" ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကို လိမ္ဦးမွာလား ဟမ္!!! "
ဆယ္ဟြန္း မွာ...ပါးစပ္ကို အဝတ္စေတြ ထိုးထည့္ထားၿပီး လက္ကို ေနာက္ျပန္တုပ္ကာ ခါးပတ္နဲ႔ ရိုက္နွက္ေနတာေၾကာင့္ ဝူဝါးးဝါးးေအာ္သံေတြသာ ထြက္နိုင္ေတာ့သည္...
.....
ေဒါသ ႀကီးလြန္းတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့...သူ႔ေဒါသေတြ မေျပမခ်င္း ရပ္တန္႔လိမ့္မည္မဟုတ္!
" မင္းကို...အဲ့လူနဲ႔ မပက္သက္နဲ႔ ငါ ေျပာထားတယ္ေလ!!! "
မ်က္ရည္ေတြ အျပည့္ ...မ်က္ဝန္းေလးက ေၾကာက္လန္႔မႈေၾကာင့္ တုန္ရီေနကာ ...ေထာင့္ေလးကို ကပ္ေနသည္။
ပခံုးနွစ္ဖက္ကို အၾကမ္းပတမ္းဆုပ္ကိုင္ကာ...ခ်န္းေယာလ္ေမးေနေတာ့ ထိုေကာင္ေလး ငိုေနသည္..!
" မင္း အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္ ဆယ္ဟြန္းး! "
လက္မွာ ပူးခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးကို ေျဖေပးကာ...
ခ်န္းေယာလ္ ကုတင္ေပၚမွာ လဲွခ်ၿပီး မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္သည္ ..
အနားေရာက္လာတဲ့ ေျခသံေလးနဲ႔အတူ သူ႔အငယ္ေကာင္ကို...နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ျပဳစုဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ ဆယ္ဟြန္းကို လွမ္းတားလိုက္ေတာ့ ေမာ့ၾကည့္လာသည္....
" ဒီအတိုင္း ထိုင္ခ်!!! "
စိုစြတ္မႈ တစ္စံုတစ္ရာမကူဘဲ ...အစိမ္းလိုက္ထည့္ ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလး မ်က္လံုးေလး ဝိုင္းစက္သြားကာ...နႈတ္ခမ္းပါးေလးက တုန္ယင္ေနသည္..
စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ ေၾကာင့္...
ေခါင္းေလး ငံုသြားကာ...
အေပၚကေန ျဖည္းျဖည္း ေလး
ထိုင္ခ်ေနသည္..
" ျမန္ျမန္ထည့္စမ္း ဆယ္ဟြန္း...ငါစိတ္မရွည္ဘူး! "
" အင့္~ အ့ အရမ္းနာတယ္ ကိုကို~ "
ဆယ္ဟြန္း နာက်င္လြန္းလို႔...ေျပာမိေတာ့ ကိုကိုက ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာ...သူ႔ေအာက္ကို ပို႔လိုက္ၿပီး ..ဆယ္ဟြန္းကို အၾကမ္းတမ္းဆံုးေတြ ဆက္ဆံေတာ့သည္ ..
....
.......
အဝေလးက ေသြးေတြ ထြက္လာေတာ့...ဆယ္ဟြန္း နႈတ္ခမ္းပါးေလးကို ဖိကိုက္ထားကာ...ေခါင္းအံုးေပၚကိုသာ မ်က္ရည္ေတြ က်ဆင္းေစတယ္...
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံုးခ်ခံ ဘဝ မ်ိဳးျဖစ္ရတာ...တကယ္ရင္နာဖို႔ေကာင္းတယ္!
