💎ESVED

🌚ESVED 24.BÖLÜM

ESVED
24. BÖLÜM
YB GELDİ YORUM KOTAMIZ 40

Başımı çevirip başka yere baktım. Daha fazla bakarsa  dayanamam ve kaçarım ben...bem artık kaçmak istemiyorum çünkü kaçtıkça dertlerim çoğalıyor sanki ödemem gereken borç gibi çoğalıyor. Onları ödemeye ne zamanım ne de gücüm var.

"Verdiğim konuyu araştıran var mı?"

Ben kitaba bakıyordum ve başımı kaldırmıyrodum. Bir kız kalkıp Nürolojik bilimlerler ilgili bir şey anlatıyordu benimse bedenim buradaydı ama zihnim başka yerdeydi.

"Esved"

Aşağı sırada dönmüş seslenen birisi vardı. Andre' ye baktığım da gülümseyip ona verdiğim notları bana verip

"Teşekkür ederim"

Dedi. Ben eğilip aldım ve gülümsedim. Bir türlü not tutmayı bilmiyordu ve hep benden alıyordu.

Notları alıp kenarıya koyduğum da aşağıdan bana bir şeyler işaret ediyordu. Ne diyor bu? Eline kitap alıp açıyor gibi yaptı ve bir şeyler gösterdi. Arkadaş bırak şurada melankoli yaşıyorum.

Notu elime alıp ona baktım. Başını sallayıp açma işareti yaptı. Ben yavaşça açtım ve yazılmış bir not gördüm.

"Eğer müsaitsen bugün bir kahve içelim mi?"

Ne? Benle mi? Şaşkınca bakarken birden elimin altında çekilen notla şok oldum. Bu hasiz kim......Demir!

Nota baktı ve sonra sinirle yerdeki mermere baktı. Arkasından eğilip mermere baktım hayırdır inşallah bir şeyde yok...ah pardon yüzüme bakamıyorsun ve oraya bakıyorsun.

"Bu ne?"

"Sanane!"

Türkçe konuşuyorduk ve kimse anlamıyordu. Ben sinirle ayağa kalktım ve elindeki not kağıdını aldım. Orada gülen bir kız

"Esved, hayırlı olsun!"

Dedi. O sırada yanındaki

"Andre, yanına yakışmayacak ama olsun!"

İkisi kahkaha atarken Demir bana bakıyordu. Tabi durmadım ve masada duran kitabımı aldım. Üstünde beyin resmi vardı. O kızlara çevirip

"Evet ben onun yanına yakışmam ama kızlar bundan kesin alın size çok yakışacak!"

Deyip sosyal medyada gördüğüm sözü onlarda kullandım. Baze  şu sosyal medya işe yarıyo baksanıza suratları mosmor oldu. Ben tek kaşım havada dururken Demir

"Gelecek hafta görüşürüz."

Deyip merdivenden indi. Peşi sıra arkasından gidip onu kamp için ikna etmeye çalışan kızları gördüm. Neden geldin neden bunu bile bile geldin? Arkasından bakarken derince iç çektim ve çantamı alıp çıktım. Jany, Saha, Andre, Amor hepimiz bir yerde oturmaya gitmiştik.

Ben sessizce duruyordum. Çünkü aklımdan çıkmıyordu ve kalbim daha fazla ağrıyordu. Sanırım Türkiye'ye dönmek zorundayım. Onunu görmek bile bana acı verirken kalkıp aynı dersemi gireceğim? Yapamam.

"Değil mi?"

Deyip beni dürten Saha ile başımı kaldırdım.

"Ne?"

"Diyoruz ki kampta kendi yemeğimizi yaparız."

Dedi. Ben başımı sallayıp ayağa kalktım ve

"Benim yurda gitmen lazım."

Deyip ayaklandım ve hepsiyle vedalaşıp yurda doğru gitmeye başladım. O sırada arabasına binmek üzere olan Demir'i gördüm. Evet, dekanla anlaşıp gideceğim ve...Amerika serüveni bitecek.