Bölüm 11

1.6K 84 2
                                    

Asel'den
....
Kuzey malının evinden çıktığımda eve doğru yürümeye başladım.

Birden kolumdan tutulduğunda arkamı döndüm.

Sen kimsin lan?

Kolumu çekmeye çalıştığımda bırakmamıştı.

Sarhoş olduğu belli olan bir adamdı.

Ulan ben onca işimin arasında birde seninle mi uğraşıyım. Kolumu yeniden çekmeye çalıştığında yeniden kurtulamayinca etrafa bakmaya başlamıştım.Ulan koca sokaktan bir insan bile nasıl geçmez?

Birden kolumdaki eller çekildiğinde o tarafa döndüm.

Kuzey kolumu tutan adamı yere yatırmış dövüyordu.

Bir süre sonra bana döndü ve konuşmaya başladı;

"Bu son iyiliğilimdi."dedi ve arkasını döndü.

Kolundan tutup kendime doğru çevirdim. Önce adama bir tekme attım.

Ve Kuzeye dönüp yanağına minik bir öpücük kondurdum.

"Bu da benim teşekkürümdü."dediğimde bana tuhaf bakmaya başladı.

"Allah belanı versin. Kızıl kafa. Şimdi senin yüzünden yanağımı kesmem gerekecek."

"E git kes banane. Ayrıca minik bir öpücük abartma."

"İlk öpücüğümdü."dedi. Ben suratına insan mısın diyen çocuğa bakar gibi bakıyordum.

"Yok artık. Hem ilk öpücük kitaplarda genelde erkeğin kızı öpmesiyle olurdu."

"Siktir git Kızıl kafa."

"Giderim ama. Si..."lafımı tamamlama izin vermeden ağzımı kapattı.

"AYIP be. Aile var burda." diyen teyzeyi görünce şaşırdım. Kuzeyin yanına gitti. Ya teyze ne ailesi tek kişisin ya.

"Söyle o cadıya yolda böyle saçma sapan cümleler kurmasın. Yoksa oğlum Ezel'e söylerim ha." dedi.
Sanarsın sokağın valisi. Birde ne işin var gecenin dokuzunda burda teyze. Erkek kesmeye ni geldin yoksa.

İçimden değilde dışımdan söylemiş olacaktım ki.

Teyze birden bağırmaya başladı.

"Ayyy yetişin komşularrrr. Kaçırıyorlar beni. Gencecik yaşımda ölüp gideceğim. Dünya bir güzeli daha kaybetmeye dayanamaz."

"Gencecik mi? Ne genci Azrail kapısında bekliyordur teyzenin."dedim Kuzey'e fısıldayarak. O da güldü. (Ay ama ben bunun gamzelerini yerim.)

Sonra Teyze kimsenin gelmeyeceğini anlamış olacakki. Sustu. Hele şükür.

Bizde Teyze bize üstün yeteneklerini (terlik atma) göstermeden önce kaçtık. Yazık bağırıyordu arkamızdan çakma dünya güzeli. Uflwıurpdjdkdh.

Caddeye geldiğimizde Kuzey bana hadi kaçtım ben bakışını attıktan sonra gitmeye başladı. Hödük. İnsan bir evime bırakır değil mi? Yok ama o ayı ya bırakırsa armut yiyemez. Ne diyorum ben ya.

Gitmeye karar verdiğimde arkamı dönüp tam yürüyecekken biriyle çarpıştım. Kesin maviştir diye suratına baktığımda

Maviş değildi,
O...

Evet vote ve yorum atmayı unutmayın canlar 💜💜💜


KIZIL KAFA & MAVİŞWhere stories live. Discover now