The New Neighbor

Κεφ 7

Γυρνάει πάλι προς το μέρος μου και με κοιτάει στα μάτια ενώ είμαστε σε απόσταση αναπνοής.
Όπα κάτσε θα με φιλήσει;
Με κοιτάει στα χείλη και μετα στα μάτια πάλι.
"Να προσέχεις μικρή" μου λέει ψυχρά κλείνοντας μου το μάτι και φεύγει.

Γουέιτ α μινετ

Μου είπε να προσέχω και έφυγε;;
Και εγώ τι περίμενα να με φιλήσει;

Χαχαχα καλο ανέκδοτο αυτό 😂

ΣΚΑΣΕ ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ!

Ωχ οκ το βουλώνω 🤐

Και εγώ γιατί κάνω έτσι;
Με νοιάζει;
Οχι

Ναι

ΑΦΡΟΞΥΛΑΝΘΗ ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!
ΚΑΘΟΛΟΥ!
Μα πως γίνεται όμως από την μια να είναι τόσο γλυκός και από την άλλη τόσο μαλακας; Δεν τον ξέρω πολύ καιρό αλλά τον έχω μάθει...
"ΜΕΛΙΝΑΑΑΑ" ακουω και βλέπω μια Χριστίνα να έρχεται τρέχοντας κατά πάνω μου.Παναγια μου θα με πλακώσειι σκέφτομαι και αρχίζω να τρέχω σαν χαζό με αποτέλεσμα η Χριστίνα να πέσει κάτω με τα μουτρα και εγώ να γελάω σαν φώκια. Ομγ έπρεπε να δείτε πως έπεσε 😂
"Είσαι ηλίθια. Εγώ μόλις έμαθα ότι πήγε να σου κανει κάτι ο Αχιλλέας ήρθα κατευθείαν" μου λέει μουτρωμένη και με χτυπάει στο μπράτσο
Άουτς αυτό πόνεσε λίγο..
"Εντάξει βρε Χριστινάκι έχεις δίκιο συγνώμη" της λέω σιγά αφού δεν μπορώ να μιλήσω δυνατά από τον πόνο
"Αλλά έπρεπε να δείς πως έπεσες" συνεχίζω μετά από λίγο αρχίζοντας να γελάω πάλι και αυτή τη φορά άρχισε να γελάει και η Χριστίνα.
"Ο Άρης σε "έσωσε"; Πονάς; Ομγ τι σημάδι είναι αυτό;" με ρωτάει και το γέλιο μου κόβεται μαχαίρι στο άκουσμα του ονόματος του
"Ναι αυτός με "έσωσε", όχι δεν πονάω και  το σημάδι είναι επειδή με έπιασε από τον λαιμό ο Αχιλλέας" λεω ξινιζωντας την μούρη μου
"1ον γιατί ξινίζεις την μούρη σου ρε; 2ον πονάς και το ξέρω και 3ον εγώ αυτόν θα τον σκοτώσω κάποτε" μου λέει
"Πωωω πάντως θα προτιμουσα να με βίαζε ο Αχιλλέας παρά να με έσωζε αυτός" της λέω
"ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;" μου λέει
"Τι;" της λέω
"Θα προτιμούσες τον Αχιλλέα από τον Άρη;" με ρωτάει
"Ναι" της λέω
"Δηλαδή ο Αχιλλέας είναι πιο ωραίος από τον Άρη" μου λέει
"Οχι... Εεε εννοώ ναι" της λεω
"Σου αρέσει ο Άρης" μου λέει χαμογελώντας πονηρά και αρχίζει να προχωράει προς το παγκάκι που καθόμασταν πριν.
Τι είπε;
"Τι; Ουτε καν. Είναι μαλάκας" της φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ για να με ακούσει και αρχίζω προχωράω πίσω της.
"Ωραίος μαλάκας όμως" μου λέει όταν φτάνει στο τραπέζι μας και κάθεται
"Οκ το έχω παραδεχτεί ήδη ότι είναι ωραίος" της λέω μουτρωμένη και κάθομαι και εγώ
Δεν καταλαβαίνει ότι δεν μου αρέσει αν μου άρεσε θα της το έλεγα
"Ας αλλάξουμε θέμα τώρα. Εκδρομή είμαστε δεν θέλω να είσαι έτσι αν και δεν θα μπορείς να μιλάς πολύ μετά από αυτό" μου λέει και μου χαμογελάει
"Οκκ" της λέω και της χαμογελάω και εγώ
•••••••••••••
Επιτέλους σπίτιιι
Είμαι πτώμα. Το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ και να ξυπνήσω άυριο το μεσημέρι αλλα η Χριστίνα είχε την ιδέα να βγούμε όλοι μαζί το βράδυ.