Bölüm 19

1.2K 62 14
                                    


"BİZ SONSUZA KADAR HEP KARDEŞİZ"...

...

Bade ile okul çıkışı birşeyler yapmaya karar verdik. Uzun zamandır Bade ile kız kıza gezip dedikodunun dibini vurmamıştık.

"Saat 6'da prenses balkabağına dönüşmeden önce alıyorum seni."dedi.

"Prenses öldü beybi"

"Salak kız seni uç hadi" derken aynı zamanda da kahkaha atıyordu. Seviyordum bu kızı güldürmeyi. Gülmek ona herkesten daha çok yakışıyordu.

"Kızım hadisene"diyip kolumdan ittirdi.

"Gidiyorum bak."

"Git."

"Bak gelmem bir daha."

"Gelme be!" Diye ciyakladı.
Amaç=onu sinir etmek
Sonuç=edildi.
Birşey söylemesine fırsat vermeden eve doğru uçmaya pardon koşmaya başladım.

Koştukça yükseliyordum. Rüzgar yüzüme hafif hafif tokatlar atıyordu. Canım acımıyordu. Hatta bu durumdan memnundum bile.

Ta ki birinin önüme aniden çıkması ve benim aniden o kişinin üstüne düşmeme kadar.

Ya ne güzel uçuyordum ben. Ne diye bunu bozuyordunuz.

Kimin üstüne düştüğümü tahmin bile edemezsin. Hatta hiçççç tanımıyorsunuz bile. Üstüne düştüğüm kişiyi;

.
.
.
.
.
.
.
.
(Yazan kişi *yani ben ksfslafaoa* az ekşın katmaya çalıştı ama olmadı. Ne ekşın ama 😝)

Tabikide tanımıyordum.

Hatta hiç görmedim bile. Hem ben niye kalmıyordum ki üstünden. (Malsın çünkü)
Haklısın diyip iç sesimi onaylanıp adamın üzerinden kalktım. Birde ne göreyim bu bizim...

Not: Bu yazıları eylül de yazmıştım hala atmamışım 7k yı görünce biran şok geçirdim. Sizce devam ediyim mi? Biraz cringe gidiyor ama
Hekwhaşqkqkq  1 yıl geçmiş

Yorumlara fikrinizi belirtir misiniz ?

Ya bir de beğenin ya 😂💜😍🐥

KIZIL KAFA & MAVİŞUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum