Mace kan haar leven nauwelijks herinneren. Ze weet niet goed wat ze moet doen. Haar vrienden zijn bomen. Nog al eenzaam zou je denken, maar het is een verslaving!
Ze word gevolgd door een schim. Al zo lang als ze zich kan herinneren.
Ze probeert...
Ik pak mijn oortjes, bikini, handdoek en een tas. Wat te eten en drinken pak ik uit de kast. "Mace, wat ga je met dat eten doen?" Het is Jones. Ik doe een oortje uit. "Gewoon. Ik heb met wat vrienden bij het park afgesproken. Iedereen neemt wat mee." "Okee. Dan is het goed. Ik zeg niks tegen je moeder." Hij knipoogt. Ik glimlach. "Thanx!" Ik pak mijn sleutels en ga naar de schuur om mijn fiets te pakken. Ik stop mijn oortje weer in mijn oor.
Jones denkt echt dat hij een geweldige vader is. Ik hoef geen toestemming van hem. Ik pak gewoon eten als ik dat wil. Ik ben een hongerige tiener, daar kan niemand tegenop! Als ik eten nodig heb, dan is dat ook echt nodig.
Ik open de schuurdeur en pak mijn fiets. Ik rijd achterom en stap er dan op. Ik zing mee met het liedje 'human'. Er rijd iemand langs. Ik stop snel met zingen. Diegene glimlacht naar me. Ik glimlach gênant terug. Als diegene voorbij is, ga ik weer verder met zingen.
Plots krijg ik het gevoel alsof ik achtervolgd word. Ik kijk achter me. Niemand. Ik kijk weer voor me. Plots fietst daar opeens Hidde naast me. Ik schrik me dood en val van mijn fiets.
"Hidde!" Ik kijk hem boos aan. Hij moet lachen. "What the f*ck was je van plan?" "Jou verrassen!" zegt hij met een vermakelijke glimlach. "Sukkel." Ik rol met mijn ogen en stap dan weer op mijn fiets. Ik stomp hem op zijn schouder. "Hoe durf je."
Hidde woont twee straten verder van mij vandaan. Hij is het vriendje van Layley en ook mijn goede vriend. We doen vaak een dubbel date met Dorian erbij. Vandaag weer.
"Wat zit je haar leuk vandaag." Hij moet lachen. Ik blaas mijn haar uit mijn gezicht. "Ja, jij hebt het zo mooi gemaakt."
~~~
We komen aan bij het parkje. "Zie jij Dorians of layley's fiets al ergens?" vraag ik aan hem. "Nope." "Wacht, daar!" Ik wijs naar een hekje naast het toiletgebouw." Layley's fiets. Dorian is volgens mij met zijn auto." We parkeren onze fietsen naast die van haar en lopen dan naar ons plekje. We zitten altijd onder okiii. Het is een enorme treurwilg:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Layley en Dorian zie ik al op een kleedje zitten. Ze zijn druk in gesprek. "Hello my dears!" roep ik naar hen. Ze kijken beide verrast op. "Hi Miss.", knipoogt Layley. Ik grinnik maar haar. "Hey!" Dorian springt op en geeft me een snelle zoen op mijn voorhoofd. "Lang niet gezien." "Klopt." We pakken het eten uit en beginnen alles naar binnen te werken.
~~~
Hidde kijkt uitdagend naar Dorian. "Wie als eerste het water in is!", roept hij. Ze springen beide op en duiken het water in. "Gewonnen!" gilt Dorian. "Valse start!", probeert Hidde. "Echt niet. I'm the winner! Jij kan niet tegen je verlies!" "Oké man, voor deze keer dan. Ik geef het toe."
Layley en ik genieten van de zon, terwijl de jongens in het water wat zitten te kloten.
"Hoe is het eigenlijk afgelopen met de jongen in de trein?" Layley grinnikt. "Na heel lang gestaard en gebloosd te hebben, heb ik hem gevraagd wat hij wilde." "En?", vraag ik nieuwsgierig. "Wat ik wil?, vroeg hij. Ik knikte naar hem. Hij zei dat hij naar het mooie persoon wilde blijven staren die voor hem zat." Ik moet lachen. "Ahw.. dat is cute!" "Ja! Ik zei dat ik al bezet was. Toen vertelde hij me, dat ik niet op een wc leek." Ik barst in lachen uit. "Serieus? Zei hij dat gewoon?" "Jep." "Humor en cute! Goede combo!"
Plots voel ik dat ik nat wordt. Over me heen gebogen staat Dorian. Hij geeft mij een natte knuffel. Letterlijk.
Ik gil. "Koud! Mafkees!" Ik zie dat Layley ook gilt. Hidde heeft hetzelfde grapje uitgehaald bij haar.
Ze kijken elkaar aan, knikken en pakken ons dan vast. "Hup, het water in jullie!", roept Hidde. Ik hoor Layley gillen en een seconde lager ligt ze al in het water.
"Nee! Ik heb nog geen bikini aan!", gil ik. Dorian twijfelt of hij door moet gaan. Precies dan ruk ik me los en duw hem in het water. "Ik kom er zo ook bij.", zeg ik grinnikend.
Ik draai me om, pak mijn tas en loop naar het wc gebouw om me om te kleden.
~~~
Zo. Nu is het tijd om er bij te springen. Ik ren naar het water toe gooi mijn spullen neer en maak een bommetje in het water. Een grote plons overspoelt iedereen.
Ik kom bovenwater naast Dorian. In zijn mondhoek verschijnt een lachje. "Wat?" "Niks hoor.", zegt hij nonchalant. "Jewel. Zeg!" "Niks.", zegt hij nog een keer. "Dorian. Je kan niet liegen." Ik ken hem daar al te lang voor. Hij heeft dat ik nu weet, nog nooit tegen mij kunnen liegen.
"Ik zie het aan het scheve lachje van je." Altijd wanneer ik dat zeg verschijnt er een klein, schattig, scheef lachje. Ja hoor. Daar was hij al. Het lachje.
"Zeg op.", zeg ik terwijl ik mijn kin wat omhoog doe. Hij pakt me bij mijn kin. "Ik wil niet praten, ik wil dit." Hij zoent me en pakt me bij mijn heup. Ik ga erin mee.
"Oelala!" Dorian stopt en kijkt op. "Hidde, hou je bek eens." "Zeg jij, terwijl je met jouw bek in die van haar zit." Ik en Dorian kijken hem beide met een dreigende blik aan.
Layley moet spontaan lachen. "Als blikken konden doden, dan was je nu al tien keer dood." Hidde wil iets zeggen, maar besluit toch om het beter voor zich te laten. Ik en Layley moeten giechelen.
Plots bedenk ik me wat. "Shit." "Wat?", vraagt Dorian bezorgt. "Mijn fiets. Hij staat niet op slot. Ik was het vergeten." "Snel, ga dan!", zegt Layley niet begrijpend. "Ja, tuurlijk." Ik maak me los van Dorians greep en klim de kant op.
Bij mijn fiets aangekomen, ben ik inderdaad vergeten om mijn fiets op slot te zetten. Ik draai hem dicht en neem mijn sleutel mee. Ik loop om het hoekje van de wc, terug naar de rest.
Ik voel plots een warme hand tegen mijn mond. Dorian? Ik word ruig meegetrokken. Nee. Het is niet Dorian! Ik raak in paniek en wil tegen stribbelen. Het lukt niet. De greep is veel te sterk. Ik voel iets in mijn arm, een prik. Alles wordt zwart...
