VINCENT (Book 1 of 2) ↠ Amor Vincit Omnia (PUBLISHED)

✨1.2 : Welcome Home✨

1.2 : Welcome Home

"This is your home!"

"S–sa atin 'to?"

Halos malaglag ang panga ko pagbaba ko sa magarang kotse na sinakyan namin papunta sa sinasabing bahay ni Mommy. Tumambad kasi kaagad sa akin ang isang napakalaking bahay... ay hindi... ang tumambad sa akin ay hindi pala isang simpleng bahay lang kung hindi isang napakalaking mansyon.

Humalakhak lang sa akin si Mommy at mukhang natutuwa sa naging reaksyon ko. Nahiya naman ako at naramdaman ko na lang na namula at nag-init ang pisngi ko.

"Yes, dear. Do you like it?"

Akala ko noong una ay may kaya lang ang pamilya namin dahil sa binanggit ni Mommy na may kumpanya daw si Daddy dito sa Pilipinas pati na rin sa ibang bansa ngunit hindi ko naman akalain na parang palasyo sa laki ang bahay na 'to. Hindi ko akalain na sumusuka pala sila ng pera.

"Come, I am sure hinihintay ka na ng mga babies mo."

Nanlaki ang mga mata ko nang banggitin niya ang salitang 'babies'. May anak na ako?

Agad ko siyang sinundan dahil na-curious ako sa sinasabi niya. Sa harap ng bahay ay may fountain at may maliit na hardin kaya medyo na-distract ako habang tinitingnan ko ito. Subalit sumunod din naman ako kaagad sa loob.

Grabe, hindi ako makapaniwala sa laki ng bahay!

Bago ako makapasok nang tuluyan sa mansyon, marami akong nadaanang mga naka-unipormeng kasambahay na binabati ako. Ngumiti lang ako at tumango. Nahihiya pa kasi ako makihalubilo dahil hindi ko na sila matandaan.

"Ma... ang ganda."

Maaliwalas ang loob ng bahay. Maraming mga salamin at mga portrait din na nakasabit. Pansin ko rin na mamahalin ang lahat ng muwebles na naka-plastar sa may living room.

Ito ba talaga ang bahay ko?

Lumapit sa akin si Mommy at hinagkan ako. "Welcome home, baby. I'm really glad that you are here. Don't worry, your memories will come back to you. Okay?"

Napangiti ako at tumango. Even though I couldn't remember anything, masaya ako ngayon dahil kahit paano, unti-unti uling nabubuo ang buhay ko. And I think, sa ngayon ay makukuntento muna ako kung anong meron ako.

"I am sure you are tired. But do you want to eat first? Magpapaluto lang ako ng mga paborito mo. Wait and I'll–"

"Mommy, 'wag na po. Busog pa po ako."

May tinawag si Mommy at mabilis namang may lumapit na kasambahay sa amin. "Okay, dear. Magpahinga ka na lang muna ngayon kung hindi ka pa nagugutom." Ngumiti ako sa kasambahay na lumapit, mukhang nagulat siya sa ginawa ko.

"Ihatid mo na ang Miss Savannah mo sa room niya and be sure to give her everything that she needs okay?"

Matapos kausapin ni Mommy ang kasambahay ay bumaling ulit siya sa akin. "Rest well, dear. Mamayang gabi ay may dinner party dito sa bahay natin. We need to celebrate your recovery and homecoming. Your cousins from both sides and your grandparents as well, will be there. Makikila mo ulit silang lahat, later."

Tumango-tango ako. Nahalata kong pawang nagmamadali siya. Mukhang aalis yata. "Aalis ka ba, Ma?"

"Yes, dear. I just need to go back to the office to finish some work para naman makahabol ako sa party mamaya. Is it okay?"

Tumango muli ako at tumingin sa napakalaking staircase sa may gitna.

I couldn't wait to see my room and see my things! Baka sakaling may bumalik sa aking memory from my past!