❤Years without you❤

Why me?

10 سال بعد (چه زود به زود میگذره ._.)

د.ا.ن سوم شخص:

بعد از ظهرای آگوست خیلی گرمه. آدم احساس میکنه قراره به عنوان خرچنگ پخته شه و به عنوان غذای اصلی سرو بشه.

جونگکوک که آخرین سفارش رستورانشو به مقصد رسوند کنار یه دکه ایستاد و و یه بطری آب خرید. خیلی تشنش بود. داشت برای خودش خیال پردازی میکرد که یهو از جلوش یه لیموزین مشکی رد شد...

با خودش گفت:
(وات ده فاک؟! این دیگه چی بود؟ لیموزین اینجا چیکار میکرد؟!)

خوب براش عجیب بود تو این نقطه از شهر لیموزین پیدا شه. تا الان بی سابقه بود.

خوب زیاد اهمیت نمیده.

به صاحب دکه نگاه کرد که براش گل زدن تیم مورد علاقش شاد بود.

خیلی وقت بود که دیگه این شادیا براش آرزو شده بود.

هنوزم تو پرورشگاه با نوناش زندگی میکرد. خیلی برای خودش خوشحال بود که جین هیون نوناش هنوزم اونو پیش خودش نگه داشته بود.

غیر عادی بود کسی بعد از سن قانونی هنوزمتو پرورشگاه بمونه ولی جین هیون نگهش داشته بود.(چقد خوش قلب😂💜)

یه جورایی جین هیون سرپرستش شده بود. یعنی تا قبل از اینکه خود جونگکوک بره سر کار خرجشو جین هیون میداد.

سعی کرد اهمین نده و سوار دوچرخش شد و رفت سمت پرورشگاه...

وقتی دم در رسید همون لیموزین مشکی که از جلوش رد شده بود رو جلوی در دید.

+وات ده هِل؟؟ این اینجا چیکار میکنه؟

یه پوزخند زد و ادامه داد:

+حتنا باز یکی ازون خرپولا اومده یکی از بچه هارو به سرپرستی قبول کنه! هه!

اون سالها چشن به راه همین ماشینا بود که بیان دنبالش و بگن که اونم صاحب یه خونواده شده.

دوچرخشو سرجاش پارک کرد و چرخشو قفل کرد و کولشو رو دوشش میزون کرد. همینطور که با یه دستش خودشو باد میزد رفت داخل...

با برخورد هوای خنک داخل به پوستش یه لبخند زد..

+عاخییییی! دمت گرم نونا! روح هرکی کولرو اختراع کرده شاد(😂) داشتم خرچنگ پخته میشدم!

بعد از اینکه یکم مزه ریخت چشماشو برای خودش چرخوند و دنبال نوناش گشت.

عجیب بود که نیومده بود دم در. یادش اومد که اون لیموزینه جلو دره پس حتما نوناش داشت با صاحب خرپولش مذاکره میکرد.

خواست یزره بره دید بزنه که ببینه طرف کیه. از لای در سرشو کج کرد و نگاه کرد.

از پشت دوتا مرد قد بلند وایستاده بودن. هردوتاشون کت و شلوار مشکی پوشیده بودن اما یکیشون که موهاش آبی بود نظر جونگکوک رو جلب کرد.