I'm In Love With My Boss

Chapter 3: 𝗠𝗲𝗲𝘁 𝗠𝗿. 𝗞𝗶𝗺

Jade POV:

New day, new life na naman
Mukang magbabago dito ang nakasanayan ko.

Humarap ako sa isang malaking gate at pinindot ang button.

Nakalimutan ko na yung pangalan pero yung nag diding-dong ding-dong.

Maya-maya nakita ko na lumabas galing sa loob ng bahay ang isang babae at lalaki na nasa age na
40 plus na.

Magandang araw po ma'am, sir ako nga po pala si Jade Lopez yung pinadala ni Mr Shin na galing sa secret agent company (SAC).

Pinapasok nila ako at pina-upo sa napaka lambot na sofa nila.

Hay, ngayon lang talaga ako naka-upo sa ganitong kalambot na sofa sa 17 years ko ng buhay.

Puro kasi iba't-ibang klase ng laban ang nasasaksihan ko ni mabibilang nga sa kamay ko kung ilang beses na akong nakarating sa mall.

Bakit ba, wala akong time palagi eh

"Hija, may matutuluyan ka ba?"

Mahina akong napa-iling, wala pa po eh, kakarating ko lang po kasi rito ngayon.

"Kung ganun dito kana muna sa bahay namin hanggang may trabaho ka pa samin, papag-aralin karin namin para mabantayan mo hanggang eskwelahan si Jake"

Hindi agad ako naka-imik syempre,
Kinurot ko muna ang pisnge ko masakit nga ibig sabihin gising ako ngayon, akala ko nananaginip lang ako  kadalasan kasi sa panaginip ko lang ito nangyayari.

Nakaramdam ako ng mga yabag kaya naman napalingon ako sa lugar kung saan ko ito narinig.

"Good morning Mom, Dad and to you"

Ngumiti naman ako sa kanya sabay ni-replayan sya ng good morning rin.

Totoo ngang napaka gwapo ng lalaking ito, kaya naman pala ang harot- harot.

"By the way son, she's Jade Lopez
An 17 years old girl, sya ang magbabantay sayo galing yan sa
Secret agent company (SAC) kaya kung iniisip mo na mahina sya no,
nagkakamali ka"

"I'm Jake Kim"

Jade, at inabot ko ang kamay nyang naka-aro sa akin.

Nahiya naman ang kamay ko sa kamay ng lalaking to, napaka lambot naman samantalang yung sakin parang inararo lang.

"Kuya! yung brief mo kadiri, nakita ko sa may door mo tapos aghh! You're so bulagsa talaga iww"

Napabaling ang tingin ko sa babaeng naka suot ng plain fitted shirt at isang skirt .

"Hello ate, mommy told me na ikaw ang magbabantay kay kuya pangit
Be careful hah! kuya is always making pa fall lines and moves"

"Mycka tumigil ka nga, tigil tigilan mo yang conyo words mo, tyaka huwag mong pakialaman ang brief ko hayaan mo sya tsskk"

"You're so pa epal talaga I didn't talk to you pero your sabat ng sabat I'm talking to ate kasi I want to tell her na
bulagsa ka, so she will keep her distance sa bulagsang kagaya mo yack"

Nailing nalang ako, parang babae itong si Jake, inaway pa yung kapatid dahil lang sa sinabi nya na pakalat-kalat ang brief nito.

Namamangha parin ako sa laki ng bahay na ito, minsan naiisip  ko ano kayang pakiramdam ng may kumpletong pamilya tas magandang buhay.

Pangarap nalang talaga iyon, pangarap nalang!
 
Nabalik ako sa katinuan ng biglang tumawa si mycka at nagsalita.

"Look kuya, hindi parin nakakaalis si ate Jade sa pwesto nya ikaw kasi you're so epal girl talk yun duh! Get out of my way nga"

Tinawag nya pa ako dahil sya na daw ang maghahatid sa akin papunta sa kwarto ko

Makalalag-lag panga ang ganda ng aking kwarto, sa lahat ba naman ng
pwedeng kulay eh aqua blue pa.

Hays, heaven parang sinasadya na favorite color ko ang malagay dito ah.

Agad akong umupo sa kama grabe ang lambot naman ng kama dito. Ang sarap matulog nalang ng matulog.

First time ko matutulog sa ganitong lugar. Ang sarap sarap sa feeling.

Ang presko at ang sarap sa pakiramdam ng kwarto kong ito. Yung tinutuluyan ko kasi dati masyadong masikip at mainit doon.

Siguro kung ikukumpara sya dito sa kwartong ito nasa kalahati lamang nito. Parang isang bahay na ito eh! ang laki laki talaga ng mansyong ito. Syempre mayaman ang nakatira eh
sana all nga mayaman.

Sometimes naiisip ko na baka sadyang ganito ang kapalaran ko. Bukod sa hindi na nga ako mahal ng totoo kong ina hindi rin ako gusto ng kapatid ko.

Flashback

Jade hija gusto naming kahit sa pag-aaral ni Jake ay bantayan mo sya. Kaya i-nenroll kana namin sa eskwelahan kung saan kasama mo si Jake.

Hindi ako ninyo niloloko? Ibig ko hong sabihin hindi nyo ho ako niloloko? Talagang pag-aaralin nyo ako?

Oo naman hija

Hindi ho ba mahal ang tuition doon?
wala ho akong pampayad sa inyo kung saka-sakali.

Huwag kang mag-alala hija hindi mo kailangan magbayad ng tuition dahil University naman namin 'yon.

Marami hong salamat napaka bait nyo sa akin. Totoong napakaswerte ko maraming-maraming salamat po.

End of flashback

Mabuti pa si Mrs. Kim tinuturing akong parang anak. Sana ganon din si mama.

Pagak akong napatawa dahil sa naisip ko. Mukang habang-buhay na akong ganito.

Makapag-senti muna dine,

Nagulat ako ng biglang may kumatok

Pasok po! Sabi ko agad namang umangat ang pinto at nakita Kong iniluwa nito si Mrs. Kim.

"Hija dala ko ang uniform na isusuot mo para sa start ng klase nyo bukas"

"Salamat po talaga ah" ngumiti naman sya sa akin kaya sinuklian ko ang ngiting yon.

All this time hinahanap ko parin ang pagmamahal ng isang ina. Ano kayang pakiramdam nung kapag may sakit ka may mag-aalaga sayo. Yung kapag may nararamdaman ka may mapagsasabihan ka?

Minsan tinatanong ko ang Diyos kailangang bang pagdaanan ko ang lahat ng ito? Kailan ba ito matatapos?
Kung may katapusan pa ba?

Kasi para sa akin lahat naman ng makakabuti sinunod ko na pero parang kung husgahan nila ako. Parang wala akong naidulot na maganda.

Hay, parati nalang ba akong magkukunware? Kunyareng masaya ako kapag kaharap ang mga kaibigan ko pero kapag nakatalikod na sila. Tyaka ako iiyak na parang bata.

Since hindi ko naman kasi ugaling magkwento ng mga bagay-bagay na nararamdaman ko.

Hindi ko na kasi gustong maging parte pa ako ng problema nila. Kaya tama narin ito. Sometimes we just need a time for our self, don't hesitate your self for someone who can't value you.