🍂ဦးရဲ႕အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ခ်င္တယ္🍂
[အခန္း ၁၆]
""ဟင္....ေသြးေတြ....""
႐ုတ္တရက္ အပူရိွန္လည္းမျပင္း အိမ္ျပင္လည္းမထြက္ဘဲ ႏွာေခါင္းေသြးလ်ွံလာတာေၾကာင့္ လ်ွပ္အ့ံျသစြာေရရြက္လိုက္မိသည္။လ်ွပ္ေခါင္းအငံုမွာက်လာတာေၾကာင့္ ႏွာေခါင္းေသြးေတြက စာရြက္စာတမ္း ေပၚမွာက်ေရာက္သြား၍ ေသြးမ်ားစြန္းလို႔.....။
လ်ွပ္ ေခါင္းကိုအသာေမာ့ထားရင္း ေဘးနားကစကၠဴအသန္႔ကိုလွမ္းယူကာ သုတ္သင္လိုက္ၿပီး ႏွာေခါင္းေသြးလ်ွံတာရပ္ေစရန္ ေခါင္းကိုဆိုဖာေပၚေမာ့ေမာ့ေလးတင္ထားလိုက္သည္။လ်ွပ္နွာေခါင္းေသြးလ်ွံပံုေပါက္ရင္ ဒီေန႔လည္း အပူရိွန္လြန္ကဲျပန္ၿပီထင္သည္။ဟူး....ဒါလည္းေရာဂါတစ္မ်ိဳး....။လူကဘဲေပ်ာ့လို့လားမသိ အပူရိွန္လြန္ကဲတာ ေနပူထဲအသြားမ်ားတာဆို Auto ႏွာေခါင္းေသြးလ်ွံၿပီ။
""ဒင္းေဒါင္....ဒင္းေဒါင္....""
""ဘယ္သူလာတာလဲ...ဖြားဖြားတို႔လား...""
လ်ွပ္ အတန္ၾကာေအာင္ ေခါင္းေလးေမာ့ထားေနတုန္း အခန္းဘဲလ္သံၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေခါင္းေထာင္က ႏႈတ္မွတီးတိုးေရရြတ္လိုက္သလို သစ္႐ွဴးေလးကိုင္၍ တံခါးဖြင့္ရန္ထလာခဲ့လိုက္သည္။
"" ေဂ်ာက္.....ဖြားဖြားလား ""
""....................""
""ဟင္....ဦးမိန္႔....""
ေသြးတိတ္သြား၍ စြန္းေပေနေသာ သစ္႐ွဴးေလးကိုနီစပ္ရာအမိႈက္ေတာင္းထဲလြင့္ပစ္ကာ ဖြားဖြားအထင္တံခါးဖြင့္လိုက္စဥ္ျမင္လိုက္ရသည့္ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လ်ွပ္ဟင္ခနဲျဖစ္သြားရသည္။
မိန္႔ အခန္းေ႐ွ႕မွာေန၍ဘဲလ္တီးရေကာင္း မေကာင္းအေတာ္အတန္ျကာေအာင္စဥ္းစားေနၿပီးမွ ဘဲလ္ကိုတီးလိုက္သည္။သူဘဲလ္တီးၿပီး မၾကာ အခန္းတံခါးလာဖြင့္ေသာသူမေၾကာင့္ ျပံဳးပဲျပရမလား ခပ္တည္တည္ပဲေနရမလားမသိ။သူမကေတာ့ သူကိုျမင္ၿပီး သရဲတပတ္ျမင္သည့္အတိုင္း မ်က္၀န္းေလးကခ်စ္ဖြယ္၀ိုင္းလို႔.....။
