BÖLÜM 9
Bırak soğusun parçaların birleştiğinde bambaşka biri olacaksın
Eve gelmem neredeyse akşamı bulmuştu. Buraya gelmeden önce Uğur'u boğazlamamak için kendimi zor tuttuğumu da söyleyebilirdim. Uğur Bey bana neler olduğunu anlatmak yerine, bir dünya nutuk çekmiş beynimi zırvalıklarıyla doldurmuştu. En son beni oylamaya çalıştığını fark ederek yanından kaçmıştım. Ve hâlâ, aklımda benimle savaş içinde olan milyonlarca soru vardı. Birinci soru neden, böyle olmuştu? Ve neden her şey bu kadar hızlı gelişiyordu. Aslında ilk ve en önemli soru buydu... Neden biz hayatımızı arkamızda dörtnala koşan bir at varmış gibi çarçabuk yaşayıp kendimizi tüketiyorduk?
Evin kapısına geldiğimde zili çalıp vakit kaybetmemek adına kapıyı anahtarla açmıştım. Kapıdan içeriye bir coşkuyla girdiğimde Burcu'nun sesi yerine bir erkek sesi duydum. "Çınar!" Hayretle salondan gelen sese yöneldim. Bu ses Cihan'a aitti iyi ama onun burada ne işi vardı. "Cihan. " dedim elimdeki anahtarı cebime koyarak, sonra da devam ettim."Hayırdır sen?"diye sorduğumda aklıma Burcu düştü. Yoksa!
"Burcu, Mira neredeler?"
"Gel, otur hepsini konuşacağız." Dediğinde içime bir şey oturdu. Tabi ya Uğur beni bir şeyler anlatacağım diye apar topar götürdü sonra da eve Cihan geldi. Allah aşkına bunlar ne yapmaya çalışıyordu."Ne oturması Cihan, ne oturmasından bahsediyorsun. Burcu, Mira neredeler neden evde ses seda yok. Yoksa... Başlarına bir şey mi geldi... Burcu..." diye bağırdığımda "Sessiz ol, Mira içerde bağırdığını duymasın korkabilir." Diye ikaz etti. Mira'nın burada olmasından dolayı için rahatlamıştı da benim sevdiğim kadın nerdeydi?
"Sen, bana neler olduğunu hemen anlatmazsan işte o zaman bağırmayı görürsün."
"Burcu, gitti Çınar. Sen gelmeden önce gitti."
"Ne demek gitti Cihan, neden gitmesine izin verdin? Hem gitti de ne demek? Burcu bir başına nereye gidebilir?" Şuan beynim durmuştu. Bana öyle dışarıya hava almak için çıktı falan demiyordu düpedüz gitti diyordu. "Bana hemen neler olduğunu anlat, yoksa cidden delireceğim." Burcu gitmezdi. Burcu, kardeşini de beni de bırakıp gitmezdi. Eğer Cihan, zorla evden gönderdiyse... Eğer öyle bir şey söz konusuysa elimden kurtulamazdı.
Ah Burcu ah! Peki, sen neden nereye gittin?
"Senin, onu affetmeyeceğini düşündü..." Şaka! Şaka değil mi? Ne söylediğini idrak edemediğimden biraz daha yanına yaklaştım.
"Öyle düşündü ve kardeşini bana bırakıp mı gitti? Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Burcu tanıdığım Burcu, kardeşini bırakıp hiçbir yere gitmez. Söyle bana sen mi evden gönderdin eğer öyleyse seni benim elimden sizi kimse alamaz."
"Sana bir soru sormak istiyorum. Burcu, gittiği için mi yoksa kardeşini sana bırakıp gittiği için mi bu kadar sinirlisin?" Ben adamı açıkça tehdit ediyorum o ise aşkımı sorguluyor. Size ne oğlum benim aşkımdan "Bakma bana öyle Çınar, eğer kıza âşıksan söyle de bilelim. Ona göre de kendimize bir yol haritası çizeriz."dediğinde sinir katsayım arttı. Bir kız yanından elini kolunu sallayarak gidecek ve Cihan Bey nereye gittiğini bilmeyecekti... Bu bildiğin terk edip gitmeydi. Öyle bir köşeye saklanayım sinirini geçince gün yüzüne çıkarım gibisinden değildi. Bildiğin kız beni küçük kardeşiyle bir başıma bırakıp terk eylemişti.
