💎ESVED

🌚ESVED 13.BÖLÜM

ESVED
13.BÖLÜM

KIZLAR YB GELDİ.

Annem ve babam evlenmemi istemişti. Bana kendini hazırla dön demişti. Biliyorum ben iatemedikçe vermeyecekler ama...ama nasıl olur? Bir daha nasıl güvenirim?

Ben bile kendime dokunmaya korkuyorken nasıl birini hayatıma sokabilirim nasıl yaparım?

Allah'ım senden tek isteğim canımı al. Bu yük bana çok fazla! Ben bunu taşıyamayacak kadar güçsüzüm yapamıyorum kendimi taşıyamıyorum. Bu ceza gibi; her seferin de öldüren ve asla bitmeyen ölüm....

"Mahkemeye hazır mısın? O pisliği görmeye hazır mısın?"

Diyen Cemre'ye baktım. Bilmiyorum. Onu görüp kendimi kontrol edebilir miyim bilmiyorum. Bir daha o pisliğin bakışına katlanabilir miyim bilmiyorum.

Bir şey deneyip çantamı aldım ve arabaya bindik. Kendimi idama giden birisi gibi hissediyordum. Soğuk, sessiz ve korkaktım. Buraya gelirken Amerika benim için yeni başlangıç demiştim. Temiz bir sayfa ve yeni bir yazı demiştim ama burası...burası benim bembeyaz sayfamı kirletti. Kirletti ve buruşturup yaktı. Yaktı, yakıp küle çevirdi.

(Yazar)

Demir hala o adamı bilmiyordu. Esved bunu gizli tutuyordu ve öyle ki avukatı, evrakı gizliyordu. Demir onun için çok şey yapmıştı ve korkuyordu o canavar yüzünden hayatı mahvolur diye.

Mahkemenin önüne geldiklerinde Esved ve Cemre arabadan inip karşıda duran Demir'in yanına yürüdüler. Telefonuyla uğraşan Demir kızları görünce yaslandığı arabadan doğrulup onları izledi.

Esved yorgundu ve bir yandan da korkuyordu. Eliyle sürekli kollarını sıvazlıyor, kendi kendine destek çıkıyordu. Demir kızın bu halini gördükçe o pisliğin karşısına çıkmasını çok istiyordu. Ne pahasına olursa olsun o adamı yalatmayacaktı böylesi insanlar asla yaşamamlıydı.

Esved mahkeme kapısına bakınca çarpan kalbine ve titreyen ayaklarına sahip çıkmaya çalışıyordu. Az sonra onu görecekti ve...ve neredeyse 2 aydır mahvettiği hayatının intikamını alacaktı.

"Esved iyi misin?"

Cemre koluna girdiğin de başını sallayıp dolan gözlerini geriye itti. Güçlü duracaktı. O pislik adam onun üzülmesini, kahrolmasını istiyordu ama Esved bunun  sevincini ona yaşatmayacaktı.

Salonun kapısına yürüyüp geldiklerinde Saha ve Raciv de gelmişti. Bir tek o biliyordu kim olduklarını ve çok fazla tedirgindi.

Esved'in elini tuttuğunda karşıda gelenleri gördüler. Esved o gün ki mavi gözleri gördüğün de geriye çekildi ve aklına gelen her kare canını yakıyor ve yine öldürüyordu.

Tam onun arkasında gelen psikoloğunu gördü ve ona baktı. Sakinleşmek için ona bakmıştı. Başın eğdiğinde yanında ellerini yumruk yapmış adamı yaptı ve ona döndü.

Demir Esved'e baktı ve olmaması için dua ettiği şeyi sordu

"Sham mi?"

Dedi. Esved nasıl cevap verse? Ne dese bilmiyordu ama öğreneceklerdi. Başını sallayıp hıçkırıklara boğulduğun da o an sinirle soluyan adam hızla gitti ve gittiği gibi Sham'i tuttu. Bir çırpıda polsilerin elinden aldı ve tuvalete götürdü ve sonra kapıyı kilitledi.....

Bağıran insanlar ve birde...birde Shma'in acı haykırışlarıyla Esved yere çöktü ve yıkılmauan kale bir daha yıkılmıştı.

Deliler gibi ağlarken kulağına dolan çığlıklarla kendine gelemiyordu ve ağladıkça ağlıyor haykırdıkça haykırıyordu. Sağlık ekipleri gelip sakinleştirici yaptığın da polisler de Demir'i almıştı. İkisi iki yan da duruyordu. Sağlık ekipleri tuvalete gittiğin de karşılaştığı manzarayla şok olmuştu.