VINCENT (Book 1 of 2) ↠ Amor Vincit Omnia (PUBLISHED)

✨1.10 :Intense✨

1.10: Intense

Mas mabilis pa sa alas-kwatro tumama ang kamao niya sa mukha ni Jedidiah. Kahit na siguro gaano pa ako kabilis, imposibleng mapigilan ko 'yong unang suntok na binitawan ni Reed. Nakakatakot ang galit niya... His face was really contorted with anger. Ibang Reed ang nakikita ko nang mga oras na iyon.

"What the fuck do you think you're doing? Why are talking to my sister?!"

Naguguluhan ako sa mga nangyayari. Una kong naisip ay kung may nagawa ba si Jed o ako kay kuya na dahilan ng biglaan niyang pagwawala. But I can't think of anything. As far as I know, wala naman akong ginawang ayaw niya at kay Jed naman, kasasabi pa lang sa akin ni Jed na matalik silang magkaibigan ng kuya ko so bakit ganito ang inasal ng isa?

Gusto ko sana tulungang tumayo si Jed pero nag-lag talaga ang utak ko at hindi ko alam kung ano ang gagawin. Nakatanga lang ako sa kanila at pabalik balik ang tingin. Sinusubukan na ni Jed na tumayo habang hinihimas niya ang panga niyang nasuntok ni Reed. Pumutok na ang gilid ng labi niya kaya naman nagsimula na akong mag-panic... lalo na no'ng pakiramdam ko ay hindi pa sa kanya tapos ang kapatid ko.

"What the hell Reed? Bakit mo siya sinuntok?"

Thank god! I snapped out of that trance. Pinuntahan ko agad si Jed at tinulungan siyang tumayo. 'Yong napansin kong galos kanina ay nagsisimula nang dumugo.

Hindi ako pinansin ng kapatid ko at pumunta siya agad sa amin at hinigit ang mga braso ko.

"And you! I told you not to wander too far! What are you doing here?! And why are you with him?"

Hindi ko alam kung bakit ako napaurong sa sinabi niya pero parang reflex na sa akin 'yon nang sigawan niya ako. Tagos sa buto ang pagalit na sigaw niya. Pumiglas ako sa pagkakahawak niya sa braso ko at bumalik sa tabi ni Jed. Ano bang problema niya?!

"Come on, pare. Anong ikinagagalit mo? Dadalhin ko lang naman siya sa bahay."

Ngumisi pa si Jed sa tabi ko at hinawakan ang nanginginig na kamay ko.

"Wala akong ginagawang masama sa kapatid mo. Safe siya sa akin." Dagdag pa ni Jed.

Reed's anger didn't fade tho. His hands were still balled into a fist and I didn't know kung saan ako mas matatakot: kung sa mga nakakuyom niyang kamao o sa mga galit na galit niyang mga matang nagpapabalik-balik ng tingin sa magkahawak naming kamay ni Jed.

"Reed, pwede bang kumalma ka muna?" Pakiusap ko. Gulong gulo na kasi ako sa ikinilos niya. Bigla bigla na lang siyang susugod ng walang pasabi.

Hindi niya ako pinapansin at tiningnan lang nang masama. Kaya naman nang hindi ko na makayanan ang mga init ng titig niya sa akin ay bigla ko na lang binitawan ang kamay ni Jed na para akong kinuryente.

"Ano, kakalma ka na?"

Nabawasan ang pagkunot ng noo niya pero ang kapalit naman no'n ay sa akin na naka-pokus ang buo at galit niyang atensyon. The hell?! Ano na naman ang ginawa ko?

"Umalis lang ako, kung sino-sino nang lalaking kausap mo."

I swear, kahit na isang dipa lang ang layo niya sa akin ay parang binubulong niya ang bawat sinasabi niya sa tainga ko. Nagsisitaasan ang mga balahibo ko, hindi dahil sa lamig ng hangin kung hindi dahil sa mga sinabi niya... mas lalo akong kinabahan dahil sa ipinararamdam niya sa akin ngayon...