KIZIL KAFA & MAVİŞ

Bölüm 3

Asel'den
...
Yağmur bir anda şiddetini artırmıştı. Hava da soğumuştu. Elimde şemsiyem de yoktu. Bir bankta oturup yağmurun dinmesini bekledim. Üstümde kocaman bir ağaç vardıda az ıslanıyordum.

Keşke şemsiyemi o bencil sarışın maymun suratlı salağa vermeseydim. Niye veriyorsun ki kızım. Fazla malsın.
...

Kuzey'den
...
Yağmur şiddetlenince eve doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Sanırım evin yolunu unutmuştum. Buralara daha geleli 2-3 gün olmuştu. Normaldi bence. Daha fazla ıslanmamak için bir banka oturmaya karar verdim. Oturduğum bankta bir kızıl arkası dönük elleriyle kollarını ısıtmaya çalışıyordu. Yok artık bu o kızıl olamazdı değil mi ?
Böyle şeyler filmlerde,kitaplarda olur. Umarım o değildir diye içimden dua ederek bankın en ucuna oturdum. Kızıl değilse bile kızı rahatsız etmek istemiyordum ama başka bank yoktu ki. Benim oturduğumu anlayınca kız yüzünü bana döndü ve o. Kızıl kafa. Bu nasıl bir kader!!!!!
...
Asel'den
...
Yok ağmına yani. Çüş. O olamazdı. Olmamalıydı. Hem niye yanıma oturmuştu ki?

"Ne işin var senin burda"dedim sesimi merak etmiyormuş gibi çıkarmaya çalışarak.

"Is-lan-ı-yor-dum" dedi kelimeyi atomuna ayırırmış gibi heceleyerek.

"Ne heceliyon be!"

"İlkokul çocuğuna benziyorsun da ondan."

Kimse benim boyumla alay edemezdi. Özellikle de bu sarı çiyan.

"Yolarım saçını başını. Sen kimsin de benim boyumla dalga geçiyorsun?"

"Ben Kuzey Arkın. Tanıştığıma memnun olmadım. Şimdi sus. Senin o iğrenç sesin yüzünden müzik de dinleyemiyorum."

"Benimle dalga geçmeyi bırak."

"Bırakmazsam nolur"deyip üstüme doğru gelmeye başladı. Hösssttt. Noluyor lan. Sen bana mı yürüyon sarı çiyan. Gebertirim seni deyip içimdeki sesle ortak oldum. O üstüme doğru eğilirken telefonunu ve kulaklığını alıp onuda itip koşmaya başladım. Bu da sana kapak olsun öptüm Sarı çiyan. Salaksın ha. Gitti gül gibi iPhone. Hırsızlık değildi bu namusumu korumaktı.
...

Evet bu sefer daha uzun yazdım. Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorum atmayı unutmayın.
<3

İyi okumalar
:)