«ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ; ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΗΣΥΧΗ;» του φωνάζω και ένα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο μου.
Έρχεται πιο κοντά μου και είμαστε σχεδόν σε απόσταση αναπνοής.
«ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ» μου λέει και ενώνει τα χείλη μας δυνατά ένα με κολλάει σ...
2 μήνες μετά Μαντέψτεεεεε! Έχουμε Ιούνιοοοο καιιι σήμερα είναι η τελευταία μέρα εξετάσεων και αυτή την στιγμή προσπαθώ να βρω τι να βάλω γιατί σε 30 λεπτά πρέπει να είμαι σχολείο. Κατέληξα σε αυτά ⬇️
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Έβαλα τα παπούτσια μου, λίγο μάσκαρα, κολόνια, εφτιξα τα μαλλιά μου, πήρα μια μικρή τσάντα έβαλα μέσα κινητό, ακουστικά, την μάσκαρα, την κολόνια, το πορτοφόλι, 3 στύλους και κατέβηκα κάτω. «Καλημέρα bro, μαμά και μπαμπά» λέω όταν πηγαίνω στην κουζίνα «Καλημέρα sis» μου λέει ο αδερφός μου «Καλημέρα ομορφιά μου» λέει ο μπαμπάς «Καλημέρα αγαπη μου κάτσε να φας πρωινό» μου λέει και η μαμά. Κάθισα και η μαμά μου μου έφερε ένα πιάτο γεμάτο. «Εμ μαμά δεν μπορώ να τα φάω όλα αυτά» της λέω «Εε φάε όσο μπορείς αγαπη μου» μου λέει Έφαγα λίγο ήπια και χυμό και σηκώθηκα για να φύγω «Θα σε πάω εγώ» λέει ο αδερφός μου «Οκ» του λέω περνώ μια καραμέλα δίνω από ένα φιλί στους γονεις μου και βγαίνω έξω όπου με περιμένει ο αδερφός στο αυτοκίνητο. Μπαίνω και ξεκινάμε. Όταν φτάνουμε μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και φεύγω. «Καλημέραααα» λέω στην Χριστίνα και στον Γιάννη όταν φτάνω στο στέκι μας. Τι κάνει ο Γιάννης εδώ; «Καλημέρα» λένε και οι δυο «Γιάννη τι κανείς εδώ;» τον ρωτάω «Ξύπνησα νωρίς για κάποιο λόγο και επειδή βαριόμουν ειπα να έρθω από νωρίς» μου λέει «Αλλά τώρα που θα μπούμε εμείς εσυ θα βαριέσαι ρε» του λέω «Μην ανησυχείς έχω κανονίσει να πάω για καφέ» μου λέει Να σας εξηγήσω την μέρα που έγινε αυτό με τον Άρη, τα ειπα στον Γιάννη γιατί τον εμπιστεύομαι και είπε ότι καταλαβαίνει και ότι δεν θα ξανά κάνουμε κάτι θα μείνουμε απλά καλοί φίλοι οπότε τώρα είμαστε μια χαρά. Με τον Άρη πάλι από την μέρα που έγινε αυτό δεν έχουμε ξανά μιλήσει. Με αποφεύγει όπως κάνω και εγώ. «Εεε Μελιναα» ακούω την Χριστίνα και γυρνάω να την κοιτάξω «Τι έπαθες καλε;» μου λέει «Εε τίποτα. Τι μου είπες;» της λέω «Θέλετε σήμερα να βγούμε;» μου λέει «Ότι θέλετε» λέω «Ναι ούτε εγώ έχω πρόβλημα» λέει ο Γιάννης «Οκ κανονίστηκε. Θα το πω και στην Σταύρο να βγούμε όλοι μαζί» λέει «Θα είναι και ο άλλος» ρωτάω «Ναι» λένε και οι δυο ταυτόχρονα «Μην πεις δεν έρχομαι γιατί θα έρθω να σε πάρω με το ζόρι» λεει ο Γιάννης «Καλά ντε θα έρθω» τους λέω Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι έτσι χαιρετίσαμε τον Γιάννη και πήγαμε μέσα ••••••••••••••• ΤΕΛΟΣΣΣΣΣΣ! Έγραψα και βγήκα, νομίζω τα πήγα καλά. Κάθησε και μετά από λίγα λεπτά βγήκε και η Χριστίνα. «ΤΕΛΟΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΑΑΑ» φωνάζω και πηδάω πάνω της όταν έρχεται κοντά. «ΝΑΙΙΙ» μου λέει «Καλοκαίρι, θάλασσα, διακοπέςς και το πιο τέλειο μαναρακιαααα» της λέω όταν κατεβαίνω από πάνω της «Ωω ναιιιι» μου λέει και γελάμε «Ατε πάμε να φύγουμε από αυτό το βασανιστήριο» της λέω και φεύγουμε. «Κορίτσιαα» ακούμε να φωνάζει κάποιος Ο αδερφός μου, με τον Άρη, τον Αντώνη και τον Νίκο. Πωω γιατί έφεραν και αυτόν μαζί; «Χευ sis» μου λέει ο αδερφός μου και πριν προλάβω να απαντήσω φιλάει την Χριστίνα. Awww how cute «Τι κάνεις μωρό μου;» της λέει όταν σταματάει να την φιλάει «Λιποθυμώ» του απαντάει και γελάμε «Πως τα πήγατε κοριτσαρες;» ρωτάει ο Νίκος «Μια χαρά» απαντάμε «Εσείς ποτε γράφετε είπαμε;» τους ρωτάω «Μεθαύριο» λέει ο Αντώνης «Ουφ ατε να περάσετε όπου θέλετε» τους λέω «Ευχαριστούμε» απαντάνε όλοι «Αα το βράδυ θα βγούμε» ανακοινώνει η Χριστίνα «Οκ εγώ είμαι μέσα» λέει ο αδερφός μου «Και εγώ» λέει ο Αντώνης «Me too» λέει ο Νίκος «Και εγώ μέσα είμαι» λέει και ο Άρης Για εσένα δεν μας νοιάζει 😊 «Που θα πάτε τώρα;» τους ρωτάω «Για καφέ» λέει ο αδερφός μου «Θέλετε να έρθετε;» ρωτάει ο Νίκος και ο Άρης τον άγριο κοιτάζει Μπα δεν μας θέλει και μαζί του τώρα «Όχι ευχαριστούμε»λέω «Γεια σου Μελινα μου» ακούω την φωνή του Γιάννη και νιώθω να μου δίνει ένα φιλί στον λαιμό Οκ τι ετοιμάζει; Είχαν μείνει όλοι με γουρλωμένα μάτια. «Γεια σου Γιάννη» του λέω «Γεια σας παιδιά» λέει και βλέπω τον Άρη που έχει κάνει μπουνιές τα χέρια του. Τώρα κατάλαβα γιατί το κάνω αυτό ο Γιάννης. «Γεια» λένε όλοι εκτός από τον Άρη. «Τι κάνετε;» ρωτάει «Μια χαρά» του λέμε «Εμ κανονιζαμε για...» πήγε να πει ο Αντώνης αλλά ο Άρης τον σταμάτησε «Να πάρουμε τα κορίτσια και να τα πάμε σπίτι τους» λέει «Εε;» Λέει ο Αντώνης «Τι εε Αντώνη. Αυτό δεν κανονίζαμε;» λέει και τον χτυπάει απαλά στην πλάτη «Εε ναι» λέει ο Αντώνης «Ρε Άρη τι..» πάει να πει ο αδερφός μου αλλά τον διακόπτει και αυτόν «Ναι ναι Σταύρο το ξέρω ότι αργήσαμε και πρέπει να φύγουμε. Ατε πάμε» λέει με πιάνει από τον καρπό τραβώντας με ενώ οι άλλοι είχαν μείνει κόκκαλο «Τελειώνετε έχουμε αργήσει λέμε» λέει αφού σταματάει και κοιτάει πίσω «Εμ οκ ερχόμαστε. Μπάι Γιάννη» λέει ο Νίκος «Τα λέμε ρε μεγάλε» λέει ο Αντώνης και προχωράει προς το μέρος μας με τον Νίκο «Τι να τον κάνουμε; Σορρυ ρε φίλε. Θα τα πούμε» του λέει ο Σταύρος «Ατε μπάι ψηλε» του λέει και η Χριστίνα «Εμ παιδιά εγώ δεν αφήνω μόνο του το Γιάννη και επίσης ποτε κανονίσαμε να..» λέω αλλά δεν προλαβαίνω να συνεχίσω για με διακόπτει ο Άρης «Είμαι σίγουρος ότι θα έχει δουλειά ο Γιάννης οπότε πάμε» λέει «Ναι όντως έχω δουλειά» λέει ο Γιάννης «Οκ τότε τα λέμε μετά bby» λέω και γουρλωνουν τα μάτια τους όλοι και όταν ο Γιάννης μου κλείνει το μάτι και φεύγει ο Άρης μου σφίγγει πιο δυνατά τον καρπό και αρχίζει να προχωράει. «Ατε τελειώνετε να φύγουμε» λέει απότομα «Που να πάμε ρε» λέει ο Σταύρος «Ξέρω γω σπίτια μας» λέει πάλι απότομα «Πρώτον ηρέμησε και δεύτερον θα πηγαίναμε για καφέ και τα κορίτσια σπίτι» λέει ο Νίκος «Εε τώρα άλλαξαν τα σχέδια» λέει «Εεεεεε στοπ» λέω δυνατά «Εσυ άφησε με» λέω του Άρη και τραβάω το χέρι από από το δικό του «Εσείς θα πάτε κανονικά για καφέ και εμείς σπίτι και επίσης μήπως να πας σε κανένα γιατρό λέω εγώ Άρη» συνεχίζω «Μα» πάει να πει αλλά τον διακόπτω «Απλά άφησε με ήσυχη. Πάμε Χριστίνα» λέω ενώ πιάνω την Χριστίνα από το χέρι και αρχίζω να περπατάω •••••••••••••• Λίγες ώρες μετά «Εεεε ξυπνήστε» ακούω και σηκώνομαι απότομα από το κρεβάτι «Που και Πως;» λέω και ακούω κάποιον να γελάει «Ρε Σταύρο» λέω και ξανά πέφτω πίσω «Τι; Ήσουν τόσο αστεία έτσι όπως σηκώθηκες» λέει γελώντας «Ηλίθιε» λέω και του πετάω ένα μαξιλάρι «Πες τα» λέει η Χριστίνα και αλλάζει πλευρό «Η ώρα είναι 7» λέει ο Σταύρος και η Χριστίνα σηκώνεται απότομα «Πωωωωω δεν θα προλάβουμε να ετοιμαστούμε» λέει και χτυπάω το κούτελο μου με το χέρι μου «Σήκω πάνω να ετοιμαστούμε» μου λέει «Πω ρε Χριστίνα προλαβαίνουμε» της λέω «Σήκω πάνω ρεε» μου λέει «Οκ» της λέω σηκώνομαι και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου Τι; Από το κρεβάτι μου είπε να σηκωθώ. «Και τώρα τι κάνουμε;» της λέω «Είχα ξεχασει εδώ ένα από τα φορέματα που είχα φέρει για να διαλέξουμε την προηγούμενη φορά» μου λέει «Ααα ναι, μέσα στην ντουλάπα το έχω» της λέω και πάει στην ντουλάπα «Ωραία αυτό θα βάλω εγώ» μου λέει ενώ το κοιτάει «Οκ» της λέω «Τώρα εσυ» μου λέει «Τι εγώ;» Λέω «Αα καλά θα σου βρω εγώ» μου λέει «Να είναι κάτι χοτ» της λέω και χαμογελάει «Βουαλα» μου λέει και μου δείχνει ένα πολύ ωραίο φόρεμα «Ουαα το είχα ξεχάσει αυτό» της και το πιάνω στα χέρια μου (το φόρεμα) «Πάω να το βάλω» της λέω και μπαίνω στο μπάνιο. Το βάζω και αν και είναι λίγο κοντό και ανοιχτό μου πάει παρα πολύ. Βγαίνω έξω και βλέπω την Χριστίνα να είχε βάλει το φόρεμα. «Κούκλα είσαι» της λέω και γυρίζει να με κοιτάξει «Και εσυ θεά μωρό μου» μου λέει και γελάω «Κάτσε τώρα εσυ πρώτα να σου κάνω λίγες μπούκλες και να σε βάψω και μετά να μου ισιώσεις τα μαλλιά» της λέω και κάθεται «Έτοιμη» της λέω μετά από πολλά λεπτά «Ουαου σε ευχαριστώ μωρό μου» μου λέει χαμογελώντας «Τίποτα» της λέω γελώντας «Κάτσε εσυ τώρα» μου λέει Κάθομαι και αρχίζει να μου ισιώνει τα μαλλιά. «Έτοιμη» μου λέει εξεντλιμενη μετά από πολύ ώρα «Χαχαχα ευχαριστώ είναι τέλειο» της λέω Είχα βάλει αυτό ⬇️
