08

114 28 4
                                    

08 : beyond words


"Sino yung lalaki kanina?" Bungad sa'kin ni Gray pagkapasok ko sa bahay.


"None of your business." Walang ganang sabi ko.


Iniisip ko pa nga lang ang nangyari kanina, namumula na naman ako.


"It is my business especially that asshole just—"


"He's not an asshole." Seryoso kong sabi.


"May label kayo?" He shot back.


Hindi ako nagsalita kaya ngumisi siya.


"Are you having fun?" I said, rolling my eyes and walked towards my room.


Napaka-pakialamero. Akala mo naman may lovelife. Huh!




"So, you really lived together huh?" Junkyu suddenly said, we're now at the mall.


"He's my brother." There. I finally said it. I don't want him to be jealous to such nonsense. But that means he'll be more cautious now, which wasn't the plan. And the least thing I wanted to happen.


I watched his reaction. His lips parted and blinked several times.


"Fuck." He cussed under his breath. "Let's go get you home." He suddenly said.


"Tss. Kaya nga ako sumama sa'yo kasi ayoko do'n."


It's Saturday. And Kyu wanted to meet up. Bukod sa gusto ko namang sumama sakanya, I have a reason to escape my brother.


"At least, let me talk to him." He said being deadass serious.


"'Wag kang mag-alala. Lahat ng lalaki na umaaligid sa'kin noon, palaging masama para sakanya." I said, trying to ease his bothered look.


Tumango naman siya at hindi nagsalita.


Masyadong malalim ang iniisip niya. Hindi nga siya makapag-focus sa kinakain namin.


"Uy!"


Napatingin naman siya sa'kin.


"Don't be bothered." I seriously said.


"I can't help it." He said, eating his slice of pizza.


"Hindi ako pumunta dito para lang makita kang ganyan." Curse you,Gray! 


Napatingin ulit siya sakin. He sighed and quickly changed his mood.


happy virus | junkyuWhere stories live. Discover now