VINCENT (Book 1 of 2) ↠ Amor Vincit Omnia (PUBLISHED)

✨1.11 : Gone✨

1.11: Gone.

"OMG! This. You definitely need to wear this!"

Tiningnan ko 'yong itinaas na damit ni Chels. Isang yellow na body fitting ruffled dress. Okay naman 'yong sa harap pero pag tiningnan mo sa likod, masyado itong daring. Parang wala nang telang natira sa likod para takluban pa 'yong likuran ko.

"What do you think? Sexy right? Like, sure akong you'll be the talk of town when you wear this!"

Yeah, sexy nga 'yong damit. At wala din akong dudang nakaka-flatter din siya ng kurba ng katawan ko... pero ano na lang ang sasabihin dito sa akin ni Reed pag nakita niya ako? Ano na lang ang iisipin niya?

"Savvy?"

"Ha?"

Shit! Ano ba, Savannah! Isang linggo nang hindi nagpaparamdam 'yong tao bakit 'yong opinion niya pa rin ang iniisip mo! Magtigil ka nga! At magdamit ka ng kahit anong gusto mo! Hindi dapat binabase ng mga babae ang susuotin nila sa mga gusto at opinion ng mga lalaki! Kaya magtigil ka!

"Like, nakatulala ka na naman!"

Napakagat ako ng labi ko para pigilan ang panginginig nito. Naiiyak na naman tuloy ako! Hindi ko naman kasi akalain na bigla-bigla na lang siyang mawawala kinaumagahan! Hindi ko akalain na matapos nung away namin sa Montego ay bigla na lang siyang sasama kay Daddy sa Davao para asikasuhin ang plantasyon namin doon!

Ginusto mo naman 'yan, Savannah. 'Wag kang mag-inarte.

Oo nga pero...

"Don't tell me, this involves your brother again?"

Napasabunot ako sa buhok ko. I needed to focus and get my mind off my brother. Hindi na healthy ang pag-iisip ko sa kanya. "Sorry, ano ulit yun?"

Chels sighed. Clearly, nabo-bother na rin siya sa mga ikinikilos ko.

"Ugh. What's with your face? Come on tell me, what's your problem."

"Nothing."

"That's not nothing!"

Napahilamos ako ng mukha. Ugh.

"May alam ka ba kung saan nagpunta ang kuya ko?"

Dahil wala nga akong balita tungkol sa kung ano na ang nangyari sa kanya at tanging si Mommy lang ang nagsabi sa akin na walang kasiguraduhan kung hanggang kailan sila doon ni Daddy sa pinuntahan nila, I've taken this annoying habit na kulitin ang mga pinsan ko kung may iniwan ba sa aking message or kahit ano si Reed.

"Akala ko ba alam mo na? Like duh, business meeting, of course. Like duh! You're the one who told me about that!"

"Sa tingin mo totoo 'yon? Wala na lahat ng gamit niya sa kwarto. At kahapon, tinatawagan siya ni Kuya Marco pero hindi niya sinasagot ang phone niya."

I started to bite my nails. Hindi ko talaga alam kung bakit ako balisa. Pakiramdam ko ay hindi na siya babalik. And that's weird because ako ang nagsabing lumayo siya sa akin at bigyan ng space to breathe pero... I didn't want him gone forever. Gusto ko lang ay bigyan niya ako ng time at maging pasensyoso siya sa akin... Mahirap ba talagang maintindihan 'yon?

"Yiz! 'Di ba 'yon ang sabi ni Tita? Chill out, Savvy. Kasama niya ang dad mo, 'di ba? Saan nga ulit sila nagpunta?"

"Sa Davao daw."

Tanging 'yong picture at 'yong note lang sa likod kasi ang meron ako at nag-aalala na ako na baka sobra niyang seryosohin ang mga sinabi ko nang gabing 'yon at hindi na talaga siya sa akin magpakita.