A Girl Named Fatty (Sebastian Series #1)

Chapter 23

I hurriedly get my bag and ran so fast, you know if I'm going to walk for sure I couldn't chase him because his legs were really huge.

"Ash!" I shouted but ashton is being ashton is snob. He didn't stop walking. Damn! Kahit tumakbo ako ng mabilis ay hindi ko parin siya maabutan, ang laki ng biyas niya!

"Ashton Sebastian!"

No effect!

"Bal." I smile when he stop. Agad akong humarap sa kanya, hinihingal pa ako habang naka hawak sa shoulder niya. Kakapagod tumakbo! Sa laki ko ba naman.

"What?!" He said with his irritating voice.

Suplado talaga. Tsk!

"Ba't ka umalis? Diba sabi mo pupuntahan mo ako sa office ko?" Naka pout na sabi ko, agad niya naman pinunasan ang noo ko dahil sa mga namumuong kong pawis.

"Ba't kaba tumakbo?! Tuloy napagod ka." Sabi nito, ni hindi manlang niya pinansin ang tanong ko. Seryosong seryoso siyang pinupunasan ang mukha ko.

"Kasi naman umalis ka kaya hinabol kita."

"Hindi naman porket umalis ako kailangan mo na akong habulin, dapat matuto ka din maghintay kasi babalikan naman kita." Seryosong sabi nito na nagpahinto sa paghinga ko, bakit ganun? Ba't parang may ibig sabihin?

Nag katinginan kami, walang gustong magpatalo sa tingin namin sa isa't isa. Humangin ng malakas dahilan para pumikit ako, ng dumilat ako ay ganun nalang labis na ikinagulat ko at ikinalaki ng dalawa kong mata ng maramdaman ang labi ni ashton sa akin.

He didn't move his lips, we just stayed there while our lips are pressing together and somehow It feel so good to felt his lips on mine. His lips are so soft, I close my eyes and move my lips. I want to taste him... I just wanted to taste his lips again, I felt an electricity flowed through my veins when he held my waist and kiss me deeper. Kissing him feels like we're the only here, and I wouldn't care if someone will see us... I just can't end this kiss, I love this feeling.

We are both gasping in the air when we ended our kissed. Agad kaming nagtawan dalawa, mabuti nalang walang estudyante nakakita sa'min dahil nandon naman silang lahat sa kanilang mga booth.

Agad kong ibinigay ang mga gamit ni ash at inilagay niya naman iyon sa bag niyang backpack. Napangiti ako ng kuhain niya ang hawak kong bag at siya na ang nagdala nun. Pinapatunayan niya talaga na isa siyang gentleman.

"Hindi kana galit?" Tanong ko ng hawakan niya ang kamay ko. The gentleness I felt in his hands made me shiver.

"Galit." Sabi nito na siyang ikinatingin ko sa kanya.

Ano?

Galit parin siya?

"Bakit?" I ask while looking at him.

"I don't like seeing you laughing with another man. It fucking annoyed the shit out of me." He said, sound mad. His face were dark.

I look at him all I could do was to release a audible sigh.

"Sorry na, hindi naman pwede na hindi ko kausapin si khalid. He is my bestfriend." What I said make him look even more darkened.

"Sana pag nag-uusap kayo mabilaukan kayo." Iritang sabi nito at mabilis naglakad.

Ang sama niya! Kahit talaga kailan walang kwenta itong si ash, kung magalit at manglait ay harapharapan.

Dumiretso kami sa gymnasium at mabuti nalang talaga ay may nahanap kaming malaking space para sa mauupuan ko, nanduon kami ng iba't ibang palabas doon. Dahil tuesday ngayon, Cheers and Yells ang gaganapin competition ngayon. Bukas naman gaganapin ang Dance Competition like tinikling, hip hop, karinyosa, modern dance and so on.