Di hamak lalong kaaya-aya ang mamuhay ka nang wala ako.
Sa dapit-hapon walang kuliglig na nangunguha ng katahimikang ninanais mo.
Sa bawat araw na dumaraang wala ka sa piling ko, paunti-unti, aking naiisip..
Mas masakit ang pananatili kung kalugmukan mo ang kapalit nito.
Giliw, tinatanong mo kung maayos ako?
Kung nasasaktan ang isang tao, nag-iingay ba?
Nanahimik nang pansamantala, hindi ba?
Ano pa kaya ang pananahimik nang tuluyan na..
Sapagkat wala na.
Wala ka na.
Pananahimik
🔥
Hera of the Universe
YOU ARE READING
When She Speaks
PoetryHer gift is being a reverberating stereo even when in silence. So much more When She Speaks. "I can only remember it when I have felt it. And only does it remain, if I have written it in the pages of my thinking. I mark my memories in pages of my po...
