03 : walk
It's Saturday and I don't know what to do.
I laid on my bed and buried my face on my pillow.
Napabangon ako nang tumunog ang cellphone ko. Without hesitation I grabbed my phone and answered it.
Bumuga ako ng hangin bago itapat ito sa tainga ko. I have no friends so, who could it be? Inalis ko muna ito sa tainga ko at tiningnan ang pangalang nakalagay. It's no other than Junkyu.
"What?" Walang buhay kong sagot.
"Is that how you speak to your friend?"
"Hello?" malambing kong sabi ngunit puno ng sarkasmo ang boses ko.
"Is it me you're looking for..."
"Shit." Nagulat ako nang bigla siyang kumanta—I'm definitely sure, that was not singing. Even tho, I know he's just playing around. "What do you want?" I asked, lazily.
"Let's go for a walk."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Halos araw-araw tayong naglalakad, dimwit. Isn't that enough?" Puno ng sarkasmo kong sabi.
"Let's go for a walk, please!" His voice was begging and I bet my life that he's trying to act cute.
And I didn't know why I said yes but maybe because I was bored as well and needed to get some fresh air.
"Saan ka pupunta?" nagulat ako nang biglang nagsalita si dad.
"Going for a walk." I said, with my head held down.
Hindi ako sakanya nakaharap kaya mabuti na rin 'to para 'di ako makaramdam ng pagkailang.
"With whom?" he asked in a firm voice.
"With Junkyu." tipid kong sagot.
"Lalaki? Kaibigan mo?"
"Yes and no." Dire-diretso kong sagot. "He's just my classmate."
"If you say so. Mag-ingat kayo." Nakita ko sa gilid ng mata ko na abala siya sa pagbabasa ng libro kaya tumango na lang ako at lumabas.
![](https://img.wattpad.com/cover/187807624-288-k835262.jpg)
YOU ARE READING
happy virus | junkyu
Fanfiction❛ you'll always be the prize I'll keep craving for. ❜ ➤ 𝘁𝗿𝗲𝗮𝘀𝘂𝗿𝗲 . 𝗶𝘁𝘇𝘆 ━ a taglish au. ➶ :: ꒰🍧꒱ ࿐ ✎ ෴ series ⌗ 2 , ₍˄·͈༝·͈˄₎.⇘ ⌕ k. j ◉ finished ◎ on-hold ◎ on-going