prologue

815 37 4
                                    

Nakangiti ako habang naglalakad. I just feel like smiling, I guess.


"Hello!" Bati ko sa dumaan na babae na 'di ko kakilala.


She akwardly smiled at me then continued walking.


Ako naman, nakangiti lang habang binabati ang mga nadadaanan kong estudyante.


Nang makarating sa building namin, tinungo ko ang classroom.


Nalukot ang mukha ko ng wala pa si Yeji. Ba't wala pa siya?


She's always the early one, so I assumed that she's already here.


I just shrugged it off. And waited for her in my chair.


Kinuha ko ang cellphone ko at naglaro.


Nang wala na akong nagawa, kinuha ko ang bag ko at pumili ng pabango.


I sprayed a little spritz of it on my wrist then put it on my neck.


Life hack, indeed.


Nang makita kong nakatayo si Yeji sa harapan ng pintuan kasama si Haruto, kaagad akong kumaway sakanya.


Nang mapatingin ako kay Haruto, sinamaan niya ako ng tingin.


What's wrong with this guy? Ba't ba parang parati siyang galit sa'kin?


Hinayaan ko na lang siya at ngumiti sa kanilang dalawa.


'Di ko napigilang magtanong.


"Yeji, mabaho ba ako?" Napakunot ang noo ni Yeji sabay lapit sa leeg ko para maamoy niya ako.


"Wah, Junkyu. Nagtatanong ka pa? E ang bango bango mo!"


That made me smile.


"Talaga? Pero bakit parang parating galit sa'kin si Haruto? Dahil ba mabaho ako?—"


"Mabaho ka." pagsingit ni Haruto.


I pouted.


"Ya, ang bango niya kaya." Pagtatanggol sa'kin ni Yeji.


I smiled.


"Thanks, Yeji." Nakangiting pasasalamat ko.


"No biggie, chingu." Yeji smiled with a bright smile.


Lumapit ulit si Yeji sa'kin at inamoy ako.


Pero bago pa man niya ako maamoy, kaagad siyang hinawakan ni Haruto sa may pulsohan at hinila palayo.

happy virus | junkyuWhere stories live. Discover now