhe nje Helios te shastisur. Valle cfare kishte ndodhur? Ata te dy nuk donin te flisnin, keshtu qe ajo bisede do te ruhej per t'u thene gjate pushimeve. Pasi u ndane me Heliosin, Nancy dhe Lucas perfunduan nen shoqerine e dyte. Te dy, duke ecur ne lagje, ngadale, sikur e dinin qe nuk donin te arrinin shpejt ne shtepi. Here hidhnin syte ne toke dhe here veshtronin.. Nata ishte shume e bukur, por donin te ishte sa me e shkurter, qe e nesemja plot diell te vinte shpejt dhe te dy te ishin perseri prane njeri-tjetrit. Ndaluan, i dhane njeri-tjetrit nje perqafim te ngrohte dhe ngadale, me nje mirupafshim te ngjashme me psheretimen u ndane per ne shtepite e tyre.
Edhe pse ne menyre teper te veshtire, Nancy u mundua te merrte lejen e saj per te shkuar me pushime, ndonese prinderit gjithmone ishin me justifikimin se "duhet te kalonte ca pushime edhe me familjen". Por fundja vajza e tyre kishte arritur kaq shume ne kete shkolle dhe... ca pushime me shoqerine nuk do i benin dem. Nancy u gezua pa mase kur mori lajmin e mire dhe beri gjerat gati, me pas hengri darke dhe u shtri per te fjetur.
Vendosen te niseshin te nesermen ne mengjes me makinen e Helios.
Tashme ishin te gjithe te ulur ne makine, Helios si shofer nderkohe Gloria si pasagjere ne krah, me pas vinte Lucas me Nancy dhe ne fund Axel dhe Daisy. (Po kta c'jane vendosur kshu si pun couples hm? Ehh.. ate se dime ne, ka nje arsye mendoj. A thua? Do ta zbulojme me vone kete. ;) Oh well, jane shume gjera qe zbulohen deri ne fund te librit apo jo? E hodhe spoilerin qe tani eee? Haha, po nuk me rrihet se i dua shume keta lexues qe jane akoma ketu duke lexuar librin tone! Ju duam shume!!)
Udhetimi ishte plot shaka, te qeshura, kujtime dhe muzike te larte. Ishte goxha udhetim i gjate por atyre iu duk shume e shkurter. Me ne fund arriten ne hotel, prenotuan dhoma te ndara dhe kush e mbyllte deren i fundit, si kalamaj te vegjel qe ishin, do blinte akullore kur te dilnin ne bregdet. Dhe i qe e hengri ishte Axel. Pra, pse, menduat se gjenite jane te shkathet? Absolutsht nje JO e madhe. Personi me pertac i grupit ai ishte.
Ishin bashke te gjithe ne cdo moment, te pandare, me te qeshura pafund dhe biseda nga me te ndryshmet. Ne det qendruan gjate duke luajtur ne uje, me top apo edhe duke marre njecik rreze, pa harruar akulloret qe porotisi Axel. Te gjithe u mahniten se si ai kishte gjetur shijet e prefeurara te tyre ne baze te karakterit te gjithsecilit. Megjithse Helios dhe Lucas u ndiene pak inferiore ne kete aspekt, ishin te kenaqur qe te gjithe po kalonim mire dhe asnje shqetesim nuk vinte rrotull.
Ne mbremje u mblodhen te dhoma e Helios per darke.
- Pra, cfare keni pergatitur per sot, shoku Helios? - pyeti Lucas duke ngritur njeren vetull.
- Aaaa dashke ta dish ti. Ulu aty edhe prit rradhen te te vije pjata. Nancy eja me ndihmo. - tha Helios me ironi dhe i shkeli syrin Lucas. Nuk mund te fshihej xhelozia e Lucas ne fytyre, por e permbajti veten. Nderkohe Gloria mezi mbante te qeshuren dhe njekohesisht mendonte per kete djale kaq te cuditshem. Kishte kohe qe e vriste mendjen nga pak cdo dite. Sikur...  pak nga pak po interesohej per te. Me pas te gjithe ndihmuan per te vendosur pjatat ne tavoline dhe u ulen per te ngrene se bashku. Perseri ishin dy vende te lena bosh. Pjatat e vendosur, gotat ne te djathte, pak me poshte luga dhe thika, kurse ne te majte piruni dhe nje leter ku shkruhej emri... Mungesa e tyre ndihej, edhe te Nancy qe nuk kishte nje vit qe i njihte. Por perseri buzeqeshen, trokiten gotat dhe filluan te hanin, natyrisht pa lene bisedat menjane. Ne fund menduan te blinin embelsira te pasticeria me e njohur aty prane. Bene nje loje te shkurter dhe humbesit ishin Nancy dhe Lucas. Zbriten poshte dhe filluan te ecnin po ngadale si mbreme. Ne nje moment Lucas nuk hezitoi te kapte doren e saj dhe ta mbante pas vetes, shtrenguar, bindshem, si te thoshte se po, e kam kete te drejte. Nancy nuk foli asnje fjale, vetem buzeqeshi dhe ndieu faqet t'i shkuqeshin nga ai kontakt i menjehershem. Me te blere embelsirat, u kthyen dhe ne nje moment Lucas nderroi rrugen, ne nje vend me te qete, ndoshta me e gjate per te arritur atje por... ai donte qe ti thoshte shume gjera Nancyt. Aty kishte disa stola, u ulen ne njeren prej tyre dhe u pane ne sy. Syte e saj te jeshilta veshtronin syte e tij ngjyre cokollate, donin te lexonin dhe po, arriten te lexonin mesazhin ne syte e tij, ashtu sikur ai ne syte e saj. Qe ne fillim te ketij rrugetimi ata prane njeri tjetrit e ndienin veten te plote, qe ne fillim e kishin kuptuar se ishin teper te rendesishem per njeri tjetrin. Qe ne fillim ajo shkendija e dashurise se sinqerte ishte ndezur per te mos u shuar me kurre. Te dy ulur ne ate moment, edhe heshtja ishte shume domethenese. Lucas provon te flase i pari:
- Nancy... Dua te tregohem i sinqerte me dicka. Epo... Si te them... Uu be kohe qe kjo shoqeri po ecen goxha mire dhe qe ne fillim e kemi merituar kete. Shpeshhere kemi pasur ato levizjet sic bejne miqte, perqafimet, te qeshurat, ndonjehere edhe ndonje perqafim me i ngrohte... Qe ndoshta mund te mos kete qene e pranueshme mes dy miqve.
- Une keto i di. - pergjigjet Nancy. - dhe nuk pendohem aspak per asnje levizje qe kam bre kur prane meje ke qene ti. Por... Nese te jane dukur pak levizje te forta.. Te kerkoj te falur.
- Edhe une... Nuk pendohem aspak! Por... Keto.. Me kane bere qe ndjenjat per ty te me shtohen hera-heres nga pak, por shume potente... Prandaj doshta shume here jemi gjendur perballe ndonje levizjeje... Ndonje puthjeje.
Nancy u habit pak. Jo se nuk e priste... Ndonese e priste, i dukej e pamundur qe djali me i ndrojtur, me i qete dhe me i dashur po shpreh ndjenjat per te ashtu sic ajo do te dontje tja shprehte e para.
- Nancy... Ke ndonje sekret per te me thene?
- Joo... Ti i di pse me pyet?
- Mendoj se e ke nje.
Nancy ishte vertet nervoze dhe cdo fjali e me teper i dukej e pakuptimte. Lucas e kuptoi dhe mori te dy duar e saj te ftohta prane tij. Doren e majte e vuri te kraharori i tij i majte. Nancy e ndjeu. Ishte nje zemer qe rrihte dhe buciste per te. Ishte nje zemer qe i perkiste vetem asaj, sepse ai do te falte edhe jeten tashme per te. Ajo ishte dashuria e tij, ishte e vetmja dashuri pa te cilen nuk do te jetonte dot dhe per te cilen do te luftonte deri ne fund.
- E ndjen. Po tani e ke nje?
- Mhm,-buzeqeshi Nancy.-E kam. Ate e di shume mire edhe ti.
Lucas qeshi dhe e perqafoi fort mikeshen e tij... Tashme mikeshen e tij te jetes, pasi vetem nje ishte per te. Syte e tyre tashme rrezellonin vetem dashuri per njeri-tjetriin, dhe deshiren per te mos u ndare kurre. Ne ate moment askush nuk i nderpriste. Ishte momenti i tyre. Te dy ndodheshin shume prane njeri tjetrit aq sa frymemarrjen e degjonin qartazi. Nuk priten me teper dhe ngadale e gjitha ajo dashuri e kycur vetem ne zemrat e tyre shpertheu ne ate park shumengjyresh nga ajo puthje. Ajo puthje vulosi te gjithe pritjen dhe me ate u shprehen te gjithe ndjenjat. Ata duheshin. Po! Duheshin shume dhe mjaftoi nje moment i vecante qe te gjitha te dilnin tashme ne shesh. Te shprehesh dashurine natyrisht nuk eshte e lehte. Ankthi te kaplon, frika me teper, te duket si torture dhe dileme..a do te me doje valle apo jo. Dhe momenti me i papritur eshte kur... pret pergjigjen qe kurre se ke pritur. Keshtu ndodhi edhe me ata te dy. Eh... C' te ben dashuria!
- Gati per rrugetimin e ri? - pyeti Lucas teksa i kapi doren dashurise se tij. Ajo buzeqeshi, vendosi koken te krahu i tij.
- To a new way! With you.
----------------------------------------------
Pershendetje si ju kamm?? Si ju duk ky kapitull i ri? Shpresoj tju kete pelqyer. Ne kapitullin e rradhes do te mesohen shume gjera te reja. Liri eshte ne trecerekun e tij dhe... E di qe ndoshta ju kemi lene shume pas dore por ja... Nje kapitull i jetes tone, pervec librit, u mbyll. Dhe ky ishte gjimnazi.

Ju falenderojme per durimin tuaj, edhe pse e kemi pare qe interesi ka rene goxha 😏.

E dime, konkurrenca per te qene gjithmone aktive eshte e madhe, madje edhe e forte. Por besoj se nje liber i mire ja vlen te pritet. Jo te gjithe librat e japin ate kenaqesine. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Ju falenderojme per gjithcka! Jeni te mrekullueshem.

KejsiGerdeci & DeadlyStrider