💎ESVED

🌚ESVED 18.BÖLÜM

ESVED
18. BÖLÜM
NİŞAN, DÜĞÜN

YORUM KOTAMIZ 50 OLSUN.

Kalbim korkudan çarpmaya başlamıştı. Sham de bana güzelsin dediğin de......hayır Esved Demir iyi biri ne olur onun canını yakma!

Yüzümdeki ifade onun geri çekilmesine sebep oldu ve

"Ben....ben özür dilerim."

Deyip hızla çıkmıştı. Allah'ım ben ne yapacağım? Hep bana geldiğin de böyle korkacak mıyım? Ya bir gün birini seversem ya o kişiye de bunu yaşatırsam ne olacak?

"Esved"

Diyen Cemre'ye baktığım da yüzü garipti. Ben fark etmeden akıttığım göz yaşımı sildim ve tekrardan kahveyi yapmaya koyuldum. Gerçekten şuan bu anın bitmesini istiyorum.

Tepsiye düzerken birden kolumu tutan Cemre

"Sen buna tuz atmayacak mısın?"

"Cemre bunun gerçek olmadığını biliyorsun. Gerek yok o yüzden"

"Biz adet yerini bulsun diye istemeye geldik. Adet yerini bulsun diye de bunu yapıyoruz."

Dedi. Ben dururken o tuz, biber, kimyon ne bulduysa atmışto en son şekere geldiğin de durdu ve

"Bu olmaz. Esved bu arada abimin mantara alerjisi var bide kalp...kalp kapakçığın da rahatsız ama ufak bir şey korkmana gerek yok."

Dedi. Kalp kapakçığı ve ufak bir şey mi? Şuan korkuyla bakarken Cemre

"Kız korkma o kadar kötü olsa şuan seni istemede değil onunla hastane de olurduk."

Dedi. Ama hasta sonuçta. Derince nefes alıp yavaş adımlarla içeriye girdim. Kahveleri dağıtırken yengenin gözü hala bendeydi. Tamam ben o kızım rahatladın mı?

"Buyrun"

Deyip verirken sıra ona gelmişti. Ben başım yerde kahvesini verirken o da aynı şekilde bir mesafeyle kahvesini aldı.

"Eh kahvelerde geldiğine göre sebebi ziyaretimizi açıklayalım. Sami Bey, Demir ve Esved birbirini sevmiş beğenmiş. Demir'im ailesini kaybedeli çok oldu ama ayakları üstünde durup başarılı bir iş adamı oldu. Hep övünerek bahsederim ondan şimdi gönlünü kızınıza kaptırmış. Velhasılı kelam Allah'ın emri peygamberin kavliyle kızınız Esved'i oğlum Demir'e istiyorum."

Dedi. Ben yerdeki halının deseniyle uğraşırken aklıma deri koltuk geldi. Beni izlediği gece de deri koltuğu seyrediyordum. Ama kafaya koydum ondan bi tane alacağım.

Babam bana baktığın da ben gülümsedim ve onu ikna etmeye çabaladım.

"Esved az önce ben aşık oldum dedi. Benim kızım kördü harama bakmayacak kadar, benim kızım topaldı harama gitmeyecek kadar, benim kızım suskundu haram konuşmayacak kadar. Esved'im bir gün bana söz getirmedi ben kızımdan razı oldum, umarım evlendiklerinde ikisi birbirinden razı olur. Kızımı Demir Bey'e emanet ettim."

İşte kalbimi çalan o cümleler. Kızımı verdim demedi! Beni bir mal gibi göstermedi ben kızımı emanet ettim dedi. Gözümden inen yaşlarla babama bakıyordum. Kalbimde ince bir sızı, susmuyor ve babamın sözlerine ağlıyordu. Demir

"Emanetiniz benim en nadide hazinem gözünüz arkada kalmasın."

Dedi. Babam ve Demir arasındaki bağ bana güçlü geliyordu. Demir bana babamı anımsatıyor ve kendimi güvende hissediyorum. Sanırım onunla olmak için en doğru kararı verdim.