Momenti me i dhimbshem, ai kur duhej t'i jepte lamtumiren te gjithe familjareve te saj, erdhi.
Ai ishte momenti me i tmerrshem i jetes se saj. Te shihte 50 varre rresht, njeri pas tjetrit, te gjithe familjaret e saj. 50 varre ku te secili duhej te vendoste lulet me te bukura, sepse te gjithe i kishin merituar, ne fakt, i kishin merituar kur ishin te gjalle, plot jete. Atehere ajo nuk arriti dot t'i falenderonte, i iken shume shpejt. 50 varre ku donte te qante e t'i shterronte te gjithe lotet qe i mbanin syte e saj. Lote te cilet duhet te ishin lote gezimi. Kur duhej t'i kishte derdhur bashke me ta, kur ata ishib te gjalle, plot pasion e dashuri. 50 varre ku do te lutej per shpirtrat e tyre. Shpirtra, te cilet s'diten gje tjeter, vecse te lumturoheshin per te, te shpresonin, te sakrifikonin per te. Ishin 50 varre, te cilet mbulonin me dheun e tyre 50 njerez qe sot duhej te ishin gjalle e te gezuar bashke me te, te flisnin, te qeshnin e te jetonin hareshem.
Por ata nuk ishin. Kishin ikur. Edhe ajo donte te ikte, por s'mundte. Kishte frike nga vdekja. Ajo donte ta mposhtte ate frike qe kishte dhe pastaj, mund te vdiste edhe ajo, mund te ikte e te shuhej ashtu si ata.
YOU ARE READING
Ajo
Short StoryAjo kishte gjithcka. Ishte e lumtur, kishte dashurine, miqte, familjen. Ate e karakterizonte miresia, dhe e keqja nuk bente pjese ne jeten e saj... Por gjithcka ndryshoi nje dite, ne diten qe do te ishte me e lumtura per te... "Fustani i bardhe e...
