...
Yağmur yağıyordu,insanı akıp götürecek derecede bir su.
Islanmamak işin şemsiyemi evden çıkarken yanıma almıştım.İyikide almışım.Yoksa ıslanıp hasta olurdum. Yaklaşık bir yıldır beklediğim yarın düzenlenecek olan baloya gidemezdim. Bizim sınıfın balosu değildi bizimki seneyeydi. Olsun ben kankamın balosuna gidiyordum.Zaten müdür zar zor izin vermişti.
Ev kapısını kapatıp,şemsiyemi açtım. Yağmuru izlemeyi severdim,ama ıslanmayı değil. Bu yüzden kapıda çok durmayıp gideceğim pastaneye doğru yürümeye başladım. Tatlı krizim tutmuştu.Napıyım? Tatlısız yaşayamıyordum.
Pastaneye giden yolda yürürken.Karşı kaldırımda bir çocuk altında şort,üstünde sıfır kol tişört ile ıslanıyordu. Bu çocuk mal mıydı da yanına şemsiye almamıştı. Çocuk elleriyle kollarını silmeye başlayınca dayanamadım. İnsanları kendimden çok düşünüyordum. Bu özelliğimi sevmiyordum.
Yaya geçidinden karşı kaldırıma geçtikten sonra çocuğun yanına doğru yürümeye başladım. Ben çocuk diyorum ama benden büyük gözüküyor.
Ben çocuğun yanına gittikçe yağmur şiddetini artırıyordu.Çocuğun saçından sular akıyor,tişörtünün kenarlarından sular kaldırımla buluşuyordu.Yanına gittiğimde ne yapacağımı şaşırdım.Şemsiyeyi altında tuttum. Bir anda saçları ıslanmayınca yukarı baktı. Şemsiyenin pembe ayılı altını görünce sağına döndü ve beni gördü...
Evet biraz kısa oldu. Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorum atmayı unutmayın <3
:)
أنت تقرأ
KIZIL KAFA & MAVİŞ
ChickLit"Sadece bir şemsiye onları aşka nasıl sürükleyebilir ? ******* "Yanımdaki adam, denizin maviliği kadar güzel gözleriyle etrafı hayran hayran inceliyordu." "Burası... Burası mükemmel ötesi dedi." Hala etrafı inceliyordu. "Biliyorum burası bizim tayf...
